Paaskapitaal (Nabetrachting)

Iemand heeft eens geschreven dat het heilsfeit van Pasen van eminent gewicht is, omdat het ons geestelijk en christelijk kapitaal uitmaakt. Wie er uit leeft is geestelijk kapitaalkrachtig. Op de Paasdag begint dan de geestelijke kapitaalsvorming der christenheid. Wij hebben door het geloof machtig veel aan de opstanding van Christus.
Inderdaad — zo mogen we het op Pasen 1955 tegen elkaar zeggen: er is een onschatbaar Paaskapitaal. De reeks van die Paasschatten kunnen we tellen noch bevatten.
Het is toch zo dat het Paasfeit allen en alles „aanraakt en aantast".
Wie en wat heeft niet te maken met het ontzaglijke feit dat Christus is opgestaan uit de doden, dat de dood zijn meerdere heeft gevonden, dat Satan het verloren heeft, dat Christus Triomfator is, dat het met deze wereld nu gaat naar de grote Paasmorgen, omdat in deze wereld werkt het nieuwe beginsel, dat beslist over de toekomst.
Het is meer dan nodig, dat we vanuit de gedachte van het Paaskapitaal het feest vieren, ook, juist dit jaar.
Er zijn t.a.v. de kapitaal-gedachte twee uitersten. Enerzijds zijn er in de kerk en daarbuiten, die rijk en verrijkt zijn en nergens gebrek aan hebben, die wel van kapitaal willen weten, maar niet van Paaskapitaal. Zij hebben de volstrekte, absolute en definitieve betekenis van Christus' opstanding uit de doden nog niet gezien en erkend. Zelfs in het atoomtijdperk van heden, gaan ze nog rustig en zelfverzekerd hun weg, niet van hun stuk te brengen, nog menselijke oplossingen zoekend, nog eigen wegen gaande, nog de grafweg bewandelend om daar niet anders dan de dood te vinden.
Anderzijds zijn er de geestelijke paupers, die wel geloven in de Opstanding van de Gekruisigde Christus, maar die niet beseffen welke kapitalen ons in deze Opstanding zijn gegeven; die het heilsfeit uitsluitend betrekken op de persoonlijke verhouding tot de Heere, op hun opwekking uit het zondegraf — zeer belangrijk en uiterst noodzakelijk. Maar toch daar blijft de betekenis van Pasen niet toe beperkt.
Op Pasen gaat het om een kapitaal voor dit en het toekomende leven. Hier en nu wordt de christenheid kapitalist. Niet in de platvloerse zin van het woord. Maar in die rijke, geestelijke betekenis, waardoor de Paaschristen wat achter de hand heeft en zelfs als alle wereldbanken springen en failliet slaan toch nog „een appeltje voor de dorst" heeft, toch nog leven kan — ja, dan pas komt de waarde van zijn kapitaal pas goed uit, dan pas blijkt dat hier schatten zijn, die onverwoestbaar en onverteerbaar zijn, onaantastbaar en onverliesbaar.
Wie zich hier geen rekenschap van geeft of hier practisch ongelovig tegenover staat, is misschien nog wel christen, maar een zwijgend christen, een dor christen, die eigenlijk geen weg weet met deze wereld en zeker een zwijgend christen, die zijn getuigenis niet kan plaatsen in deze wereld, omdat hij deze wereld niet ziet als het bezet gebied van de Paasvorst, Wien gegeven is alle macht in hemel en op aarde.
Het is juist het Paasfeest, dat ons grond onder de voeten, kracht aan ons getuigenis, licht in onze ogen, richting aan ons leven geeft.
Als Christus niet is opgestaan uit de doden, dan is er niets, helemaal niets. Dan is er geen zondeoverwinning, dan „leeft" de dood, dan is er niets om te preken, om te geloven, om te hopen, dan is het geloof een zoethoudertje en een stemming, dan zijn we de ellendigste van alle mensen.
Het Paasfeit is centraal. Het is het scharnier, waarop de wereld draait.
Maar dan moeten we zo ook dit feest vieren.
Pasen is het klare bewijs dat de Satan het toch verloren en God het toch gewonnen heeft in Christus Jezus.
Het is het begin van het einde — dit feest en dit feit!
Wie het zo niet viert, heeft de diepte van het Paasevangelie niet gegrepen. Die miskent de alzijdige betekenis van de Christus,Gods, Wiens opstanding de zon deed opgaan, de aarde deed beven en de wachters rond het graf verschrikt maakte. Waarlijk — hier was meer aan de orde dan de redding van een zondaarsziel.
Trouwens de Heere redt een zondaar nooit afgedacht van alles. Maar de verlossing van de mens is onderdeel van Gods grote plan met deze wereld.
Pasen betekent ook dit jaar: Christus triumfeert! Hij heeft de teugels in handen. Hij regeert. Hij leidt en stuurt en stuwt alles en allen naar het einde.
De oude Churchill heeft enkele weken geleden in een van de grootste redevoeringen van deze eeuw de mogelijkheid gesteld dat God deze wereld moe zou worden! We weten dat de oude Engelse staatsman geen christen van gereformeerd statuur is. Zijns ondanks heeft deze grote oude zoveel zaken aangesneden in deze rede, dat ieder christen rekening moet houden met zijn opmerkingen.
Het blijkt dat de oplossing van de talloze vragen, waarvoor de wereld staat, in de grond van de zaak een geestelijke kwestie is. Het gaat er om dat de mens vrede maakt op korte termijn met zijn naaste of... . met God. Maar vrede maken met de naaste gaat alleen op basis van de vrede met God.
De Engelse premier heeft ons de apocalyptische verschrikkingen van het atoomtijdperk getekend, terwijl juist de laatste weken ons van alle kanten inlichtingen worden gegeven over de uitwerking van de atoombom. Inderdaad om te huiveren.
In welk een wereld leven wij!
Welke verschrikkingen staan ons en onze kinderen te wachten?
Waarom moet dit alles ?
Leef nu uit het Paaskapitaal!
Dat is het kapitaal van Hem, Die de grootste verschrikkingen heeft doorstaan, zwaarder dan die in het atoomtijdperk het deel kunnen worden van de mensheid.
Dat betekent nu te geloven dat alles, maar dan ook alles Hem moet dienen.
Dat betekent dat atoombommen en hun verbeterde edities Christus niet op kunnen houden.
Sterker — dat Hij ook dit alles regeert. Hij wordt er niet door verrast. Het is Hem onderworpen. Het staat onder Zijn bevoegdheid.
Wie de dood heeft overwonnen, over de hel heeft getriumfeerd, de satan deed capituleren, Die heeft de beslissende slag gewonnen.
En alleen wie met Hem verbonden is en Zijn leven kent midden in zijn eigen dood, die heeft uitzicht.
Er is maar één manier om het uit te houden, nu in deze eeuw van verschrikkingen en in het uur van onze dood, — het geloof in de Opgestane, Levende Christus.
Een andere mogelijkheid is er nooit geweest, maar andere mogelijkheden, die men in andere tijden nog als surrogaat kon gebruiken, zijn waardeloos geworden door de ontwikkeling der dingen.
Hier alleen ligt het kapitaal, dat een hoge rente geeft!
Het geheim van het Paaskapitaal is dat de bezitters, de erfgenamen er van, straatarme bedelaars zijn, die in zichzelf geen leven en geen uitzicht vinden!
Kent ge het geheim?
Het wordt de hoogste tijd!
Persoonlijk Paasgeloof heeft te maken met onze houding in de wereld en onze visie op de wereldtoekomst.
Wees zo een „kapitalist", ge zijt dan tegelijk een „communist".
Ge staat in de gemeenschap van de kerk der eeuwen; ge hebt oog voor uw naaste, ge hebt een boodschap aan uw collega en ge bidt met de Adventsgemeente der eeuwen, juist op Pasen: Kom, Heere Jezus, ja kom haastig!

J. H. V.

Dit artikel was bedoeld voor het Paasnummer, maar werd te laat ontvangen. Ook als „Nabetrachting" heeft het zijn betekenis.

Red.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen