Lezen en verstaan

Een tijd geleden werd ons gevraagd of in de Bijbel stond dat Noach zich dronken dronk, omdat hij de kracht van de wijn niet kende. Wij hadden deze uitdrukking meermalen gehoord en moesten ons even bezinnen op een antwoord. De Bijbel werd opgeslagen, maar er werd niets gevonden van een dergelijke uitdrukking. Vermoedelijk is deze .uitdrukking ontstaan uit verklaringen welke bedoelden Noach te verontschuldigen. Luther zegt, aldus meldt wijlen Ds van Lingen in zijn verklaring over Genesis, dat zij, die zo verontschuldigen, de kerk van de troost beroven, welke de Heilige Geest nodig geacht heeft te geven, opdat een ieder, hoe godzalig ook, wake en bidde. Dronkenschap is vreselijk; zij leidt, aldus Van Lingen, tot razernij en onzedelijkheid; zij zelf is krankzinnigheid. In gelijke zin oordeelt Van Lingen in zijn aantekeningen bij Dächsels Bijbelverklaring. „Die in de wateren van de grote zondvloed stand hield, bezwijkt voor de wijn". (Delitzsch). Terecht merkt Dr Aalders op (in Korte Verklaring) dat Noach de wijn kende; hij had de ontdekking gedaan dat men door het uitpersen van de druiven en door het sap te laten gisten, wijn verkreeg. Wellicht ging het Noach bij het planten van een wijngaard reeds om de wijn. Naar het Aalders voorkomt is het even ongemotiveerd Noach van alle schuld vrij te pleiten, als onbillijk hem voor te stellen als een stille drinker. Noach heeft de wijn bereid en er van gedronken; duidelijk is dat hij er te veel van gedronken heeft. Een volkomen schuldeloos slachtoffer was hij dus niet, al mogen wij veilig aannemen, dat hij met de wezenlijke schadelijke uitwerking van overmatig wijngebruik niet op de hoogte was. Aldus Aalders. Dit oordeel is wel heel voorzichtig. Voor ons staat ook vast dat Noach niet te verontschuldigen was. De wijn werd hem niet als een onbekende drank op een ongedacht ogenblik op tafel gezet. Hij was wel met de wijnbereiding op de hoogte en vond de wijn blijkbaar lekker. Bewust dronk hij te veel. En de dronkenschap leidde tot schaamteloosheid. Inderdaad: laten wij waken en bidden.
De wijn werd in verschillende stadiën van ontwikkeling gedronken. Als most, vers van de pers. Zo werd de wijn ook in het heiligdom gebracht als offer. Num. 18:12; Neh. 10:37: In het N. T. wordt de most gewoonlijk „nieuwe wijn" genoemd, Matth. 9:17. Van wijn werd gesproken wanneer de gisting had plaats gevonden; de wijn werkte dan min of meer bedwelmend. Zo moeten wij het verstaan in de geschiedenis van Noach, Gen. 9:21, v.v. Zie bijb. Encyclopaedie. Calvijn verontschuldigt Noach ook niet. „De heilige Patriarch, een in het oog lopend voorbeeld van soberheid en matigheid, vergeet op een schandelijke en schaamteloze wijze zichzelf en werpt zich naakt ter aarde. Gods gaven kunnen schandelijk worden misbruikt. Wie vol des Geestes is en door dien Geest dan wordt gedreven, zal waken en bidden tegen alle zonde, ook tegen het kwaad, dat Noach in zijn strikken spon.

Aandachtige Bijbellezers hebben meestal opmerkingen. Zover die gemaakt worden om de Schrift beter te leren verstaan, zijn zij uitnemend, want dan kan er altijd wat uit worden geleerd voor ons persoonlijk leven. De Heere roept altijd op tot bekering, tot bezinning; Hij wil dat wij acht geven op Zijn roepstemmen en op Zijn wenken der Voorzienigheid. Een vraag werd ons gedaan over de geschiedenis van Ananias en Saffira, Hnd. 5:1-11. Ananias komt tot de apostelen en brengt een deel van de verkoop van zijn bezittingen tot hen. Hij doet dit in medewerking van zijn vrouw. Maar hij laat het voorkomen alsof dit heel de opbrengst is. Hij houdt dus een deel achter. Dit is werk van satan. Het liegen van Ananias is niet alleen een liegen tegen de apostelen, maar het is een liegen tegen de Geest der waarheid, Die in de Kerk was uitgestort en heel krachtig werkte in de Nieuw-Testamentische Kerk. Wat Ananias deed, was een verschrikkelijk nabootsen van het werk des Geestes, onder de schijn van werk des Geestes.
Hij wordt zwaar gestraft en sterft. Hij wordt uitgedragen en begraven. De begrafenis geschiedt in het Oosten gemeenlijk heel spoedig. Na drie uren komt zijn vrouw, die blijkbaar van het vreselijk gebeuren geheel onkundig is gebleven. Waarom is haar geen boodschap gezonden? Deze vraag hield een bijbellezer bezig. Is het niet wreed om van een sterfgeval geen melding te maken? Hoe hierover te oordelen? Sommigen menen dat Ananias en Saffira ver weg woonden. Niemand zal dit ooit kunnen bewijzen. Anderen stellen het zó voor: men durfde haar de boodschap van het ontzettend geval niet mede te delen. Deze verklaring is veel aannemelijker, maar er is niemand, die ons precies kan zeggen, waarom Saffira geen mededeling van het wraakwoord had ontvangen. Zeker is dat „de periode van wachten haar niet tot inkeer gebracht heeft." (Grosheide K.V.) Laten wij niet te veel zoeken naar wat de Heere verborgen hield voor ons, maar heel ernstig vruchten plukken van wat Hij heel helder openbaarde. Ons hart is even arglistig als van Ananias en Saffira; wij zijn van nature allen kinderen van de vader der leugenen. Tegen die leugen, tegen het bedrog, tegen het liegen tegen Gods Geest, hebben wij ook ten bloede toe te strijden, te waken en te bidden. Doen wij dat niet, dan woekert de zonde voort en zal de zondaar zijn straf niet ontgaan.

L.H. v.d. Meiden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen