In Chatham III

Wij schrijven Zondag 22 Augustus in de dagkalender.
Zondag! Welk een dag in het leven van Gods kinderen!
Geen dag, waarop de kijker des geloofs ons zulk een blij vergezicht geeft!
Is de Sabbath niet gelijk aan een andere Nebo, waar onze ogen kunnen zien het Overjordaanse land?
Ik kan de dichter verstaan, wanneer hij zijn ziel laat verklanken.
'k Min ze, Uw Sabbatten, Jezus, mijn Koning,
Als zich Uw volk in uw tempels vergaart,
Wanneer de lofzang weergalmt in Uw woning.
Wanneer Uw Naam wordt verkondigd op aard.
Elke Sabbath kan worden een Elim, waar de waterfonteinen zijn in het dorstige land, waar zo menig pelgrim moeizaam voorttrekt.
Neemt voor de pelgrim naar Sion de Sabbath weg, en zijn leven is de gang der eentonigheid en der moeizaamheid geworden, waarbij slechts een troosteloos uitzicht wacht.
Maar nu Zondag, dag en roem der dagen!
Ik moet mij even realiseren, dat ik in Canada ben, toen een lieflijk zonlicht mij Zondagsmorgens verblijdde, en deze dagvorstin met haar gouden stralen Gods heerlijkheid vertolkte.
Als ik ga denken aan de broeders en zusters in het vaderland ver over de oceaan, dan weet ik, dat hun kerkgang al voorbij is, want het tijdsverschil is niet minder dan vijf uren.
en hoe ver de afstand ook moge zijn, de gemeenschap der heiligen kent geen tijdcirkel noch afstand.
Het zal u zeker ook al eens getroffen hebben, dat onze Apostolische geloofsbelijdenis direct na de woorden: „ik geloof één, heilige, algemene. Christelijke kerk" laat volgen: „de gemeenschap der heiligen".
Ja inderdaad, de Una Sancta is een gemeenschap van al Gods kinderen, die hun voeten en die hun harten richten naar de stad, waar de kerk is, die nooit uitgaat, en waar het volk woont, dat vergeving van ongerechtigheid heeft ontvangen.
Deze Una Sancta is voorwerp des geloofs en dat wordt tegenwoordig nog al eens vergeten, als over de verschillende kerkformaties geschreven wordt. Als er wat mensen samenkomen, als wat leiders uit verschillende kerken bijeen zijn, als bijv. vertegenwoordigers van kerken, hetzij van de Gereformeerde Kerken, hetzij van de Gereformeerde kerken onderhoudende art. 31, hetzij van de Christelijke Gereformeerde kerken bij elkander zijn, en zij met het vliegtuig de reis naar en van Amerika maken, dan is er een grappenmaker, die schrijft: „wat een klucht, de Una Sancta in de lucht".
Als men zulke „moppen" leest, dan weet men niet, of je huilen of dat je lachen zal. Maar „Jantje lacht en Jantje huilt" komt heus niet verder bij zulke allergewichtigste zaken. De dingen zijn er niet om te huilen of om te lachen, maar ze zijn er om er over na te denken. En zie, dan zegt zulk een grapje ons alleen, hoe lichtvaardig met de „Una Sancta" wordt omgesprongen.
De Una Sancta als voorwerp des geloofs: ik geloof één Katholieke kerk ... gaat dóór alle kerkformaties heen en klimt boven alle kerkformaties uit. Zij is de gemeenschap, de saamhorigheid der heiligen, die naar het woord van onze Catechismus aan de Heere Christus en aan al zijn schatten en gaven gemeenschap hebben. Zij zijn de levende leden van het lichaam van Christus, die de zalving van Jezus Christus deelachtig zijn. Zij zijn de ware Christenen, die een gemeenschap vormen op aarde niet allereerst in een zichtbare kerkinstituering, maar in een geestelijk organisme, dat doorwoond wordt van den Heiligen Geest. Una Sancta Ecclesia!
De moeilijkheid is hier, hoe zulk een geestelijk Organisme, dat voorwerp des geloofs is, nu zal komen tot kerkinstituering, die een daad des geloofs is?
Hier liggen de voetangels en klemmen. Hier komen de problemen, die al de eeuwen dóór deze Una Sancta zoveel moeite hebben gegeven om tot klaarheid van haar openbaring te komen. Hier gaat de Oosterse Kerk scheiden van de Westerse Kerk, hier gaat de Lutherse Kerk scheiden van de Gereformeerde Kerk, hier gaan de Methodisten zich scheiden van de Baptisten en hier komen al meerdere onderscheidingen, die de schoonheid van de Una Sancta verdonkeren, en die in de Gereformeerde Kerkelijke groepering reeds zoveel splitsing en verdeeldheid hebben gebracht.
Hier ligt de gebrokenheid en de verscheurdheid der kerk, die elk hart pijn moet doen, dat het werkelijk ernst is met de „Una Sancta", maar dat ziet, dat in deze zondige bedeling deze Una Sancta niet tot klaarheid en tot volle werkelijkheid kan worden gebracht.
Zo was het mij, toen ik Zondagmiddag mij opmaakte om het Woord Gods te bedienen in de Free Christian Reformed Church in Chatham!
Waarom moest ik nu toch in dit grote en vreemde land optrekken onder deze banier van het kerkelijk belijden?
Waarom kon ik niet heengaan en mijn schreden richten naar de Christian Reformed Church van Amerika en Canada?
Waarom niet heengaan naar ...
Zeker, ik kon mij er o zo gemakkelijk afmaken, en tot mij zelf zeggen: wij hebben geen correspondentie met enige kerk in Canada of Amerika, dan met twee kerken, die als de Old en de Free Chr. Ref. Church bekend zijn!
Wilt u geloven, dat ik mij moe had kunnen peinzen, naarmate ik al langer over dit pijnlijk probleem zou nadenken.
Maar toen dacht ik aan de Una Sancta en ik zei onder het gevoel van al de pijn der verscheuring: ik geloof de Una Sancta.
Lees hierin nu niet een pijnstillend middel om alles goed te praten.
Ziet in die Una Sancta niet een sleutel, die toegang geeft tot alle deuren, om te gaan naar welke kerk men wil!
Wie lid is van de Una Sancta zal kennen een zoekend en biddend vragen om de Kerk te vinden, waar het antwoord wordt gegeven op de vraag van de Bruid: zeg mij, waar Gij de kudde legert op de middag?
En gelijk elke kerkinstituering zich zelf rekenschap heeft te geven van haar recht van bestaan, zo heeft elke belijder van deze Una Sancta zich zelf rekenschap te geven van de weg, die hij heeft te gaan bij het binnentreden van een kerkformatie op aarde.
En het is de Free Christian Reformed Church, die zich rekenschap heeft afgevraagd bij toetsing aan de Heilige Schrift en de Gereformeerde belijdenis, of zij haar plaats heeft te handhaven in de rij der vele kerkgroeperingen, die in Amerika en Canada worden aangetroffen.
In één der kerkgebouwen hadden wij dienst.
De Kerk van Chatham heeft zelf nog niet een eigen kerkgebouw. Wel is de grond reeds gekocht om er een kerk te doen verrijzen. Prachtig gelegen, met een grote ruimte in het rond om de auto's te bergen - want in dit land gaan velen per auto ter kerk - wacht de kerkeraad van Chatham op de ure, dat onder Gods zegen met de bouw kan worden begonnen.
Om reden dat men nog niet kan beschikken over een eigen gebouw zijn de diensten gesteld op uren, die ik nu niet de meest geschikte kan noemen. Ik had dienst 's middags om half twee en om half vier. Direct achter elkaar volgen deze diensten elkander op. Ik bewonder Ds. Tamminga, die dit nu al een tweetal jaren heeft volgehouden, te meer als ik daarbij bedenken moet, dat hij dan 's morgens al gepreekt heeft in St. Thomas, 75 mijl van Chatham!
De eerste dienst is prachtig bezet! De tweede dienst wat minder, omdat de mensen zulk een enorme afstanden moeten afleggen, en de boeren weer op tijd thuis moeten zijn voor hun noodzakelijke werkzaamheden.
Ik heb mij grotelijks verblijd over zoveel jeugd, als in de kerk aanwezig is. Daar zit toekomst in zulk een kerkgroepering. Het is de ervaring van vele jaren, dat de kerk het allermeest gebouwd en uitgebouwd wordt uit haar eigen ledental. De enkelingen, die overkomen uit andere kerkgroeperingen, hebben niet zulk een betekenis, dat daarvan zou afhangen de uiterlijke bloei der gemeente. De Kerk zelf heeft haar toekomst in haar jeugd en het is deze jeugd in Canada die in stijgende blijdschap mede arbeidt aan de bouw van, het opkomend kerkelijk leven. De jeugd zingt graag Engelse psalmen!
Psalmen zijn psalmen, zult ge misschien denken!
Vergis u niet, want bij Engelse psalmen zijn er toch nog andere dingen aan de orde. Ik denk, dat menigeen uit onze kerken vreemd zou opkijken, als hij of zij eens de Engelse psalmen hoorde zingen in een kerkdienst.
We gaan luisteren!

Apeldoorn, J.J. van der Schuit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen