Eenheid in verscheidenheid

Wat zijn er de eeuwen door een verschillende geloofstypen in Christus' kerk geweest.
Wat is er nog een grote verscheidenheid in geloofsuitingen en geloofsbeleving onder hen, die de Paasvorst liefhebben en nodig hebben.
De man van de aktiviteit openbaart zich anders dan de mens bij wie de lijdelijkheid opvalt.
De een is een peinzer en de ander een man van de daad; de een bidder en de ander een getuige; het profetische overweegt bij de een en het priesterlijke bij de ander.
Maar maak er geen tegenstellingen van. Ze hebben elkaar nodig. Ze stimuleren en completeren elkaar.
Prachtig blijkt dat in de Paasgeschiedenis aan het blauwe meer van Galilea.

Wonderlijk openbaart de verrezen Heiland zich. Zijn methode is dezelfde als vroeger. Hij openbaart zich door zich te verbergen. Hij laat zijn jongeren voor de zoveelste maal vastlopen om des te beter hun aandacht op Hem te richten. De boodschap en de opdracht worden door Christus' opstanding verdiept, maar het is dezelfde Heere van voorheen.
Het is Johannes, wiens oog er het eerst voor opengaat. Hij is de ziener, die de dingen doorziet, die oog heeft voor het kleinste onderdeel en als de adelaar onder de evangelisten het diepste kijkt. In de Vreemdeling aan de oever herkent hij de Vorst van Pasen, de Heere, Die gebiedt over vissen en mensen.
Hij zegt dit speciaal tot Petrus.
Met Petrus was hij steeds nauw verbonden geweest, al de jaren van hun omgaan met de Meester.
Petrus ook had het initiatief genomen tot deze visserij met zo'n voorstel: ik ga vissen; wie gaat er mee?
Bovendien — Johannes weet: er is wat gebeurd met Petrus. Hij moet het het eerst weten.
De reaktie van Johannes stimuleert Petrus.
Zonder dralen stapt hij het water in, de Meester tegemoet. Dit is zo iets geweldigs: hier moet Petrus heen. Hij is hier weer echt de man van de daad, die er geen gras over laat groeien.

In één flits heeft Petrus gezien de dwaasheid van zijn voorstel om het oude bedrijf weer op te zoeken, omdat het wachten hem te lang duurde.
De bedoeling van de Heere gaat voor hem oplichten — bij een tweede wondere visvangst worden ze opnieuw verbonden aan Zijn dienst.
Hoog daarboven uit ziet hij de grootheid van Zijn Meester, die hij diep had verloochend, enkele weken geleden.
Johannes' belijdenis is voor Petrus het sein om het schip te verlaten en door het water naar de oever te waden, waar de Heiland in de glans van de morgen staat.
Op deze wijze vult Petrus Johannes aan.
Johannes is de man, die de dingen doorziet.
Petrus is de man, die handelt.
In de harmonie van deze twee ligt het Paasgeheim.
Beiden hebben we nodig — het zien en het handelen.
Johannes is de denker en Petrus de dader.
Het prachtige van deze geschiedenis is dat Johannes Petrus stimuleert en Petrus Johannes completeert.
Petrus zou zich niet in het water gestort hebben als Johannes hem er niet op attent had gemaakt: het is de Heere!
Johannes' zien van de opgestane Heiland roept om de daad van het gaan.
De daad van Petrus is geworteld in het zien van Johannes.
Het zien van Johannes roept om de daad van Petrus.
In de verscheidenheid van de reakties is er geloofseenheid.

De Paasvorst is daartoe opgestaan om het leven uit Hem te werken en te verlevendigen.
Het is door Hem, door Zijn wondere openbaring, dat Johannes het eerst belijdt: Het is de Heere.
Het is ook door Hem, dat als antwoord op deze belijdenis. Petrus naar Zijn Meester wordt getrokken.
Want Pasen is het grote Levensfeest van de Kerk.
Het Paasleven moet zich uiten; het kan niet verborgen blijven. Het openbaart zich verschillend, maar in de verscheidenheid van de geloofsuiting ligt de Paaseenheid.
En Johannes en Petrus uiten zich verschillend overeenkomstig hun aard.
Het karakter blijft een rol spelen in het geloofsleven.
Maar het Paasleven is een eenheid door de levende Christus.
Voor de eenheid in de variatie dienen we ook vandaag oog te hebben.
Dan spelen we de variaties niet uit, als we Christus zien, aan Wien we alles hebben te danken.
Waar de levende Christus niet als een theorie en een thema, maar als een werkelijkheid in het middelpunt staat, moet twist en wrok verdwijnen.
Daar is harmonie.

Wie niet reageert op de Paasboodschap is niet bekeerd.
Nog wil Hij, Die aan de oever van ons leven staat, ons laten zien wie Hij is door Zijn Woord.
Wie Hem ziet moet vragen: wat werkt dat in mijn leven uit?
Wie tot Hem gaat kan de vraag niet ontgaan: waarom doe ik het?
Na Pasen is er in een levende kerk plaats voor de variatie in het geloofsleven want de Paasvorst bindt al de Zijnen aan Zich en allen, die Hem nodig hebben gekregen, betuigen door woord en daad: Het is de Heere!

J.H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen