Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe preekte Paulus op zijn reizen? III

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe preekte Paulus op zijn reizen? III

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het behoeft geen betoog dat Paulus recht verkondigd heeft de rechtvaardiging van de zondaar alleen uit het geloof. De brief aan de Romeinen b.v. zegt in dit opzicht genoeg. Het laat zich goed verklaren dat de man, die door de Heilige Geest zo krachtig bearbeid werd en zulk een vol licht ontving, deze heilsleer duidelijk preekte. Deze waarheid verheerlijkt God op het hoogst en vernedert de zondaar op het diepst. Deze waarheid leert de begenadigde roemen in vrije gunst.
Toch moeten wij die prediking van Paulus niet losmaken van de tijd, waarin hij als apostel van Jezus Christus optrad. Hij is geroepen tot apostel der heidenen om de grote verborgenheid bekend te maken, Efez. 3. Hij trad op in de volheid des tijds, waarin God Zijn Zoon gezonden heeft. Gal. 4:4, „als de openbaring van het geheimenis, dat verborgen is geweest vóór alle eeuwen en de mensengeslachten, Rom. 11:25, 26; Kol. 1:26, als de genade, die ons in Jezus Christus gegeven is vóór eeuwige tijden, maar thans geopenbaard is door de verschijning van onze Zaligmaker, Christus Jezus, 2 Tim. 1:9, 10." (H. Ridderbos, Paulus en Jezus; 67). Paulus was dus vóór alles „de verkondiger van een nieuwe tijd, ja van het grote keerpunt in de geschiedenis des heils, de doorbraak van de nieuwe wereldaeon". Natuurlijk mogen wij hiervan niet los zien „de rechtvaardiging, het zijn-in Christus, het met Hem lijden, sterven en opstaan, van de strijd tussen vlees en geest, van het kosmische drama". (Ridderbos, a.w. 67). Wij hebben te denken aan „het aanbreken van de door God beloofde en door Jezus geproclameerde eschatologische heilstijd, waarvan Paulus voor Joden en Grieken op zijn wijze de grote verkondiger is geworden" (69). En het Kruis van Christus staat dan altijd in het middelpunt. Dat de apostel altijd weer accent legt op het Kruis, op de dood en de opstanding van Jezus Christus, is, omdat daarin het werk van Christus zijn hoogtepunt bereikte, het wonderbaarlijkste was (69). Dit sluit natuurlijk niet in dat de apostel over het andere werk van Christus zou zwijgen. De brieven spreken geen onduidelijke taal.
Bovenstaande opmerkingen sluiten zich aan bij wat in onze vorige artikelen is geschreven. Christus is de Wereldrechter en de Wereldredder. Het richterlijke Gods en de genade der verzoening in Christus vinden wij in de prediking van Paulus altijd weer terug. Deze grote apostel werd tot rijke zegen gesteld. De brieven gebruikt de Heere nog. Augustinus, Luther en Calvijn droegen er de vrucht van. En hoeveel ongenoemden droegen en dragen er eeuwigheidsvrucht van, door de genadige toepassing van de Heilige Geest. En toch leefde deze man betrekkelijk kort. De allergrootste betekenis van deze apostel ligt in het dienen van Christus. Wereldoverwinnend was zijn geloof, onvergelijkelijk zijn liefde, welke hem dreef; enig was zijn geheiligde kennis van God en Christus, diep zijn bijzonder inzicht in de leer der verzoening en zijn blik op de eindtriumf van de Christus. Christus de Wereldrechter en Wereldredder.
Gedeeltelijk is daarmee ook de vraag beantwoord waarom de apostel op deze wijze preekte. Daartoe was hij van Christus geroepen; daartoe werd hij door de Heilige Geest bearbeid. Hij preekte in de volheid des tijds; het Nieuw-Testamentisch Pinksterfeest lag achter hem. De lijn van zijn verkondiging moest dus wel uitgaan van de volheid des tijds en uitlopen op het Kruis, maar dan het Kruis gezien als verkondiging van de eeuwige zege. Daarom moest er ook uit volgen dat het eindgericht gepredikt werd in het licht van het Kruis, van de Christus. Paulus heeft ook het zendingsbevel, Matth. 28:18-20, goed verstaan en recht gepredikt. En dit Evangelie is steeds „de beste zendeling; het doet zijn geheimzinnig werk ook zonder dat er zijn, die het uitleggen". (J.H. Bavinck, Alzo wies het Woord, 144).
Zoals wij hebben gezien, laat de apostel steeds de eis der bekering horen. Hij stelt de mens in zijn schuld voor God. Het komend gericht wordt Jood en Heiden voorgehouden. „Het zou nutteloos zijn te beginnen met de prediking van genade; men biedt geen geneesmiddelen aan mensen, die niet ziek zijn." „Midden in die gerichtsprediking doemt dan op de gestalte van Jezus Christus" (150). Hij wordt gepredikt, zoals de profetie van Jesaja 53 Hem aankondigde, maar dan in het licht der vervulling. Hij wordt dan voor ogen gesteld „als uit de doden verrezen Mens, Die door de Schepper van hemel en aarde geroepen was om in Zijn Naam het oordeel uit te brengen. De mens zal door de Mens worden geoordeeld. De reden waarom . Paulus zijn Christusprediking op deze wijze heeft ingekleed is niet ten volle te verklaren, maar duidelijk is wel dat het niet mogelijk was aanstonds te beginnen met de verkondiging van het Kruis, omdat immers het Kruis alleen gepredikt kan worden, wanneer de behoefte aan verzoening is gewerkt (150). Op deze wijze wordt de Christus in volle zin gepreekt. Hij is zonde voor zondaren gemaakt. Hij is de Vloekdrager; op Hem deed God al onze ongerechtigheid aanlopen. Wie Christus op deze wijze predikt, preekt God in zijn recht, de zondaar in zijn schuld, de Christus als Vloekdrager en Wereldrechter. Dan werkt de Heilige Geest de levende behoefte aan de Redder, de Zaligmaker.
Het staat vast dat Paulus niet zonder zegen heeft gepreekt. Maar al leert zijn prediking ons veel, de zegen hangt niet direct af van een methode, hoe juist die ook is; alleen de krachtige werking van Gods Geest in die tijd verklaart de rijke vrucht. Natuurlijk moeten wij de prediking van Paulus van die rijke vrucht niet losmaken. De Heilige Geest bekwaamde de door Christus geroepen apostel der heidenen en die Geest inspireerde hem bij het schrijven der brieven. En die Geest verbond de zegen aan al dit werk. En daarop hebben alle predikers en hoorders te letten.

L.H. v.d. Meiden

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 juni 1954

De Wekker | 4 Pagina's

Hoe preekte Paulus op zijn reizen? III

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 juni 1954

De Wekker | 4 Pagina's