Niet beschaamd!

De hoop, die opbloeit uit de ware bevinding, zegt Paulus tot de gemeente te Rome in al haar strijd, beschaamt niet!
Zeker, inderdaad, er is een ijdele hoop!
U kent zijn naam wellicht uit het bekende boekje van Bunyan: de Christenreis.
Daar is de ijdele hoop, de veerman, die Onkunde met veel gemak en vlug over de doodsrivier zet.
Maar als Onkunde dan aan de poort van de hemel zijn bewijsstuk, zijn pas, niet kan tonen, omdat hij er geen heeft, dan volgt daar de ontstellende ontnuchtering, dat er voor hem geen ingaan is, maar hij weggevoerd wordt naar de poort van de stad des verderfs.
IJdele Hoop, die ons zo gemakkelijk de weg doet gaan, die ons zo vlot overzet, de Veerman die zijn diensten op de levensreis wel bewijst, zodat het een gemakkelijke en opgewekte reis wordt, maar die op eeuwige teleurstelling doet uitlopen!
IJdele Hoop, die niet door de bevinding gewerkt wordt.
Paulus heeft in Rom. 5 ons iets van de oefenschool van het geloof doen zien en de lessen die er geleerd worden met de uitkomst!
Roemen wil hij in de verdrukking, want de verdrukking werkt lijdzaamheid als volharden van het geloof. De lijdzaamheid, die volharding, werkt de bevinding als een beproefd blijken van het geloof, dat niet in zichzelf, in de gelovige, maar in God en Zijn beloften in Christus Jezus het enig houvast en de vaste grond der hoop vindt.
Die beproefdheid, de geoefendheid van het geloof, de bevinding werkt hoop die verankerd ligt in de rotsgrond van Gods eeuwige trouw.
En zo roemt nu de apostel: die hoop beschaamt niet!
Die hoop, die verankerd is in het binnenst heiligdom in Christus en alleen rust in de genadetrouw Gods, die beschaamt nooit!
Ja maar . . . is het niet zo in het leven van hen die in oprechtheid de Heere leren vrezen, dat ze toch menigmaal, hoe rijk bij tijden de hoop in hun harten mag leven, nog kunnen vrezen?
Heeft de duivel geen gelijk, als hij, wanneer hij er zeker op af komt als uw hart in de blijde hoop op Gods genade zingen mag, zegt, dat er toch maar heel veel in uw leven is, dat dit alles weerspreekt?
Dan wijst hij u op uw zonden, uw zondige aard die nog zovele wrange vruchten voortbrengt en op de dagelijkse reden die er is om beschaamd voor de Heere, de kenner van ons hart, de ogen neer te slaan.
Als ge nu zo'n goede hoop moogt hebben, zo zeker meent te kunnen zijn van uw toekomst der zaligheid, dan moest het toch zo niet meer zijn in uw leven dat ge moet klagen: als ik het goede wil doen ligt het kwade mij bij; en: het goede dat ik wil dat doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
En dan . . . ja, dan geeft ge hem gelijk en kijkt weer naar uzelf en zoekt of er dan ergens in u toch geen grond is om nog te blijven hopen. En de rover van alle geestelijke vreugde, de satan, heeft weer zijn zin! Het eens door genade u geschonken heil kan hij niet roven, maar hij zal toch proberen u de blijdschap van dat heil te ontnemen. En dat doet hij gedurig door steeds weer uw oog van God en de Heere Jezus Christus en de vastheid van Zijn werk af te trekken en u te laten zoeken naar een grond in uzelf! En dan vindt ge er geen en is er vrees en onzekerheid, die alleen maar beangsten kan.
Maar hoor wat Paulus hier zegt!
Die hoop die opbloeit uit de beproefdheid van het geloof, waardoor ge almeer leert verstaan, wat ge in Christus aan de Heere hebt in Zijn eenzijdige trouw en allesoverwinnende genade, beschaamt niet, omdat de liefde Gods in uw hart is uitgestort.
Die liefde Gods in het hart van zijn volk kan geen kwaad denken van de Heere, noch ook maar veronderstellen, dat de Heere Jezus één schaap van Zijn kudde, dat Hij eenmaal gevonden heeft, zou laten verdolen en toch nog zou laten omkomen.
Die liefde gelooft alle dingen, ze hoopt alle dingen; op hoop tegen hoop zelfs houdt ze vast aan de trouw van Hem die het beloofd heeft!
Het is die liefde Gods die in het hart is uitgestort, die juist eigen liefdeloosheid en ontrouw al pijnlijker doet gevoelen en onszelf al schuldiger leert kennen, maar die ondanks dat weet:
't is niet mijn liefde waarop ik moet bouwen
God zij dank, 't is de liefde mijns Gods!
Die liefde is geen vrucht van eigen akker, o neen, ze is gewerkt door de H. Geest die ons gegeven is, zegt Paulus.
En het is door die Geest, dat in het leven met al zijn strijd en nood het geloof in de verdrukking gehard werd en beproefd gebleken is en de liefde niet ziende op zichzelf, maar levend uit wat de Heere voor haar is weet, dat niets ooit zal kunnen scheiden van die liefde Gods die is in Christus Jezus onze Heere.
En daarom, leest u Rom. 5 nu maar verder, gaat de apostel tekenen, wat God in Christus nu is en doet en dan gaat hij roemen tegenover de vreselijke werkelijkheid van zonde en dood in de wondere trouw van Gods genade.
IJdele hoop en hoop die niet beschaamt!
IJdele hoop, die in zichzelf gerust, de grond zoekt in wat hij is en wat hij denkt en beredeneren kan en meent dat het wel in orde is, zonder persoonlijk God ontmoet te hebben in de waarachtigheid van Zijn Woord. Levende hoop, hoop die niet beschaamt, die door genade die levensband der liefde kent en die in de weg van verdrukking en oefening van het geloof alles in zichzelf verliest, zo dat hij niet anders overhoudt dan te leven uit wat God in Christus is en gedaan heeft voor zulk een!
Waar is uw hoop op gegrond?
Zonder Christus, buiten Hem, is er geen hoop!
Als het werkelijk waar is, dat u zou moeten zeggen: ik heb geen hoop voor de eeuwigheid, hoe durft u dan nog een dag verder te leven, zonder u te buigen aan de voeten van Hem die in Christus voor hopelozen hoop bereid en dwars door de dood het pad des levens gebaand heeft!
Is het daarom wellicht dat de Heere u in een weg van druk, verdrukking en moeite voert? Niet om u wanhopig te maken, maar om u te leren alles te verliezen buiten Hem en alleen alles te vinden in Hem?
Alle kracht van mensen vergaat!
Elke grond buiten Christus zinkt weg als drijfzand onder de voet! Maar de levende hoop, die niet beschaamt, weet, omdat die liefde Gods in het hart is uitgestort, dat het anker vastligt, niet binnen boord, maar buiten boord, in het binnenst heiligdom, waar Christus is!

R. (Rotterdam) de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen