Kinderen en catechesatie

De tijd is weer aangebroken dat de catechisaties worden begonnen. Dit is een hoogst belangrijke zaak. Dat stemmen wij allen grif toe, maar in de practijk van het leven komt dit maar erg sober uit. In het catechiseren zien wij een functionneren van het profetisch ambt van Christus. Hij is de grote Catecheet. Wie het catechiseren goed verstaat, weet dat Christus, als Profeet, in Zijn kerk werkzaam is. Nu doet de Heere Christus dat door organen. Maar ook dat moet recht worden verstaan. Het gaat om de kinderen. Wij wijzen nu niet op het doel der catechese en evenmin op andere zaken; wij wijzen slechts in het algemeen op dit werk, dat weer aanvangt. Het gaat om de kinderen. Die kinderen staan onder toezicht, enz. Die kinderen zijn er, en die kinderen moeten ook beseffen dat zij in dat catechiseren betrokken zijn. Zij moeten dat ook op de catechisatie gevoelen. Het catechiseren is maar geen noodzakelijk kwaad, waaraan de catechisanten, meer of minder gewillig, onderworpen zijn, maar het is een, neen, het grootste levensbelang der kinderen. Het gaat om jullie zaak; om de heiligste zaak. Kinderen, de grote Profeet catechiseert door middel van anderen: de ouders, een ouderling of een predikant. Maar jullie moeten goed beseffen, dat de Christus, als Profeet, hier allereerst aan het woord is. Hij komt tot jullie; Hij heeft een boodschap voor jullie; Hij wil je ziel bearbeiden ten leven. Gaat dus biddend op, kinderen, en zet je eerbiedig en vol verlangen onder het Woord Gods, dat door de catecheet ook dan wordt bediend. Legt je ziel maar bloot voor Hem; vraagt steeds of de Heere je wil onderwijzen ten leven. Redeneert niet: ik begrijp het niet, maar vraagt: dat Uw Geest mij ware wijsheid lere. Laat het maar diep tot jullie doordringen dat je ook als kinderen kunt sterven en de wederbarende genade nodig hebt om te delen in het eeuwige leven. Wie zo naar de catechisatie gaat en zo onder het catechiseren verkeert, zal zich eerbiedig gedragen, vol belangstelling luisteren en steeds sterker verlangen naar het volgende catechisatieuur. Kinderen, onthoudt dus voor altijd, dat je op de catechisatie onder het oog van Jezus verkeert.
Nu is er nog een tweede zaak, waar we op willen wijzen, kinderen. Jullie ontvangen een opdracht, wel klein in omvang, maar van grote betekenis in wezen. Die opdracht vinden velen vervelend. Zij houden niet van „vragen leren" (zoals het, heel ongunstig uitgedrukt, gezegd wordt). Men doet liefst niets voor de catechisatie. Hoe komt dat? Hebben jullie heel geen belang bij de hemelse dingen? Raakt het jullie niet wat Christus onderwijst? Hebben jullie heel geen geestelijke vragen en missen jullie alle geestelijke behoeften, zelfs in de algemene zin van het woord ? Dan is dit heel erg. Dan zal straks een groot deel van de kerk afvallen en overlopen naar het kamp van de vijand. Vinden jullie dat niet erg, kinderen? Zeker, er zullen onder jullie leerlingen zijn, die trouw de opdracht vervullen. Zij leren gaarne, wat opgegeven is. Maar dat is hun niet voldoende. Zij denken er over na; zij bepeinzen, op eenvoudige wijze, de inhoud. Zij vragen zich af, wat dit hun wil zeggen en zij komen, op eenvoudige en eerbiedige wijze met vragen tot hun catecheet. En dan is er nog iets, kinderen: bidden jullie ook vóór je naar de catechisatie gaat? Je bidt voor het eten, vóór je gaat slapen, vóór, als het goed is, je naar de kerk gaat. Bidt je niet vóór je naar de catechisatie gaat en vóór dat je aan je catechisatiewerk thuis begint? Toch moet je dit eens onthouden. Bidt voor je zelf; voor de andere catechisanten en voor de catecheet. Bidt vooral om Gods zegen. Je moet blijven bidden, totdat je de Heere Jezus Zelf op de catechisatie hebt ontmoet, hebt leren kennen en in Hem hebt leren geloven. En wanneer dat waarlijk geleerd wordt, zullen jullie de catechisatie bijzonder lief leren krijgen. Deze zaken raken al de catechisanten.
Eens las ik een brief van een moeder. Zij had in haar jeugd op een christelijke school gegaan en haar onderwijzer had het belang van zijn leerlingen in elk opzicht recht in het oog. Toch stond voor hem het hoogste: de kinderen moeten Jezus Ieren kennen. Hij bad er steeds om; wees er gestaag op; hield de kinderen dit dag aan dag voor. En die moeder schreef: ook mij tot eeuwige zegen. Zó zij het op de catechisatie, kinderen. God geve dat velen, dat allen leren: de catechisatie is ook mij tot eeuwige zegen geworden. Begint dus recht en volhardt door genade.

L.H. v.d. Meiden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen