Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vraag en antwoord

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vraag en antwoord

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat is Apostolisch?
Een br. is in aanraking gekomen met Apostolischen. Hij komt nu tot de ontdekking dat er meer dan één groep van deze naam is. Hoe zit dat, vraagt hij.
Inderdaad valt er ten opzichte van deze sectariërs, want dat zijn het, wel een en ander op te merken. In de ruim een eeuw dat deze groepen bestaan, heeft er zich nog al iets voorgedaan. Het kan tot waarschuwing van eenvoudigen misschien verhelderend werken er iets van te zeggen.
In het begin van de vorige eeuw is de Katholiek Apostolische Kerk ontstaan. Niet in Nederland, maar in Engeland. Men zocht heul, na de geestelijke stormen, die over de Westerse wereld gegaan waren, in en na de Franse Revolutie, in een herleving van de tekenen, die de eerste kerk sierden. Tongentaal, Geestesleiding, wonderen enz. werden gezocht. Ook het Apostolaat moest terugkeren. Edward Irving, een Engels prediker, had hierin een grote rol.
Spoedig was het twaalftal Apostelen vol. Dit gebeurde na de dood van Irving. Volgens de profetieën zouden zij blijven tot de wederkomst van Christus. Dit is niet gebeurd, gelijk elk constateren kan. Maar de „profetie" weet raad. Het is nu de tijd „van het stilzwijgen". Het „werk" is geëindigd. Er wordt door deze groep dan ook geen propaganda naar buiten gemaakt. Niets wordt gedrukt of uitgegeven. Dit zwijgen is een teken voor de wereld.
In ons land telt deze groep ruim 1000 leden.
Een tweede formatie is de Hersteld Apostolische Zendingskerk.
Deze is ontstaan uit de eerstgenoemde. Er was verschil over de vraag of er nieuwe Apostelen moesten komen na de eersten. Een leider in Berlijn meende van wel en hij begon er meteen maar mee. Het was 1867. Hier wilde men dus de voortzetting van het Apostelschap. Een soort Apostolische successie.
Groot is deze groep in ons land ook niet. In een twaalftal vergaderingen gaat het ledental de 2000 niet te boven. Een derde variatie geeft De Hersteld Apostolische Zendingsgemeente in de eenheid der Apostelen. Dit is weer een loot van de voorgenoemde groep. Zij dateert van 1897. Men was het weer niet eens over de plaats der Apostelen. Een hoofdleider voor heel de wereld is vooral het punt waaraan deze groep zich houdt. De andere zijn aan deze stam


over deze groep niet te verkrijgen. Ook geeft men geen getallen. Naar buiten is er een zwijgzaamheid alzo. Daar zullen wij ons dus bij moeten neerleggen. Men stelt zich op het standpunt dat de „buitenstaanders" er toch niets van kunnen verstaan. Het zij dan alzo.
Eindelijk is er nog een vierde. In 1946 overleed de destijds voor Nederland fungerende Apostel. Volgens de statuten moest er een nieuwe landelijke apostel worden benoemd door de stamapostel in Duitsland. Was het mogelijk antiduitse gezindheid, zo kort na de oorlog, dat men daar niet voor voelde? Men benoemde in Nederland zelf tenminste een apostel nog op aanwijzingen van de aftredende.
Het gaf moeilijkheden en het werd zelfs een proces voor de rechter. Deze besliste dat de recalcitrante Nederlanders ongelijk hadden volgens de in de groep geldende bepalingen. Men bleef echter bij zijn benoemde apostel. Nederland handhaafde zijn zelfstandigheid! De „eenheid der apostelen" was gebroken.
Een nieuwe naam werd aangenomen. „Het Apostolisch genootschap". Dit etiket lijkt wel wat op het oorspronkelijke. Deze zijn momenteel het talrijkst in ons land. In ruim 100 plaatselijke gemeenten telt men ongeveer 27000 leden.
Geen wonder dat mijn broeder er niet gemakkelijk de weg kon vinden in deze verscheidenheid.
Men heeft uit de korte beschrijving, die ik gaf al begrepen dat de apostelkwestie eigenlijk het centrale dogma vormt. Inderdaad dat is de eentonige snaar op de apostolische harp. En niet ongevaarlijk. De apostel vormt in veel gevallen het vereerde middelpunt. Er zijn uitwassen van mensvergoding aan te wijzen, die erg zijn.
Dan springt men er zeer vrij met de Schrift om. Men leeft er graag bij openbaringen en geest-ingevingen. De Bijbel wordt gebruikt naar behoefte en verkiezing. En op welk een wijze soms!
Het aantrekkelijke in deze groepen? Er is vaak een sterk gemeenschapsleven. Men wordt met grote belangstelling in de gemeenschap opgenomen en vastgehouden. Wie uit de meer of mindere kilte van een groter gemeenschap hierheen getrokken wordt, warmt zich hier niet zelden aan.
Dat geeft een zekere voldoening dat men meegeteld en meegerekend wordt. Ieder mens heeft tenslotte nog wel behoefte aan een sfeer, die hem wat geeft en omsluit. Op deze wijze worden dergelijke sectarische groepen een toevlucht voor verkleumde en naar wat warmte hunkerende figuren.
Dat wij dan gevaarlijk in de sfeer van het gevoel raken ontgaat de meesten. Zij komen dan aan het beproeven, of deze geesten uit God zijn, niet toe.
En toch is dit nog altijd roeping naar de Schrift. De maatstaf daartoe is niet het min of meer prettige gevoel, maar de uitdrukkelijke Woorden Gods.
Wie daarmede begint ten aanzien van het apostelschap in deze kringen struikelt al spoedig over de onjuistheden.
Apostelen zijn onmisbaar voor de kerk aldus de bewering. Waar zij niet zijn is de kerk niet. Waar was de kerk dan vóór Irving en de zijnen het apostolaat uitdachten?
Van Paulus tot Irving is een heel eind!
En deze apostelen zelf? De Schrift zegt dat een apostel:
1. door Jezus zelf geroepen is;
2. getuige is in de zin dat hij de Opgestane zelf heeft gezien;
3. grondleggend werk deed door werk en woord voor de bouw van de kerk.
Mij dunkt, wij behoeven al niet verder te gaan.
Ik zwijg dan nog maar van de eigenaardige onschriftuurlijke opvattingen over de persoon en het werk van Jezus Christus zelf
Heel velen vinden het al mooi als het maar wat „warm" aandoet.
Wat nuchtere frisheid kan in bepaalde gevallen heel hard nodig zijn. En dat is het in deze sector zeer zeker.
Ik hoop dat ik mijn broeder een beetje op weg geholpen heb.
Hii hebbe een goede reis.

W. Kremer.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 september 1954

De Wekker | 4 Pagina's

Vraag en antwoord

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 september 1954

De Wekker | 4 Pagina's