Gods woonplaats

Er zàl verlossing komen! Dat mag de profeet Jesaja de ballingen van het volk Israël in Babel voorhouden. God Zelf zal er voor zorgen. Inderdaad, de ballingschap is straf op de zonde. Israël hoeft de Here niets te verwijten. Ze hebben de schuld bij zichzelf te zoeken. Maar toch, er komt verlossing. Ze mogen straks weer terug naar hun eigen land.

Hoe is dat mogelijk? De verklaring van dit heil is zelf weer een wonder. Een onbegrijpelijk wonder. Als we vragen hoe het mogelijk is, dat God een volk van zondaren heil bereidt, dan moeten we voor het antwoord op die vraag niet naar dat volk zien. We moeten ons oog slaan op de Here.

De Here bedoelt dat ook met de bovenstaande woorden. Hij vestigt de aandacht op Zich. Hij getuigt van Zichzelf. En wat de Here ons hier dan leren wil, is dat we zouden weten, waar Hij woont.

In de hoogte woont Hij. En in het heilige. De hemel is Zijn troon. De hemel der heerlijkheid, waar alles getuigt van grootheid en majesteit en luister. Waar ook de trouwe dienaren van God, de vele duizenden engelen, Hem onafgebroken eer en lof toebrengen. Zij allen passen vaardig op het woord van Zijn mond. Volmaakt gewillig verrichten zij hun werk ten dienste van Hem, die 't al gebiedt.

In de hoogte en in het heilige. Ver boven het gewoel op deze aarde. Ver boven de nietige, zondige aardebewoners. Daar is Gods woonplaats. Zo ver weg, dat wij de afstand nooit kunnen overbruggen. Onbereikbaar is de Here. Een God van verre is Hij.

Niet alleen door de afstand is God ver weg. Ook door Zijn hoogheid en heerlijkheid is er een grote distantie. Ja, hoe groot is God! De almachtige Schepper en Onderhouder is Hij. Hij draagt de wereld en alle ontelbare hemellichamen in Zijn hand. Bestudeer het heelal met alle sterren en planeten en zonnen en zonnestelsels. Hoe groot moet Hij dan zijn, die het alles heeft geschapen. En wij, wat zijn wij in Zijn ogen? Alle volken samen zijn nog minder dan niets en ijdelheid.
Hebt ge gezien waar God woont? Onmetelijk hoog; onzegbaar ver weg. Maar lees dan verder in Jesaja's profetenboek. De profeet zet geen punt. De zin gaat verder. Er volgt een wonderbaarlijk „en". Waar woont God? Zo hoog, zo ver, én . . . Nog ergens anders? Heeft Hij nog een woonplaats? En waar dan?
Zeg maar meteen, dat de tweede woning van de Here onbewoonbaar verklaard is. Een bouwval is het. Een schamel verblijf, dat op instorten staat. Is dat waar? De hemel, ja de hemel der hemelen kan Hem niet bevatten. Maar toch. God kiest Zich een woning op aarde. Niet in tempelen met handen gemaakt. Maar in het meest schamele en ellendige mensenleven. Bij dien, die van een verbrijzelde en nederige geest is. Bij de mens, die van zichzelf moet zeggen, dat zijn leven mislukt is. Mislukt door de zonde en daarom verwerpelijk voor God.

Deze mens bukt voor de hoge God. Hij heeft geleerd nederig te knielen. Hij stemt het Gods Woord toe, dat hij zondaar is. Hij belijdt het met droefheid in zijn ziel tegenover de Heilige, dat hij gedaan heeft wat kwaad is in Gods oog. Met de tollenaar maakt hij zijn naam bekend bij God: Zondaar. Met Job spreekt hij uit: Daarom verfoei ik mij en ik heb berouw in stof en as.

Maar dan gaat de belofte waar worden, die zegt, dat de Here, schoon oneindig hoog, op hen het oog slaat, die nederig knielen. Als God een mens zo ziet, ootmoedig belijdend en biddend om genade, dan heeft die God er een behagen in om in die mens te wonen. In een mislukt leven neemt de Here intrek. Die bouwval maakt Hij tot Zijn woning. Dat heeft Jesaja niet uitgedacht. Dat is Gods eigen getuigenis. Als een mens dit zei, met alle reden konden we hem vragen of hij misschien niet beter deed zulke fantasieën niet verder te verbreiden. Maar, het is de Here Zelf, die hier spreekt. Het is Gods getuigenis, dat eeuwig zeker is. Hij Zelf getuigt van Zijn woning - ook van Zijn tweede woning.

Ja, 't is onbegrijpelijk. Hoe kan dat nu? Hoe kan de Here daar nu wonen? Hoe kan dat nu Gods wil zijn? Wilt u een verklaring hebben? Wilt u het begrijpen? U zult er niet in slagen. Het enige wat hier nog gezegd kan worden, is dat dit aan God behaagt. Hier is Gods welbehagen. Maar voor het overige is er geen verklaring voor dit wonderbaarlijke genadegeheim. In de hoogte woont God en in het heilige EN . . . in het mislukte leven van de zondaar, die naar God schreit. Ook daar!

Zoek geen verklaring van dit wonder. Zoek de beleving ervan. De beleving, ja zoek die. Die ligt in de gemeenschap met Christus - God met ons. En in het werk van de Heilige Geest - God in ons. Om Christus wil kan het. Door de Geest gebeurt het. De bouwvallige woning wordt een tempel van de Geest. Het neergebogen hart wordt opgericht. De verslagen geest wordt genezen. Het verbrijzeld gemoed wordt levend gemaakt. Restauratie vindt plaats. Op de puinhopen van het zondaarsbestaan bouwt God Zijn woning.

Met deze God hebben we te doen. Nu hoeft u nooit meer te vragen of God wel vrede biedt. Nooit meer hoeft het een vraag te zijn, of God genadig is.

U leeft toch niet aan deze genadige God voorbij, is 't wel?

P. den Butter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen