Verscheidenheid in eenheid

Er is eenheid in verscheidenheid.
Er is ook verscheidenheid in eenheid.
Het eerste ontmoeten we in het eerste gedeelte van Johannes 21, als de verrezen Heiland zich openbaart aan de zee van Tiberias.
Het tweede is te zien in het slot van hetzelfde hoofdstuk.
Zwijgend is de maaltijd gebruikt. Het liefdesgericht heeft plaats gehad. Petrus is hersteld in zijn ambt. Niemand behoeft Petrus met achterdocht tegemoet te treden. Hij hoort er helemaal bij, zonder enige reserve. Het is Pasen geweest. De Levende doet geen half werk.
Maar dan komt opnieuw het onderscheid tussen Petrus en Johannes openbaar.
Beiden zijn het Paasdiscipelen van Hem, Die Zijn leven voor hen gaf en Zijn ambt op hen legde.
Maar wat een verschil!
Zoals er in karakter en aanleg, in levensleiding en geestelijke gaven steeds verschil zal blijven onder Gods kinderen en knechten.

Na Petrus' ootmoedige belijdenis: Gij weet alle dingen, Gij weet dat ik u liefheb, heeft de Heiland Petrus niet de handen opgelegd. Nu geen zaligspreking als bij een vroegere belijdenisgelegenheid: Zalig zijt gij, Simon Bar Jona, vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard.
Na de derde opdracht: Weid mijn schapen, volgt het diepe woord, waarin Petrus' levensleiding wordt getekend. De vurige Petrus deed in zijn jonge jaren zelf het opperkleed om en bepaalde zelf de koers van het levensschip. Maar als de avondschaduwen vallen, is de bloei der jeugd vergaan en komt de Ander, Die zal brengen waar ge uit u zelf niet heen zoudt zijn gegaan.
De Paasweg gaat door de diepte. Het kruis wacht deze discipelen. Maar één zaak staat dagelijks op de agenda: volgen; één levens- en lotsgemeenschap vormen met de gekruisigde en verheerlijkte Heere; Hem gelijk worden door de diepte naar de hoogte.
Maar terwijl de Heiland nog met Petrus bezig is, ziet deze, als hij zich even omkeert, dat Johannes reeds bezig is de Meester te volgen. Het is weinig waarschijnlijk dat Johannes Jezus lichamelijk achterna gaat. Maar Johannes heeft het tot Petrus gesproken woord gehoord en door zijn uiterlijke houding geeft hij aan dat hij volkomen bereid is de Heiland in alles als apostel te dienen.
Ook nu is Johannes de eerste. Hij heeft het eerst gezien en het werk en de bedoeling van Christus het best verstaan. Zijn denkende geest begrijpt wat Jezus bedoelt. Z'n hele gezicht drukt de bereidheid tot volgen uit.
En Johannes en Petrus moeten één weg gaan: beiden hebben te volgen.
Maar in de eenheid van het volgen blijft de verscheidenheid van beider levensinstelling gehandhaafd.
Johannes volgt zonder vragen, diep verbonden met de Levensvorst. Zo wil Hij het; zo moet het. Hij informeert niet: wanneer of waarheen? Of: met wie? Petrus ziet het aan de ogen van zijn vriend: Mijn hart o Hemelmajesteit is tot uw dienst en lof bereid.

Petrus is niet zo geconcentreerd op dit volgen als Johannes. Dadelijk, als hij Johannes ziet, vraagt hij: maar wat zal deze? Welke weg hebt u dan voor hem? U hebt mijn weg uitgestippeld. Maar zijn weg dan?
Het behoeft nog geen zondige bemoeizucht of misplaatste nieuwsgierigheid te zijn, die Petrus tot deze vraag brengt. Maar het leidt in ieder geval nu, op dit heilig moment, van de hoofdzaak af.
Daarom wordt Petrus scherp terecht gewezen. Hij wordt op zijn Paasplaats gezet: dat is volgen Petrus, als het moet tot in de dood. Als ik wil dat Johannes niet sterft dan hebt ge daar niets mee te maken. De ene, allesbeheersende, steeds doorgaande opdracht is voor u: volgen; heel persoonlijk en heel concreet; dat is uw marsroute voor nu en voor eeuwig.
Alleen door te volgen hebt gij deel aan het Leven; op geen andere wijze.
Dat is nu typisch de verscheidenheid in de eenheid.
Johannes volgt zonder rechtstreeks persoonlijk de opdracht ontvangen te hebben.
Petrus moet tot twee keer de heel persoonlijke eis horen: Volg Mij.
Johannes vraagt niets; hij zou het in dit heilig uur niet kunnen; hij ziet de weg.
Petrus kan het vragen niet laten; hij springt op en wil weten; hij wil de weg voor zichzelf en voor zijn vriend aangegeven zien.
Johannes hoort, denkt en volgt.
Petrus hoort, vraagt en wordt tot volgen hardnekkig geroepen.
In de eenheid is verscheidenheid.
Maar het is de Paasvorst die leiding geeft.
Hij weet wie Zijn kinderen en apostelen zijn.
Hij weet wat Johannes nodig heeft en welke weg voor Petrus goed is.
Het rijke is dat Johannes geen Paaspremie krijgt en Petrus niet achteruitgezet wordt, maar dat de Paasherder zijn onderherders weidt in de grazige weide van Zijn belofte en eis.
Als Hij er niet was en sprak, Johannes zou niet kunnen volgen en Petrus zou aan eigen dwaasheid overgeleverd zijn.
Maar Hij is er; is er nog om zondaren, die Hem niet willen noch kunnen volgen, door Zijn liefde te trekken.
Hij heeft veel werk met hen; ze maken het Hem moeilijk.
Maar Hij houdt vol, dwars door alles heen.
Hij roept ook tot u, die er moeite mee hebt, die graag wil weten, die maar vraagt en intussen wroet in de verborgen dingen, op zijwegen gaat en de hoofdweg verlaat, ja heus tot u: Volgt gij Mij!

J.H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen