Maar zovelen Hem aangenomen hebben

Daar is geen heerlijker werk te bedenken dan het aannemen van Christus als geschenk van God. Het is tot verheerlijking van Zijn naam en zaligheid van het hart.
Zeker, Hij is door ons allen aangenomen. Door Hem aan te nemen zijn wij lid van de kerk, worden wij christenen genaamd.
Maar hier gaat het om het aannemen van Christus in het binnenste des harten door het geloof, dat de wereld overwint. In het geloof, dat door de liefde werkt, ziet het hart dierbaarheid in Hem.
Het aannemen van Christus is een geloven in Zijn Naam, wat ons klaarheid geeft in de aard van deze daad.
Zijn naam is Christus, de Gezalfde. De Vader heeft Hem gezalfd met vreugdeolie, verordineerd tot Zaligmaker der wereld. Met vreugde hebben wij het overdacht, dat de Vader Hem geschonken en gezonden heeft in de volheid des tijds. Door Zijn komst in het vlees wordt ons de welaangename tijd, de dag der zaligheid geschonken.
Gezalfd en gezonden door de Vader, komt Christus tot ons in de naam Zijns Vaders. En dat heeft Hij niet alleen met Zijn woorden betuigd, maar ook met Zijn werken bevestigd, wat ons enerzijds het recht geeft, doch anderzijds onder de verplichting stelt Hem aan te nemen. Op het niet aannemen van Christus in het binnenste des harten rust het oordeel. „Maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden", zegt de Schrift.
Voor het niet aannemen van Christus is geen verontschuldiging. Alles wat wij tot dat einde van node hebben kan en wil de Heere ons schenken, maar Hij wil gevraagd worden om de vervulling van Zijn beloften, het deelachtig worden van de Goddelijke natuur.
Neem Hem aan met een biddend hart tot uw hoogste Profeet, want dat is het gebod des Vaders. Als dwaze zondaren hebben wij Zijn Goddelijk onderwijs zo van node: Hij is gekomen om ons door Zijn geestelijke onderwijzingen te leren geloven in de volheerlijke openbaring van de liefde Gods in Hem. Die liefde vermurwt het hardste hart, verbreekt de scherpste vijandschap des ongeloofs, om de Heere hartelijk lief te hebben. Hij leert ons buigen in het stof der verootmoediging, worstelen aan de troon der genade. Hem komt het binnenste des harten toe, in Hem is het licht, het leven en de zaligheid.
Neem Hem aan in afhankelijkheid van de dierbare werkingen des Heiligen Geestes tot uw enige Hogepriester. Hij breekt de banden des doods, Hij reinigt uw consciëntie, Hij bekleedt u met Zijn gerechtigheid om u te leiden tot de Vader als een bruid zonder vlek of rimpel. En zie, de Vader ziet vriendelijk op u neder. Neem Hem aan in gehoorzaamheid aan uw God tot uw eeuwige Koning. Ge hebt het van node door Zijn Woord en Geest geregeerd te worden tot ternederwerping van ons verdorven bestaan. Hij alleen kan ons in alle gevaren staande houden, veilig brengen in de stad der eeuwige heerlijkheid. Onze Koning is alle macht gegeven in hemel en op aarde.
Maar zo velen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.
Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat men pas na het aannemen van Christus kind van God wordt, want het nieuwe leven der genade schittert in al de oefeningen en beproevingen des geloofs. Maar op de aanneming van Christus volgt de beleving van het kindschap door de macht die Christus daartoe verleent. Hij geeft u de wettelijke bevoegdheid en de innerlijke bekwaamheid om de beleving van het kindschap in Hem te zoeken, want daartoe heeft Hij u van de Vader ontvangen.
Christus geeft u de macht kind van God genaamd te worden in de beleving van de verkiezende liefde des Vaders. In Christus is onze overwinning op de bestrijdingen van satan en de verdenkingen des ongeloofs, om het hartelijk te geloven dat de Vader ons liefheeft, dat Hij onze naam geschreven heeft in het boek des levens en dat het Zijn welbehagen is ons het koninkrijk te geven.
Christus geeft de macht kind van God genaamd te worden door in Hem te wandelen gelijk Hij door ons is aangenomen. Te wandelen als kind des lichts in zachtmoedigheid en nederigheid des harten, opdat door onze godzalige wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden.
Deze mensen zijn wedergeboren, uit God geboren, maar dat wisten zij nog niet vóór het aannemen van Christus, doch door het aannemen van Hem hebben zij daar zekerheid van gekregen in het hart. Velen komen nooit tot het aannemen van Christus, daar zij menen eerst te moeten weten dat zij vernieuwd, verkoren en bekeerd zijn. En dat kan niet, de geestelijke kennis van die zaken is alleen te bekomen door het geestelijk en gelovig aannemen van Christus. Hij komt tot ons met de volle zegen van het Evangelie, Hij heeft u gesteld onder de bearbeiding van het Woord des Geestes en sta dat niet tegen, doe Zijn Geest geen smart aan.
Zeker, in de wedergeboorte zijn wij geheel lijdelijk. Die genade werkt God zonder ons in ons. Maar dat wil niet zeggen, dat wij lijdelijk mogen staan tegenover de wedergeboorte. Als Christus ons de noodzakelijkheid van de wedergeboorte predikt om in te gaan in Zijn koninkrijk, dan stelt Hij ons daarmede verantwoordelijk. Hij wil dat wij met het boze en dode zondaarshart tot Hem komen om door Hem vernieuwd te worden. En tot dat einde riep de Samaritaanse vrouw de burgers van haar stad tot Christus en zie, daar werd er niet één teleurgesteld. Zij kwamen allen tot het geloof in Christus. Gebruik tot dat einde de gaven en talenten die Hij u geschonken heeft, Hij wil dat ge er mede woekert.
Dat in de welaangename tijd, de dag der zaligheid, die God ons nog schenkt Christus ons recht dierbaar en steeds meer dierbaar worde als onze Zaligmaker, is de wens en bede van ons hart voor 1961.

Ede, Kok.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen