Een verschil van dag en nacht

We weten tegenwoordig allemaal wel wat een dia is. Er zullen er, nu de meeste mensen weer terug zijn van vakantie, deze dagen heel wat ontwikkeld en voor het eerst bekeken worden.
Een dia, daar zie je niet zo veel aan, zolang die niet beschenen wordt door het licht.
Pas als je hem omhoog houdt tegen het zonlicht of projekteert met het licht van een lamp, ga je het mooie ervan zien.

In dit voorbeeld zien we nu heel duidelijk het kontrast tussen geloof en ongeloof. Tussen een leven van duisternis en van de nacht en een leven in het licht met Jezus.
In psalm 36 worden we ook gekonfronteerd met dat kontrast.
Er wordt daar geschreven over het leven van de duisternis, dat niet beschenen wordt door de stralen van God. „De zonde spreekt tot de goddeloze, diep in zijn hart. Geen vrees voor God staat hem voor ogen".
Hier is de mens die gelooft in zichzelf, in zijn eigen duistere bestaan, die zich laat leiden door zijn eigen inzichten, die in de eerste plaats opkomt voor zijn eigen rechten.
Over hem zegt David: „De woorden van zijn mond zijn onheil en bedrog. Hij laat na verstandig te handelen".
Dat is de nacht van het ongeloof, de duisternis van onze wereld waar we met handen en voeten aan gebonden zijn, de duisternis van die put van donkere diepten in elk mensenleven.
Dat is de nacht van onze wereld, waarin geweld en oorlog aan de orde van de dag zijn. Sexuele en ethische demoralisering vindt in een ontstellend tempo plaats. De verhorizontalisering neemt toe. Men ontdekt het licht van God niet meer. De dia van het leven blijft in de duisternis omdat Gods licht in het leven is uitgevallen.
Het verstand gaat een steeds grotere plaats innemen tegenover het geloof, en dat terwijl juist het geloof zich richt naar het licht, maar het verstand verduisterd is.
Dit is niet leven in die werkelijkheid dat mensenkinderen in Gods licht het licht mogen zien.
Zo wordt het steeds donkerder om ons heen, het wordt nacht, een duisternis waarin God niet meer is, als een angstige voorbode van de eeuwige nacht, de buitenste duisternis.
Psalm 36 eindigt daarmee: „Daar zijn de bedrijvers van ongerechtigheid gevallen, zij zijn neergestoten en kunnen niet opstaan".

In deze nacht passen slapende mensen, past een slapende kerk, waarin de wachters op de muren niet meer paraat zijn, waarin al lang niet meer uitgezien wordt naar de wederkomst van Jezus Christus.
Het is donker geworden in de kerk, het licht is aan het uitgaan, soms lijkt het wel alsof de Geest is uitgedoofd.
En daarom komt er ook geen licht naar buiten.
Met gesloten deuren wordt er nog genoeg besproken, maar waar is het licht op de kandelaar, waar is de stad op de berg, die niet verborgen kan blijven?
In een wereld in de nacht staat een kerk in de nacht, hoe diep is dan niet de duisternis?

En tegen' deze achtergrond klinken nu de woorden: In Uw licht zien wij het licht.
Hier komt het kontrast duidelijk naar voren. De lijnen die vervaagden worden weer scherp getrokken, het wordt een verschil van dag en nacht, van voor of tegen, leven of dood, vergeving of straf.
En wat nu de boodschap mag zijn? Dat mensenkinderen vanuit een wereld in de nacht, vanuit een kerk en een leven in de nacht, mogen gaan wandelen in het licht.
Het wordt weer dag! De kleuren worden zichtbaar. We ontvangen de genade intens blij te zijn en de dia van heel ons leven te gaan zien in het licht van Gods eindeloos geduld en ontfermende liefde.
Mensen van de nacht, mensen van de zonde, het wordt dag door een licht zo groot zo schoon, gedaald van 's hemels troon!

Jezus Christus is nedergedaald in onze duisternis, en heeft haar tot in de diepste diepten doorleefd opdat wij in het licht zouden mogen leven en zouden gaan begrijpen wat de Heiland bedoelt als Hij zegt: Ik ben het licht der wereld. Wie in Mij gelooft zal nimmer in de duisternis wandelen maar hij zal het licht des levens hebben.
In de wereld zijn de krachten van de duisternis die des te harder kunnen gaan werken naarmate een leven deel krijgt aan het licht. De duivel verzoekt, de wereld verslaat zijn duizenden, maar God houdt zijn werk in stand.
Het licht van Gods genade is in Jezus Christus sterker gebleken dan de nacht van de zonde en van de dood.
Ontwaakt daarom gij die slaapt en staat op uit de dood en Christus zal over u lichten. Waar alles donker leek, openbaren zich de prachtigste kleuren.
Waar jongeren dachten geen toekomst te hebben, openen zich machtige vergezichten. Want het licht gaat door het leven schijnen, en dan wordt het een verschil van dag en nacht!
Het is weer goed tussen God en mij. In zijn licht is er een kontakt gekomen dat nooit meer verbroken kan worden, zelfs niet in het dal van de schaduw van de dood.

Van dat licht moeten we nu ook gaan getuigen. Gij zijt het licht der wereld. . .
Waar het nog nacht is, weet men met het getuigen geen raad. Waar de kleuren niet zichtbaar zijn, waar de blijdschap ontbreekt en het vergezicht verduisterd wordt door duizend vragen, weet men met de evangelisatie geen raad.
Een kerk in de nacht blijft verborgen, er gaat geen kracht vanuit. Maar de Heiland zegt: Laat zo ook uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien, en uw Vader, die in de hemelen is, verheerlijken.

Br. op L. [Broek op Langedijk] E.E. Slofstra

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen