Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Bejaardenzorg

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bejaardenzorg

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de rubriek „Uit de Kerken" werd in een van de nummers in December j.l. reeds gewezen op de verschijning van een kleine brochure „Bejaardenzorg", geschreven door ds G. Bilkes, uitgegeven door deputaten voor algemene diaconale en sociale aangelegenheden van onze kerken. Dit boekje bedoelt een handleiding te zijn voor de ambtelijke zorg aan bejaarden. Het is rustig en vlot geschreven door de geëmigreerde predikant van Amsterdam-Zuid, die in ons kerkelijk leven een diaconaal expert was en over dit onderwerp reeds verschillende artikelen publiceerde.
Het boekje draagt een bij uitstek pastoraal karakter in overeenstemming met de aard van het onderwerp. Dit brengt zelfs mee dat een bepaalde tweeslachtigheid aan het boekje niet ontzegd kan worden. Soms krijgt men de indruk dat de auteur met de bejaarden zelf reeds in gesprek is, terwijl het de bedoeling is over de bejaarden te spreken met de ambtsdragers. Dat laatste gebeurt dan ook in de regel in deze brochure. Ds Bilkes heeft de steeds groeiende literatuur over dit onderwerp goed doorgenomen, dit op eigen wijze verwerkt en geeft nu een eenvoudige, maar in veel opzichten juiste tekening van onze oude broeders en zusters; vooral de paragraaf ,,Omstandigheden en typen" moet hier worden genoemd. De paragraaf ,,Bezoek en gesprek" neemt de meeste ruimte in, meer dan 5 pagina's. Dat is te begrijpen en te verdedigen. Generaal genomen is dit geschrift een hartelijke opwekking om alle aandacht te geven aan de bejaarden, terwijl de weg wordt gewezen hoe dit moet worden gedaan.
Persoonlijk vind ik het jammer, nu deze handleiding eenmaal verschenen is, dat hierin niet zijn opgenomen de richtlijnen, die deze deputaten per schrijven van 26 januari 1961 aan de kerkeraden hebben toegezonden. In deze brochure wordt naar deze richtlijnen verwezen, maar het was juister geweest wanneer deze richtlijnen hier waren afgedrukt. Kent iedere ambtsdrager deze richtlijnen nog?
In deze richtlijnen wordt terecht ook aandacht gevraagd voor werkzaamheden, die bejaarden zelf kunnen verrichten. Deze werkzaamheden worden in dit geschrift maar even aangetipt op blz. 7 en 14. Dat is jammer, want het is van grote betekenis dat de bejaarden niet alleen verzorgd worden, maar dat ze ook zelf, voor zover mogelijk, een actieve en volwaardige plaats blijven innemen in het gemeentelijke leven.
De verschijning van dit geschrift staat in verband met en is enigermate de vervulling van de opdracht die de Gen. Synode van 1959 aan deze deputaten gaf. Deze Synode sprak toch uit „dat, aangezien de kerken in de ambtelijke zorg voor de bejaarden een steeds groeiende taak hebben, bezinning hierop dringend noodzakelijk is, en dat wegen en middelen moeten worden beraamd om de bejaarden op de meest doeltreffende wijze bij te staan".
Dienovereenkomstig werd aan deze deputaten opgedragen „deze zaak in studie te nemen, teneinde de kerken van voorlichting te dienen en richtlijnen te verstrekken voor de voorziening in de geestelijke en stoffelijke noden der bejaarden, waarbij ook de huisvesting wordt betrokken".
Nu moet gezegd dat zowel de richtlijnen van deputaten als deze brochure betrekking hebben op de geestelijke noden der bejaarden.
Inzonderheid aan het laatste gedeelte van hun opdracht hebben deputaten tot dusver, althans voor zover bekend en publiek geworden, nog niet voldaan. Nu is het huisvestingsprobleem van onze bejaarde broeders en zusters niet zo eenvoudig. Moeten we streven naar een Chr. Geref. Bejaardentehuis? Is het om psychologische redenen beter onze oude broeders en zusters in hun eigen woonplaats te laten en moet het voornamelijk in de grote steden dan komen tot een Stichting voor een bejaardentehuis? - zoals in Amsterdam en Rotterdam deze Stichtingen reeds zijn opgericht.
Maar hoe moet het in kleinere plaatsen en gemeenten? Samenwerking met andere kerken? Op welke basis, onder welke voorwaarden? Belangstellend toeschouwer blijven of van het begin actief meewerken en dientengevolge ook medezeggenschap hebben in de gang van zaken?
Voorlichting op dit punt -— en dat was toch wel de bedoeling van de instructie van de Part. Synode van het Westen, die aanleiding was tot het nemen van het betreffende besluit der Gen. Synode — is toch wel gewenst. Het wordt een nijpend probleem voor vele kerken.
Vanzelfsprekend hangt hiermee ook de geestelijke verzorging samen. Het is van grote betekenis in bejaardentehuizen — alsmede in ziekenhuizen etc. — welke plaats de kerk heeft, hoe men staat tegenover de arbeid van de ambtsdragers; welke rechten en plichten er wederzijds zijn. Juist het feit dat t.a.v. de bejaarden steeds kan worden gesproken van een voortdurende behoefte aan geestelijke leiding — zoals in de Richtlijnen destijds terecht werd opgemerkt — maakt dat we t.a.v. de geestelijke verzorging in de diverse bejaardentehuizen op onze qui vive zullen moeten zijn. Bovenstaande opmerkingen bedoelen in geen enkel opzicht deze deputaten in gebreke te stellen. Ze zijn alleen bedoeld als bewijs hoe we hun arbeid waarderen en naar meerdere resultaten van hun arbeid uitzien.
Tenslotte vermelden we nog dat het geschrift van ds Bilkes verkrijgbaar is bij de penningmeester der deputaten C. Drieënhuizen, Pr. Hendrikstraat 117, Den Haag, door storting van ƒ 1,25 op giro 630764.
Het is een verheugend teken dat er in onze kerken steeds meer belangstelling komt voor het maatschappelijk werk. We juichen het houden van de vergadering, die 13 januari te Utrecht wordt gehouden, van allen, die bij het maatschappelijk werk betrokken zijn, hartelijk toe en we hopen dat allen, die daar horen, ook aanwezig zullen zijn.
Van harte sluit ik me aan bij een wens van iemand, die dezer dagen slaagde voor „maatschappelijk werkster": „Van harte hoop ik dat het maatschappelijk werk steeds meer ingang in onze kerken zal vinden en dat er ook jongeren zullen komen, die zich voor dit mooie beroep willen laten opleiden."

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 januari 1962

De Wekker | 8 Pagina's

Bejaardenzorg

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 januari 1962

De Wekker | 8 Pagina's