Toelichting op de Kerkorde

We hebben ten aanzien van de hoofdzaken van de regeling der kerkvisitatie allereerst enkele opmerkingen gemaakt over de vraag wie tot kerkvisitator benoemd mag worden en vervolgens gezegd, dat de vragen van het reglement voor de kerkvisitatie een handleiding zijn. We maken in dit laatste artikel over de kerkvisitatie nog de volgende opmerkingen.
Ten eerste. Streng dient de hand gehouden te worden aan de bepaling, dat de kerkvisitatie met opgave van dag en uur aan de gemeente bekend moet worden gemaakt, opdat de leden der gemeente zich met eventuele klachten tot de visitatoren kunnen wenden. Het geval immers denkbaar, dat leden der gemeente reden menen te hebben zich over hun predikant te beklagen, hetzij over zijn prediking, hetzij over iets anders, en dat zij noch bij hem noch bij de kerkeraad voldoende gehoor vinden.
Bij de kerkvisitatie moeten zij dan gelegenheid hebben om hun zaak aan de visitatoren voor te leggen, zoals in vroegere jaren meermalen geschiedde. De afkondiging van de komende kerkvisitatie vindt, helaas, niet altijd plaats; soms is onkunde en/of laksheid hiervan de oorzaak, maar de oorzaak kan ook liggen in de vrees van kerkeraad en/of predikant voor onaangename dingen. Classen en visitatoren hebben er voor te waken, dat in dezen de rechten der gemeenten niet worden verkort door heerszuchtige dominees of kerkeraden!
Ten tweede. De Kerkorde schrijft voor, dat er ieder jaar kerkvisitatie moet worden gehouden. Er zijn maar weinig classen, waar men aan deze regel de hand houdt. Soms geschiedt de visitatie om de twee jaren, maar meermalen komt het voor, dat er drie of vier of soms nog meer jaren verstrijken voor er weer kerkvisitatie wordt gehouden
Als de visitatie zó wordt opgevat kan men het hele instituut meteen wel afschaffen, want dan kent men er niet de minste betekenis meer aan toe. Maar deze kant moet het niet op. Het instituut moet juist weer tot ere komen en goed gaan functioneren. Dat zal onze kerken zeer ten goede komen. En daarom houde men stipt de hand aan de bepaling, dat de visitatie ieder jaar moet plaats vinden. Dit klemt zelfs nog meer dan vroeger. Toen werden er vele classicale vergaderingen gehouden, waarop de belangen der kerken werden behandeld; tegenwoordig wordt in normale omstandigheden de vergadering der classe maar tweemaal in het jaar gehouden. Dit nu moet juist dringen om het onderlinge opzicht en hulpbetoon meer te oefenen door middel van de visitatie.
Ten derde. De visitatoren hadden vroeger het recht en de plicht om behalve de, laat me gemakshalve zeggen, officiële of gewone visitatie, de gemeenten te bezoeken zodra hun ter ore kwam, dat er iets niet goed was in een gemeente, om zich van de stand van zaken op de hoogte te stellen en eventueel adviezen te geven.
Dr. H.G. Kleyn geeft in zijn Algemeene Kerk en Plaatselijke Gemeente, Dordrecht, 1888, blz. 85 enige voorbeelden van zulk een visitatie. Ook nu hebben de visitatoren o.i. deze bevoegdheid. Het is mogelijk, dat een lid of een ambtsdrager zich misgaat, misschien zelfs wel op een ergerlijke wijze, terwijl de kerkeraad werkeloos toeziet. Welnu, dan hebben de visitatoren het recht en de plicht om een buitengewone kerkvisitatie te houden, een onderzoek in te stellen en de kerkeraad te vermanen. Heeft bij een gewone kerkvisitatie de voorzitter van de kerkeraad het presidium, bij zulk een buitengewone visitatie berust het voorzitterschap bij de oudste van de visitatoren.
Ten vierde. Van elke visitatie hebben de visitatoren een schriftelijk rapport aan de classicale vergadering over te leggen. Men mag maar niet volstaan met de korte mondelinge mededeling: alles was in orde!
Neen, er moet een volledig schriftelijk rapport worden ingediend, waarin o.a. alle zaken worden opgenoemd, die niet In orde werden bevonden.
De classis heeft hiervan nauwkeurig kennis te nemen en bij monde van haar voorzitter heeft de classis dan te informeren of de gerapporteerde gebreken reeds verbeterd zijn. Is dit niet het geval, dan heeft de classis de vermaning van de visitatoren te onderstrepen en moet er op de volgende vergadering visiweer naar worden geïnformeerd.
We zullen thans de bespreking van de kerkvisitatie maar beëindigen, hoewel lang niet alles, wat op de kerkvisitatie betrekking heeft, behandeld is.
Met klem willen we oproepen om het instituut van de kerkvisitatie, dat van zo grote betekenis is geweest en nog kan zijn, weer tot ere te brengen, en het naar eis van Schrift, Belijdenis en Kerkorde goed te doen functionneren. Het kan dan een zeer belangrijk middel zijn om het proces van verbastering en ontwaarding van het kerkelijke leven, dat bezig is zich te voltrekken, tegen te gaan, en om de bloei, geestelijk en stoffelijk, van onze kerken te bevorderen, tot heil van deze kerken zelf en tot ere Gods.

A.(Apeldoorn), H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen