Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Misverstand

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Misverstand

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is ons niet mogelijk — en het is ook niet vruchtbaar — om op alle vragen in te gaan. Allereerst dit: De Statenvertaling is niet de geïnspireerde Bijbel Die Statenvertaling is, gelijk elke vertaling, een vertaling. Wel is die vertaling een prachtig stuk werk, maar toch een vertaling; een vertaling door mensen tot stand gebracht, door zondige mensen. Die vertaling heeft dus gebreken en met gebreken in betrekking tot de vertaling van de Bijbel mogen wij geen genoegen nemen. Dat doen de predikanten op de preekstoel ook niet. Telkens kunt ge horen zeggen: eigenlijk staat er .... ; eigenlijk moeten wij vertalen., eigenlijk betekent dit woord
Wij kunnen dergelijke opmerkingen ook telkens lezen bij de oude schrijvers.
Laten wij dus goed verstaan dat vertalen niet alleen geoorloofd is, maar ook noodzakelijk. Denk eens aan het zendingsterrein. Stel u voor dat de Bijbel niet vertaald werd. En weet ge wel dat die in 2500 talen overgezet moet worden? En dat de gehele Bijbel pas in 195 talen is overgezet? Omdat iedere vertaling gebreken vertoont is herhaalde vertaling nodig. Wij hebben dat in onze rectorale rede duidelijk uiteengezet. Wij kunnen daar niet telkens op ingaan. De boodschap des Heeren moet zo duidelijk en zo zuiver mogelijk tot ons komen.
Maar de kerk moet toezien of dit werk goed geschied. Zij moet waken. En zolang zij niet gesproken heeft moet geen nieuwe vertaling de officiële worden. Maar dat wil niet zeggen dat die nieuwe vertaling niet gebruikt mag worden voor onderzoek.
Denk u in dat gij gaat emigreren, Ge moet Engels of Frans leren. Dan moet ge een andere vertaling gebruiken. Ge doet dat natuurlijk, zonder dat ge weet of die vertaling geheel juist is. Men kan wel schrijven: „Voor mij is de nieuwe vertaling niet Gods dierbaar Woord" (The Gospel Banner), maar is de Amerikaanse vertaling dat wel? Laten wij toch een bezonken en rechtvaardig oordeel uitspreken.
Een tweede zaak is dat de fouten in de vertalingen (hier en in het buitenland) niet wijzen op „tweespalt in het werk des Geestes", want niet éne vertaling is gelijk te stellen met de geïnspireerde Bijbel in het Hebreeuws en in het Grieks.
Maar de oorspronkelijke handschriften hebben wij niet meer; wij hebben alleen afgeschreven handschriften. En dan hier en daar geschonden. En er zijn zeer vele handschriften. De verschillen zijn gering en raken de hoofdwaarheid niet. Maar bij het vertalen moet een keus gedaan worden. En iedere , vertaler heeft eigen woordkeus. En de taal is aan verandering onderworpen.
Ook zijn de dialecten verschillend. Velen verstaan het woord „slee" als bijvoeglijk naamwoord niet, maar op de noord-Veluwe heb ik mensen ontmoet, die het heel gewoon vonden.
Iemand vroeg mij of wij vertalen mogen zonder dat God Zijn kerk er mee in kennis stelt. Hij zegt toch tot Abraham; Zou Ik voor Abram verbergen wat ik doe?
De vrager vraagt dit in ernst en eerbiedig.
Beste broeder, wanneer de Heere de opdracht geeft alle volken het Evangelie te verkondigen, dan ligt daarin toch opgesloten dat de bijzondere Godsopenbaring vertaald moet worden.
Dat behoeft de Heere niet meer te zeggen aan Zijn kerk en dat zegt Hij ook niet meer, want Hij heeft dat gedaan. Wij lezen telkens in de Schrift: „hetwelk overgezet zijnde", enz. dat betekent: vertaald zijnde, enz. Natuurlijk kan men critiek hebben op een vertaling. Uit die critiek. Zo veel mogelijk. Er is geen enkele vertaling volmaakt. In ons vaderland niet en in het buitenland niet. Maar gelukkig kunnen duizenden bij duizenden de Bijbel lezen, zij het dan door middel van een gebrekkige vertaling. Laten wij den Heere er voor danken en wat meer bidden voor die vertalers op de zendingsakker, opdat de duizenden, die nu nog geen Bijbel hebben in eigen taal, er zo spoedig mogelijk een ontvangen.
Het gaat dus niet in de vertaling om een andere Bijbel te krijgen, maar om de werkelijke, door God gegeven Bijbel, zo zuiver en zo duidelijk mogelijk te ontvangen Laat men dit toch goed verstaan. Het heeft alleen om het vertalen van wat God in het Hebreeuws en in het Grieks, geïnspireerd door den Heiligen Geest, deed beschrijven. Op die vertaling van de Bijbel, die altijd Bijbel blijft, kunnen wij natuurlijk critiek hebben.
Wij kunnen er zoveel critiek op hebben, dat wij zulk een nieuwe vertaling niet kunnen aanvaarden. Maar dan moet die critiek ook gegrond zijn. Geen vertaling Is gelijk aan de oorspronkelijke tekst.
Dus geen enkele vertaling is zó, dat we mogen zeggen: deze vertaling is door den Heiligen Geest ingegeven. Elke goede vertaling wil juist zich zo nauw mogelijk binden aan de geïnspireerde tekst (de oorspronkelijk in Hebreeuws en Grieks geschreven tekst) en dus aan Openb. 22 : 18,19. Op die tekst duidt Openb. 22 : 18,19.
Een vertaling heeft dus ook niets te maken met afval enz. enz. Dat kan natuurlijk zo zijn; dat is zo, wanneer de vertalers zich niet onvoorwaardelijk houden aan de geïnspireerde tekst. En het is de dure roeping van de kerk, toe te zien, dat geen verkeerde vertaling als officieel ingevoerd wordt. Het gaat er dus niet om om iets van de „oude beproefde waarheid" af te doen. Laat toch zulk misverstand los.
Het gaat alleen, maar dan ook geheel, hierom: wat heeft God letterlijk gesproken en wordt dat Woord van Hem, juist, zuiver, naar inhoud en bedoelen, in de taal, welke ik gebruik, weergegeven. Het is de heilige roeping der kerk daarvoor te zorgen.
Maar zij moet ook waken tegen elk binnensluipen van iets dat verkeerd is. En in donkere tijden bestaat er natuurlijk veel gevaar voor het binnensluipen van het kwaad. Daarom moet de kerk uiterst voorzichtig handelen ten opzichte van een vertaling, een nieuwe Psalmberijming, enz. enz.
Maar haar roeping nooit verwaarlozen; dus blijven arbeiden om het rijkste bezit der kerk, op de beste wijze weer te geven.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 april 1953

De Wekker | 4 Pagina's

Misverstand

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 april 1953

De Wekker | 4 Pagina's