Een herinnering aan Ds. Paauwe

De naam van Ds. Paauwe is in den lande alom bekend geworden.
In „Haagsch Kerkblad" van 20 Juli wijdt Ds. Toorman een artikel aan het heengaan van deze „eenling".
Uit dit artikel neem ik de volgende karakteristiek over:
En nu ben ik bij het punt waarom ik aan het sterven van Paauwe enige aandacht wijd. Want hier is maar niet een invloedrijke prediker ter aarde besteld. Hier is niet slechts een merkwaardige figuur uit het bonte kerkelijke leven van Nederland ten grave gedaald. Neen, hier is een man heengegaan, die er diep van overtuigd was dat hij nog als enige een getrouwe prediker was van het eeuwigblijvende Woord Gods. En met nimmer aflatende volharding heeft hij het zijn volgelingen ingeprent, dat er buiten de zaal of kerk waar Paauwe preekte geen waarheid meer te beluisteren viel. Met niets ontziende ernst heeft hij het de zijnen voorgehouden, dat ze vervloekt zouden zijn als ze ooit een voet zouden zetten over de drempel van een der bestaande kerken.
En hoe moest het dan als Paauwe er niet meer zou zijn? Daar zou God voor zorgen, geloofde hij. Men moest niet naar een andere kerk gaan. Huisgodsdienstoefeningen waren de aangewezen weg. „Uw thuisblijven is uw kerkgang".
Paauwe moet wel verklaard hebben, dat inderdaad de Geref. Gemeenten en de Chr. Geref. Kerken hem en de zijnen het naast stonden. Maar daarom juist waren deze kerkgroeperingen voor zijn volgelingen het gevaarlijkst, zei hij. Daar bedreigde hen, volgens Paauwe, bij uitstek het gevaar om voor de eeuwigheid bedrogen uit te komen. Want daar lijkt de prediking nog meest op het ware. Maar dat is bedriegelijke schijn.
Zijn volgelingen hebben dit altijd geloofd. En ze zweren er bij. Enkelen slechts zijn het, die in de loop der jaren onder deze ban hebben durven wegvluchten. De Heere zij gedankt, dat er ook Paauwianen zijn, die de ontdekking hebben gedaan, dat in de Chr. Geref. Kerken, beter dan bij ds Paauwe, de verkondiging van Gods Woord tot zijn recht komt. Maar vraagt niet, welke benauwdheden en strijd sommigen van dezen moeten doorworstelen, om tot deze stap te durven overgaan. Had ds Paauwe niet gezegd, dat aan zulk een daad de vloek des Heeren verbonden was?
Paauwe heeft de rechtvaardigmaking gepreekt. En dan zo, dat hij alles afsneed wat in het geestelijke leven ligt vóór de bewuste doorleving van deze Godsdaad. De kleinen in de genade, de zwakken in het geloof, de minkundigen in Gods Woord hebben bij Paauwe een moeilijk leven gehad. Maar men heeft dit met overgave aanvaard. Was Paauwe niet dé leraar der waarheid bij uitstek? En nu is ds Paauwe er niet meer. Ik kan zo begrijpen, dat zij die met heel hun hart de gevoelens van Paauwe aanhingen, met een snik in hun binnenste hebben gezongen: Niet één profeet is ons ten troost gebleven.
Wat er nu worden moet van de groep van ds Paauwe? Ik weet het niet. In mijn hart leeft het gebed, dat de Heere zich in Zijn oneindig erbarmen over deze schapen-zonder-herder ontfermt.
De Paauwianen vormen immers geen gemeente. Een kerkeraad had Paauwe niet.
Daarom is het nu een losgeslagen groep.
Wie onder hen kan met recht in deze nieuwe situatie initiatieven nemen?
Wat moet er van hun kinderen groeien?
Catechisaties zijn er, in de zin, die dat woord bij ons heeft, eigenlijk nooit gegeven. Als nu ook nog de kerkdienst wegvalt, waar moet het dan heen met die jeugd?
Herderlijke arbeid heeft die groep, ook al door de hoge leeftijd van ds Paauwe in geen jaren gekend.
Wat bond en waardoor Paauwe zijn grote invloed uitgeoefend heeft, was zijn prediking. Maar de groep van Paauwe zal ook ervaren, dat met prediking alleen op de lange duur geen welsamenhangende gemeente gevormd wordt. Er is overal afval.
Maar onder de Paauwianen glijden er zeker niet minder weg naar de wereld dan in andere groepen van de Gereformeerde gezindte.
De Heere geve, dat er nog velen van de volgelingen van ds Paauwe de weg vinden niet alleen naar een normaal kerkelijk leven maar ook naar de rechte verkondiging van het Woord Gods, zoals die in de Chr. Geref. Kerken mag genoten worden.
Niet één profeet is ons ten troost gebleven?
Van harte zeggen we: Volgelingen van ds Paauwe, gij vergist u!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen