Middelaar en moordenaar

Het gebed van de moordenaar is een wonderlijk gebed — op Golgotha. Dit gebed is niet uit de moordenaar zelf. Dit gebed is uit God die niet alleen het hart van koningen neigt, maar ook het hart van bandieten.
De geloofskennis van de moordenaar kan niet groot geweest zijn. Groot was wel zijn geloofsdaad. Hij geloofde in een stervende Messias. Een Messias aan het kruis was een ergenis voor de Joden en een dwaasheid voor de Grieken. Deze Messias was zelfs een struikelblok voor de discipelen. De enige wiens geloof door de nevels van Golgotha heenbrak was een gekruisigde bandiet. Hij was de enige die de konklusie van het geloof heeft getrokken: Iemand die niets onbehoorlijks gedaan heeft en zich toch laat kruisigen, kan geen gewoon mens zijn. Zo iets doet geen mens. Als enige heeft de moordenaar in een doodbloedende kruiseling de beloofde Messias herkend, toen hij Hem bad: „Heere, gedenk mijner".
De beide moordenaars hebben gebeden. Maar de éne moordenaar bad slechts: ,,Verlos Uzelf en ons". Hij had Christus alleen maar nodig om hem af te helpen van zijn kruis. De andere moordenaar bad: ,,Heere, gedenk mijner, als Gij in uw koninkrijk zult gekomen zijn". Hij vroeg niets over het kruis waaraan hij ineenkromp van pijn. Hij smeekte slechts of de Heere zijner wilde gedenken. Hij smeekte slechts om ontferming. Het ging er hem in de eerste plaats niet om, dat Christus hem afhielp van zijn kruis, maar dat Christus hem met kruis en al binnendroeg in zijn koninkrijk.
Zoals blijkt uit de werkwoordsvorm in de oorspronkelijke taal heeft de moordenaar dit herhaaldelijk, al maar door gesmeekt. Hij heeft de Heere in zijn smeekgebed aangelopen als een waterstroom. Hij liet de Heere niet los.
Dit gebed had een achtergrond. De moordenaar die bad had oog gekregen voor het recht van God. Hij was gaan zien, dat hij in het kruis een straf ontvangen had, waardig hetgeen hij gedaan had. Daarom verzette hij zich niet meer tegen het kruis dat God hem oplegde, maar bracht hij dat kruis bij Jezus. Hij bad niet meer om opheffing van de straf, maar om ontferming in de straf.
Zulke bidders zijn de Heere welgevallig. Jezus die gezwegen heeft tegenover de nieuwsgierige Herodes, tegenover de hoogmoedige Pilatus, tegenover de honende Joden en tegenover de éne vloekende moordenaar, antwoordde dan ook de om ontferming smekende moordenaar. Altijd is zijn antwoord alleen maar daar heilbrengend, waar Hij herkend en erkend wordt in zijn Middelaarswerk. „Voorwaar" zei Jezus. „Voorwaar", dat is het woord, dat Hij tijdens zijn omwandeling zo vaak sprak als de hoogste Profeet, in heilig zelfbewustzijn. In de oorspronkelijke taal staat voor het woord ,,voorwaar" eigenlijk het woord ,,amen". ,,Amen" wil zeggen: het zal waar en zeker zijn. Daar kwam de moordenaar in zijn nood en vertwijfeling niet aan toe. Hij kon geen ,,amen" zeggen aan het einde van zijn gebed. Maar wat de moordenaar niet kon, deed nu Jezus zelf. Jezus zelf gaf zijn ,,amen" op het gebed van de moordenaar. ,,Heere, gedenk mijner" had de moordenaar gebeden. ,,Amen" zei Jezus op dat gebed: het zal waar en zeker zijn. Dit zei de Amen, de getrouwe en waarachtige Getuige: ,,Amen, heden zult gij met Mij in het paradijs zijn".
Later is op dit ,,amen" nog de smartelijke kreet van het ,,waarom?" gevolgd: ,,Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?". Maar dit ,,waarom?" kon de vastheid en de zekerheid van het ,,amen" niet te niet doen. Die zekerheid van het ,,amen" was veeleer gegrond in het ,.waarom" van de Godsverlating.
Op één punt heeft Christus de bede van de moordenaar gekorrigeerd. De moordenaar sprak over ,,Uw koninkrijk". Christus sprak over ,,het paradijs". Er is een verschil tussen het koninkrijk en het paradijs. Het koninkrijk spreekt van heerlijkheid. Het paradijs spreekt van heiligheid. Het koninkrijk is van Christus. Het paradijs is van God. Het koninkrijk is het rijk dat Christus zich door zijn Woord en Geest door de eeuwen heen bouwt; het rijk dat Hij eenmaal zal overdragen aan zijn Vader. Het paradijs is het begin van Gods scheppingsuitgang.
Toen de moordenaar bad: ,,Gedenk mijner, als Gij in uw koninkrijk zult gekomen zijn", bad hij om een plaatsje in Christus' koninkrijk achter Christus. Maar Christus antwoordde hem: „Gij zult niet achter Mij gaan, maar met Mij gaan en niet in mijn koninkrijk, maar in het paradijs van de Vader".
Zo is Christus, ook in zijn antwoord aan de moordenaar, ten volle Middelaar geweest. Niet Hijzelf, maar de Vader moest de eerste en de laatste zijn op Golgotha. Als Middelaar was Christus aan het vloekhout van Golgotha niet de Koning, maar de lijdende Knecht des Heeren, De Koning week terug achter de Knecht des Heeren. Geen enkele eer mocht aan Christus gebracht worden. Alle eer moest toekomen aan de Vader. Alleen zo kon Christus een volkomen Borg zijn. Daarom kon Hij op Golgotha ook niet spreken over zijn koninkrijk. Over zijn koninkrijk had Hij daar niet te beslissen. Het enige waarover Hij kon spreken was het paradijs van zijn Vader, dat Hem wachtte mét de moordenaar. Op Golgotha mocht Hij zichzelf in gedachten niet zien als de triumfator die overwinnend zijn koninkrijk binnentrekt aan het hoofd van de zijnen. Daar kon Hij zich alleen maar naast en met de kleinste uit het koninkrijk der hemelen zien zitten aan Gods dis in het paradijs. In het antwoord aan de moordenaar schitterde niet Christus' heerlijkheid als Koning, maar slechts zijn schoonheid als Middelaar. Zo was Christus' Middelaarswerk ten volle theologisch: het was alleen op God de Vader gericht en in niets op Hemzelf. Daarom kon de Middelaar de moordenaar ook ,,volkomen zalig maken" (Hebr, 7:25). Omdat in Hem God zelf kwam om te zoeken en te zaligen wat verloren was. Ieder mens leeft eigenlijk in de positie van de moordenaar. Wij hangen allen aan het vloekhout van Gods toorn. Wat wij ,,leven" noemen is niet anders dan een gestadige dood. Wij bloeden dood aan dat „leven", zoals de moordenaar doodbloedde aan het kruis. Wij vergaan door Gods toorn en door zijn grimmigheid worden wij verschrikt.
Wilt u dan tot de Heere roepen als iemand die niets van zichzelf heeft te verwachten en die buigt onder het recht van God, zoals die moordenaar? ' Christus' Middelaarswerk komt alleen uit in de moordenaarssymmetrie van Golgotha. Hij is immers met de misdadigers gerekend. Of zingt u mee in het grote koor van de wereld: ,,Ik heb van mijn leven geen kwaad gedaan"? Ziet u dan niet, hoe uw zonden Christus aan het kruis hebben gebracht? U bent schuldig aan de dood van de Zoon van God, U bent de moordenaar aan het kruis; één van de twee, de tot Christus biddende of de Christus verwerpende moordenaar. Voor de om ontferming smekende moordenaar wil Christus een volkomen Zaligmaker zijn, zodat eenmaal ,,de boetebede naast het kruis eeuwig vervangen wordt door de paradijszangen boven het kruis" (Prof, Wisse),

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen