C.O.G.G. - conferentie

Sfeer
Gelijk bekend bedoelt het C.O.G.G. leden van de verschillende kerken van gereformeerde belijdenis bij elkaar te brengen. Dat was op de genoemde dagen ook weer het geval. Predikanten en gemeenteleden uit de Geref. Kerken en de Geref. Kerken (vrijgemaakt), verschillende figuren uit de Geref. Bond en de Geref. Gemeenten en ook uit onze eigen kerken ontmoetten elkaar op ,,Woudschoten" dat een ideaal conferentieoord is.
De vorige conferentie in 1964 was zeer geslaagd, maar de nu gehouden samenkomst spande toch de kroon van al de vergaderingen die door het vroegere Geref. Convent i.o. en het tegenwoordige C.O.G.G. zijn gehouden. En dat niet omdat er een spreekwoord is „lest heugt best". Hier was iets anders aan de orde.
Allereerst was er een sterke verbondenheid met elkaar, de beleving van de broederschap. Het thema van deze conferentie droeg hier zeker toe bij.
We werden geconfronteerd met de geweldige veranderingen, die er in de huidige wereld aan de orde zijn. Juist die veranderingen maken dat we op elkaar aanschuiven om te bewaren wat we hebben en elkaar te helpen in het vervullen van onze taak. Wat is het een rijke beleving om eerlijk en vertrouwelijk met een collega uit een andere kerk te spreken over zijn moeiten en zorgen, die het kerk-zijn voor hem meebrengt. Dat bindt en dat doet ons iets gevoelen van de enigheid van het ware geloof.
Een tweede zaak was het heimwee naar de eenheid van de gereformeerde belijders. Dat kwam sterk uit in de verschillende groepsdiscussies. Meer en meer wordt gevoeld dat het anders moet. Het is een bijzonder moeilijke zaak om uit de huidige situatie te komen. We zitten met de erfenis van het verleden, dat niet ongedaan gemaakt kan worden. En toch moest het mogelijk zijn van de grond af te kunnen beginnen. Hoe komen we bij elkaar? Niet op een onverantwoorde wijze en niet uit een valse eenheidszucht, maar op schriftuurlijk verantwoorde manier — dat moet onze bedoeling zijn. Als men spreekt met een ouderling uit de Geref. Gemeente, die van hart meedeed en een warm getuigenis gaf van zijn vreugde over deze samenkomst of met vrijgemaakte deelnemers, die lijden onder de situatie in hun kerken, dan voelt men iets van heimwee. Waarom zijn we niet in één kerk? En als we dan geref. bonds-collega's horen praten en ook uit de Geref. Kerken goede geluiden horen, dan wordt dit heimwee versterkt. Hoe lang moet dit nog doorgaan? Het beleven van dit heimwee bepaalde mee de sfeer van deze conferentie.
Een derde zaak die uit dit heimwee voortvloeide was de begeerte om te zoeken naar wegen en middelen om het C.O.G.G. meer gestalte te geven in het Nederlandse kerkelijke leven. Niemand wil een holderdebolder-daad. Maar het werk van dit Contact-orgaan moet wel meer bekendheid krijgen. We mogen hopen dat iedere conferentie-ganger een propagandist van het C.O.G.G. zal zijn.

Thema
Het thema van deze conferentie was: De mondige christen in de mondige wereld.
Het moderamen had twee referenten aangetrokken n.l. drs. A. Noordegraaf, hervormd predikant te Oldebroek en prof. dr. ir. H. van Riessen hoogleraar aan de V.U. De eerste referent legde de nadruk op de mondige christen en de tweede op de mondige wereld. De twee referaten sloten bijzonder goed op elkaar aan.
De predikant van Oldebroek hield een goed gedocumenteerd, diep bestudeerd en sterk appelerend betoog, dat grote indruk maakte.
Hij liet zien dat dit vraagstuk in de huidige theologie een grote rol speelt.
Door de wijze, waarop hij dit onderwerp behandelde confronteerde hij ons met allerlei eigentijdse opvattingen, die vaak eenzijdig gestempeld zijn.
Het deed bijzonder weldadig aan dat deze referent de Schrift liet spreken. Hij schonk vooral aandacht aan Efeze 4:11-16, dat voor dit onderwerp allerlei gegevens bevat.
Hier toch wordt gesproken over het bereikt hebben van de eenheid des geloofs en der volle kennis van den Zoon Gods, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus. Direct daarop volgt: dan zijn wij niet meer onmondig.
We onthouden ons van een weergave van de verklaring, die ds Noordegraaf gaf. Zijn referaat is waard vermenigvuldigd te worden. Bijzonder treffend waren zijn opmerkingen over de factoren, die de mondigheid van de christen belemmeren: de dwaalleer; de filosofie van het heidendom; het vasthouden aan de zonde; partijzucht en onenigheid; de verabsolutering van bepaalde genadegaven en geestelijke luiheid. In dit verband maakte de referent een ontdekkende opmerking: de verdeeldheid van de Gereformeerde Gezindte is een teken van geestelijke onmondigheid. Een rake opmerking, die — als ik goed geluisterd heb — bij velen is blijven haken.
Verhelderend waren ook zijn opmerkingen over de middelen, die de geestelijke mondigheid bevorderen: de ambten; de zorg voor de doctrina, de gezonde leer; de prediking; de sacramenten en de charismata (geestelijke gaven).
Na de maaltijd op de eerste dag — wat werden er opgewekte gesprekken gevoerd tijdens de maaltijden; vele contacten werden gelegd en versterkt — sprak prof. van Riessen.
Hij schetste eerst de grote veranderingen, die zich aan ons voordoen.
Daarna gaf hij een beschrijving, een interpretatie en een beoordeling van de veranderde wereld. T.a.v. het eerste noemde hij drie duidelijke kenmerken: de zeer grote en snel groeiende macht van de mens, zoals die op te merken is in de techniek, de wetenschap en de organisatie; vervolgens de saecularisatie, zoals die uitkomt in de horizontale instelling van de mens en tegelijk zijn machteloosheid.
Het betoog van prof, van Riessen zal in uitgewerkte vorm verschijnen in een boek, dat reeds ter perse is. Het zal de moeite waard zijn van deze studie kennis te nemen. Een vorig boek van deze auteur ,,De maatschappij der toekomst" is ook door velen gelezen.
De bespreking in groepen en daarna de algemene discussie op woensdagmorgen maakte duidelijk dat de deelnemers goed geluisterd hadden. Er werden vele vragen gesteld, vooral aan prof. van Riessen. Hoe moeten we de machten van deze tijd taxeren? Hoe is de verhouding tussen deze machten en de macht van Christus? Hebben deze machten hun bestaan te danken aan het verlossend en verzoenend werk van Christus? Of moeten we het anders zien? De machten kunnen alleen bestaan dank zij Gods genade. Maar wat betekent dat in de praktijk? Diverse vragen cirkelen om het probleem: wat moeten wij doen? hoe verwerken wij dit in de praktijk? Ook hier dus de vraag om de toepassing in de concrete levenspraktijk.
Andere punten in de discussie bewogen zich rond de kerkelijke verdeeldheid; de waarde van en de hoeveelheid belijdenisgeschriften; de waardering van de saecularisatie.
We deden maar een greep zonder ook maar enigermate recht te doen aan de levendige discussie, die werd gehouden tot vreugde van alle aanwezigen.

Toekomst
Op dinsdagavond werd door de secretaris een inleidend woord gesproken over de positie en de mogelijkheden van het C.O.G.G. Aan dit deel van de conferentie is door de dagbladpers onevenredig veel aandacht besteed, zodat de buitenstaander de indruk zou kunnen krijgen dat dit het belangrijkste deel van de vergadering was. Niets is minder waar. Overigens was het natuurlijk een goede zaak dat over het C.O.G.G. werd gesproken. Na de situatietekening, waarin gehandeld werd over de belangrijke en de moeilijke positie van het C.O.G.G. werden enkele suggesties gedaan.
We zullen met deze conferenties moeten doorgaan, die een duidelijk ontmoetingspunt zijn en beslist in een behoefte voorzien; maar daarnaast zullen we ook plaatselijk de C.O.G.G.-gedachte moeten propageren en trachten te realiseren, hoe moeilijk dit ook is. Uit de conferentie werd er bij het moderamen op aangedrongen via een folder meer bekendheid te geven aan het Contactorgaan en de deelnemende kerken te vragen er bij hun plaatselijke kerkeraden op aan te dringen plaatselijke C.O.G.G.-s te vormen.
Het moderamen kreeg huiswerk mee. We hopen zeer dat in de toekomst het CO.G.G. een vaste, bekende en steeds grotere plaats zal krijgen in ons vaderland. We zijn er diep van overtuigd dat alle overhaasting en forcering als een boemerang zal werken. Tegelijk zijn wij dankbaar voor wat nu, al is het ook nog pril, tot stand is gekomen. Er moge veel goeds uit geboren worden voor de sanering van de bedroevende kerkelijke situatie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen