De triumf der belijders over de bestrijders

Wij weten dat er door de loop der eeuwen vele bestrijders geweest zijn van het paasevangelie. En dat geslacht is nog niet uitgestorven. Weinig, veel te weinig wordt bedacht .hoe vreselijk het is dat men die bestrijders maar rustig laat prediken. De leugenleer woekert nog voort gelijk de kanker en men heeft de geestelijke moed niet, de geloofskracht niet om de bestrijders uit te werpen en de satan over te geven gelijk Paulus deed. De eeuwigheid zal openbaren hoevele zielen door die leugenleer zijn misleid geworden. Te laat zullen velen ontdekken dat Jezus Christus waarlijk uit de doden is opgestaan. Soms moeten de bestrijders van het opstandingsevangelie vóór hun sterven nog bekennen dat er een eeuwig leven is.
Maar er is door genade nog een schare van belijders van de opstanding van Jezus Christus. Zij hebben uit dit evangelie kracht geput. Twee dingen waren voor Newton van de grootste betekenis: ik ben een groot zondaar, en: Christus is een groot Zaligmaker. Maar zulk een belijden zou ijdel zijn zonder de opstanding van Christus. Een jong christengeleerde lag op zijn sterfbed. Hij werd beklaagd omdat hij zo jong moest sterven. Met een glimlach op zijn gelaat sprak hij: goedennacht gij doden, ik ga tot de levenden. Zulk een vertroostend sterven zou onmogelijk zijn zonder de opstanding van Jezus Christus uit de doden. IJdel zou zulk een vertroosting zijn.
Christus is niet uit de doden opgewekt, zeggen de bestrijders. Dan is het opstandingsevangelie een fata morgana, een luchtspiegeling.
Dan is Jezus' graf niet ledig; dan is de dood niet verslonden; dan is er geen onderpand voor onze zalige opstanding. Dan valt de grond voor de prediking van het genadeheil in Christus.
Wij moeten niet vergeten dat er een allernauwst verband is tussen Christus en de Zijnen. De gelovigen zijn leden van Zijn lichaam. Is Christus niet opgewekt, dan is er geen opstandingsleven en geen opstandingstroost.
Dan is ons geloof tevergeefs.
Tevergeefs! Dan heeft dat geloof geen doel en geen vrucht; dan heeft het niets te betekenen. Dan is het waardeloos. Dan is het geloof even ijdel als vele dwaze vragen. Dan is er geen bate des geloofs en is het dus niet waar dat Gods kinderen in Christus rechtvaardig zijn en erfgenamen van het eeuwige leven. Dan heeft Abraham tevergeefs geloofd en is de zaligspreking van David (Ps. 32 en Rom. 4) niet waar. Waardeloos is het zingen: „Zo ik niet had geloofd . . . " dan voor mij.
Indien de bestrijders van Pasen gelijk hebben, dan zijn wij nog in onze zonden, dan liggen wij nog onder de macht des doods, onder de vloek der wet, onder de toorn Gods, in de staat van het verderf.
Dan is de verdoemenis voor ons niet opgeheven. Dan bestaat er geen vrijbrief der verlossing. Dan moet ik schrappen: de schuld Uws volks hebt Gij uit Uw boek gedaan.... (Ps. 85) Dan zijn wij nog slaven der zonde en van satan.
Dan zijn ook verloren die in Christus ontslapen zijn. 't Was dan een leugen toen wij op hun graf zongen: Maar 't vrome volk in U verheugd, zal huppelen van zielevreugd, daar zij hun wens verkrijgen . . . Die moordenaar aan het kruis ging niet naar het paradijs. .. . ; Stephanus zag geen open hemel; Paulus heeft geen levenskroon ontvangen. Verloren, verdoemd zijn zij.
Indien de bestrijders gelijk hebben dan zijn wij de ellendigste van alle mensen; wij zijn dan de meest beklagenswaardigen. Mogelijk hebben wij ons dan een beetje getroost met de Gekruiste Christus, maar bij het sterven gaan wij dan toch naar de hel. Maar die troost voor het heden is dan ook maar een fictie. Nu weten wij wel dat Gods kinderen in het diepst van de liefdedienst niet bedoelen de hel te ontgaan en de hemel te vinden. Het gaat om God Zelf. Zij leren allen: mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Maar is het opstandingsevangelie een leugen, wie waarborgt mij dan dat God bestaat? En wanneer Christus niet is opgestaan dan is er geen verzoening met God, geen levensvernieuwing; dan is het onmogelijk God te vrezen.
Maar.... Christus IS opgewekt.
Bestrijders, zwijgt!
Gods kind heeft niet tevergeefs geloofd, is niet meer in zijn staat der ellende. Verloren zijn niet, die in Christus zijn ontslapen. De hoop op Christus heeft volle zin voor de eeuwigheid. De opstanding van Jezus Christus is zeker. Hebr. 11 is waar. Kinderen Gods, uw geloofsworstelingen zijn niet zonder vrucht; uw aanklevend geloof, o Ruth's, heeft eeuwigheidszin. Het kiezen door Mozes, het zitten van Maria aan de voet van Jezus, het verkeren van de zondares bij Jezus, het pleiten op de beloften Gods en het verlaten op Zijn trouw, heeft volle waarde. Neen, gij hebt niet tevergeefs geloofd. Gij zijt niet meer in uw zonden.
De levendgemaakten zelf zijn bewijs van Jezus' opstanding.
Verloren zijn ze niet, die in Christus ontsliepen. Zij zijn in het Vaderhuis. Troost u ermee kinderen Gods. Uw vader of moeder, die in Christus ontsliepen zijn thuis; uw kind, dat deelde in de liefde van Christus, is boven, bij zijn Heiland, de grote Kindervriend. En straks gaan wij ook naar huis, indien wij in datzelfde geloof delen, 't Zal niet lang meer duren, de reis kort op naar 't graf. Het vooruitzicht des geloofs is niet ijdel. De volheid van het eeuwige, zalige hemelleven, zal Gods hand al de Zijnen schenken. Het is voor al de levendgemaakten waar: 'k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheen!
Gods kinderen zijn waarlijk niet de beklagenswaardigen.
Ja, zij hopen ook in dit leven op Christus. Dat hopen zouden zij ook niet willen missen, 't Is waar, dat hopen is niet altijd even levendig. De bestrijders zijn veel. 't Geloof is dikwerf zwak. Wij struikelen dagelijks. Maar Christus is opgewekt; de Vader is voldaan; de zonden zijn verzoend. Staande op deze vaste grond, behoeven wij niet te vrezen.
Staande op deze grond, is er een lichtend uitzicht voor de eeuwigheid. Gods kinderen zullen de eerkroon dragen. Eeuwig thuis zijn. Verlost naar ziel en lichaam. Wandelen in het wit. Verlost van alle zonden. De volle zaligheid zal worden genoten.
Zijn die mensen beklagenswaardig?
Beklagenswaardig zijn wij, wanneer wij het leven missen; wanneer wij de werkelijkheid van ons beklagenswaardig bestaan nog niet hebben leren kennen.
Zondaren, toetsen we ons toch recht aan de Schrift. Toetsen we ons geloof. Vreselijk is het bedrogen uit te komen.
Gods kinderen weten in beginsel hoe beklagenswaardig zij zijn zonder Christus. Maar de Heilige Geest heeft de vaste grond des geloofs ontdekt. De ware gelovigen zijn zoekers naar God. En de Heere troost hen uit de hemel met het paasevangelie: Vreest niet, want Ik weet dat gij zoekt Jezus. Hij IS opgestaan. Hij IS u voorgegaan. Hoopt op Hem. Voor u zal de volle verlossing komen. Het is alles NAAR DE SCHRIFTEN. Daarom: Ik hoop in al mijn klachten op Zijn ONFEILBAAR WOORD.

v.d. M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen