Standen in het geestelijke leven - I

Mogen wij van standen spreken?
Toen Ledeboer eens gevraagd werd zijn naam te noemen, antwoordde hij:
„Mijn naam is op en neer".
Een vreemd antwoord zegt ge.
Toch moet de bedoeling ons duidelijk zijn.
Ledeboer bedoelde daarmede te zeggen, dat de stand in zijn geestelijk leven niet altijd gelijk was. 't Was altijd geen loven en prijzen, 't was ook menigmaal zuchten en wenen.
Hoe duidelijk tekent ook de Schrift ons die verschillende standen in het geestelijke leven. Lees alleen maar het boek der psalmen, en ge hebt een duidelijk bewijs. Ge vindt daar gebed en lof, klacht en jubel, lage tonen en hoge tonen, ge vindt daar kortom wat Ledeboer bedoelde, dat „op en neer".
Ook onze belijdenis laat een zodanig geluid horen.
Zij spreekt over de strijd van hen, die zich wel bekeerden, maar „nochtans in de weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet konden komen als zij wel wilden". Can. I. 16. Ook wordt gesproken over de mate des geloofs; V. 9; over heilige oefeningen der godvruchtigheid; V. 2; over overblijfselen der inwonende zonde; V. 3; over verlies somwijlen voor een tijd van het gevoel der genade; V. 6; over de verberging van het aangezicht des verzoenden Gods. V. 13.
De Schrift brengt deze standen in het geestelijke leven ook wel in verband met verschillende trappen in het geestelijke leven.
Zij spreekt over jonge kinderen in Christus met melk gevoed, en over jongelingen en Vaders in Christus, gevoed met vaste spijs.
Dit standelijk leven van een Christen is echter wel te onderscheiden van des Christens staat.

Wat is het verschil tussen stand en staat?
De stand van een Christen is de momentele openbaring van zijn geestelijk leven. De staat van een Christen is echter zijn rechtspositie in Christus voor God.
Zo kan de stand van een Christen verschillend en afwisselend zyn, terwijl zijn staat vastligt in de verzoende gemeenschap met God.
Stand en staat dekken elkander hier op aarde niet.
De genade-bearbeiding des Geestes en de worsteling des geloofs ligt hier tussen.
Rechtlijnig denken baat hier niet.
Een Koning kan rechtens Koning zijn, maar als hij in ballingschap moet leven, is er weinig van zijn koningschap te zien.
Zo zijn Gods kinderen in rechten Koningskinderen, maar in feite arme zondaren. Koningskinderen in bedelaarslompen. Schatrijk en toch straatarm! Sprak Luther in dit verband niet over „bedelaarsgenade"?
Dit standelijk leven in de worstelingen des geloofs voorbij te zien, door alleen uit het statische te redeneren, is niet anders dan een forcering van datgene, wat juist de kenmerken van het nieuwe leven moet worden genoemd.

Kunstbloemen en levende bloemen.
Ongetwijfeld hebt u wel eens kunstbloemen gezien. Zij bloeien altijd. Alleen.... het is een bloeien in schijn. Het leven ontbreekt er aan.
Zo zijn er ook op geestelijk terrein heel wat kunstbloemen.
De kerk van Sardis had de prachtigste kunstbloemen.
Zij was in alles te prijzen.
Zij had de naam dat zij leefde maar ......zij was innerlijk dood!
Ontbreekt het waarachtig geestelijk leven — de geschiedenis bewijst dat — dan is de vraag altijd groot naar kunstbloemenpracht.
Een geestelijk leven ziet zijn beeld echter in de levende bloem. Zij bloeit niet altijd. Zij geurt niet altijd. Zij kent de wisseling van de jaargetijden, de lente en de zomer, maar ook de herfst en de winter. Daar zit echter leven in de wortel, en dat wortelleven is profetie van een gestadigde groei en vernieuwde bloei.
Zo gaat het om dat wortelleven in de diepte! De geestelijke inenting in de ware Wijnstok Christus Jezus. Al kunnen dan de standen, de openbaringen van het nieuwe leven verschillend zijn, dat leven groeit toch heen naar wat wij het statelijke leven hebben genoemd, n.l. de verzoende gemeenschap in Christus met God.

Wat is uw geestelijk adres?
Verschillende standen in het geestelijke leven doen ons denken aan verschillende geestelijke adressen. Nu zijn er wel mensen, die op geestelijk gebied hun naam en adres maar niet kunnen vinden. Men spreekt dan wel over „naam- en adresloze mensen". Bij de wereld kan men zich niet thuis gevoelen. Bij Gods kinderen durft men zich ook niet te scharen.
Toch zijn er maar twee soorten van mensen.
Geestelijk levenden en geestelijk doden.
Waar is dan uw geestelijk adres?
De komende stukjes over „standen in het geestelijke leven" mogen er onder Gods zegen toe meewerken, dat ge uw geestelijk adres moogt leren vinden.

Dordt. M. Baan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen