De kern van het Evangelie (4)

Christus' wederkomst
Christus komt!
Dat is de laatste boodschap van de Bijbel. De tijd tussen het laatste Bijbelboek, dat eeuwen geleden geschreven werd en de laatste dag wordt gevuld met de verwachting van Christus' komst. De Bijbel is het boek van Gods komen. Dat begint in het Paradijs; dat klinkt nog door in het laatste hoofdstuk.
Duurt het nog lang voor Christus komt?
We zouden het op de kalender willen aantekenen of een datum in onze zakagenda noteren; dan wisten we het maar. Gods tijdrekening is anders dan de onze.
Naar onze begrippen duurt het lang, erg lang; zou het wel ooit gebeuren, vragen we ons zelf af in moedeloze uren?
Nog een korten, korten tijd, en Hij, die komt zal er zijn en niet op Zich laten wachten. Dat is een „verwerkt" citaat nota bene uit de profeet Habakuk, dat we vinden in de brief aan de Hebreeën. En onmiddellijk daarop; ,,en mijn rechtvaardige zal uit geloof leven".

De brief aan de Hebreeën is geschreven aan christenen uit de Joden, die groot gevaar lopen af te vallen van het geloof. Nog scherper: terug te vallen in de O.T.- ische eredienst. Reden waarom sommigen menen dat deze brief gericht is aan de priesters uit Hand. 6, die in Christus waren gaan geloven, maar omdat ze zo weinig zagen met hunkerende ogen terugverlangden naar de vroege dienst in de tempel.
In deze brief wordt krachtig opgewekt tot volharding, wordt gewaarschuwd tegen terugvallen. Van verschillende kanten wordt dit thema benaderd. In Hebr. 10 wordt in het licht van Christus' wederkomst tweeërlei levenshouding getekend. Er tekenen zich twee fronten af. Er loopt een scheidslijn tussen mensen van één kerk: de nalatige, de man, die deserteert zal sterven, maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven.
Dat is dezelfde tegenstelling, die Habakuk reeds signaleerde in zijn dagen n.l. die tussen de overmoedige en de rechtvaardige.
In het licht van Christus' wederkomst is één levenshouding maar de juiste: de rechtvaardige zal uit het geloof leven.
Zo komt dit woord, door Habakuk het eerst gebruikt, door Paulus tweemaal geciteerd, voor het laatst in de Bijbel voor in dit hoofdstuk.
Bewijs hoe belangrijk dit woord is als kern van het Evangelie.

Het is merkwaardig dat voor de laatste keer Habakuk's woord nog meer in zijn geest wordt geciteerd dan door Paulus in Romeinen 1 en Galaten 3. In deze brieven gaat het om de tegenstelling tussen Wet en Evangelie. Zaligheid en leven is er alleen voor wie leeft uit het geloof. Hier in deze brief gaat het om volharding temidden van de aanvechtingen.
Bij Paulus staat centraal de tegenstelling werkgerechtige-gelovige, in deze brief staat de gelovige tegenover de mens, die afvalt van het geloof. Een wezenlijk tegenstelling tussen Paulus en de Hebreeën-schrijver is er niet, maar er is een verschillend accent. De afvallige laat de verwachting los en kiest de wereld; de werkgerechtige kiest zichzelf en ontkent de verlossing.
Paulus schrijft duidelijk tegen de achtergrond van het Judaistische drijven om via de wetsweg de zaligheid te verkrijgen. In de Hebr. brief zijn de geloofsbeproevingen de achtergrond. Dat was ook het geval in de boze tijd, waarin Habakuk leefde. Hoe houdt een mens het uit? Hoe kunnen we volharden terwijl alles noodt tot afval? Leven uit het geloof.
Dat leven uit het geloof is in feite het leven in de hoop, die zich uitstrekt naar de toekomst. God is betrouwbaar. Zijn woorden falen niet. Zijn plan staat vast. Zijn verlossing komt. Wat Habakuk nog maar in schaduwen zag krijgt nu in het Nieuwe Testament rijke verdieping.
In het licht van Christus' toekomst is de levenshouding; leven uit het geloof; bij Gods beloften; op Zijn toezeggingen. Het kan donker zijn; de vervulling van de beloften kan verder weg schijnen dan ooit tevoren en Christus' komst kan schijnen te vertragen, maar allen wie leeft uit het geloof weet beter. Het gevaar van nalatigheid dreigt altijd. Dan verslapt het geloof. Ja schijn- en waar geloof gaan hier uiteen. Het schijngeloof gelooft voor een tijd. Het ware geloof wordt wel bestreden, maar uiteindelijk richt het zich weer op Gods belofte. Het hoopt op Zijn Woord. Het blijft de Heer' verwachten.

We leven eeuwen na Habakuk, Paulus, de Hebreeën en Luther. Het Evangelie is ruim en rijk verkondigd. We mogen nog onder de verkondiging van dat Evangelie leven.
En nu de vraag: leeft u uit het geloof?
U hebt, als u deze meditaties hebt gevolgd, gezien hoe dit woord van Habakuk functioneerde in het Nieuwe Testament. Functioneert het in uw leven?
De tegenstelling is scherp: niet geloven, hoogmoedig zijn, weglopen — het resultaat is sterven, uiteindelijk de eeuwige dood.
Geloven is leven, veilig zijn in het gericht, eeuwig leven.

Zo ik niet had geloofd
Richt Heer' naar dat belijden
de wending van mijn voet
de richting van mijn gang;
zo wordt dit lied uit overoude tijden
eens mijn zwanenzang.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen