„Den Heere . . . voorgesteld"

Christus stond als de Zoon van God, bóven de WET! Maar, wonder van Gods ondoorgrondelijke wijsheid en ontferming: Hij stelde Zich vrijwillig . . . ònder de WET, onder haar eis en schuld . . . om te dienen en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen!
Dit kwam wel heel bijzonder uit bij de drie plechtigheden die na Zijn geboorte plaats vonden in de tempel te Jeruzalem: de besnijdenis, het brengen van het offer der reiniging door Maria en de voorstelling van Jezus aan den Heere.
„Naar de wet".
Hier vallen de schaduwen van het kruis reeds op Zijn levenspad.
Nu geen zingende engelen meer.
Jezus' bloed vloeide bij de besnijdenis.
Aan het eind van de 40 dagen van de Levietische onreinheid werd het offer der reiniging gebracht. Het was een armen-offer: een paar tortelduiven.
Jezus, een kind der „armen"! Ja!
„Want gij weet de genade van onze Heere Jezus Christus dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden" 2 Cor. 8:9.
Deze offerande was ook nodig, opdat zij weer in de tempel konden komen. Voor Levietisch-onreinen was er geen toegang, en helemaal niet om te dienen. Moest Jezus dan in de tempel dienen?
Volgens Exodus 13 moesten ALLE eerstgeboren zonen afgezonderd worden voor den Heere om in Zijn heiligdom te dienen, zoals ook Lucas daarop wijst in vers 23.
Doch aangezien de zonen van Levi als plaatsvervangers van de eerstgeborenen waren aangesteld, moesten de eerstgeboren zonen van de andere stammen LOSGEKOCHT worden. De som daarvoor bedroeg 5 sikkelen, ongeveer 7 gulden.
Zo hebben ook Jozef en Maria naar de wet gehandeld.
Dit nu was de handeling en betekenis van de „VOORSTELLING" in de tempel, bij welke gelegenheid Simeon Jezus in de armen nam en God loofde!
Verstaat u de rijke en troostvolle zin van deze plechtigheden?
Wij zijn van nature allen ONREIN, vanwege onze erfschuld en erfsmet in Adam.
Daarom kan er zonder genade geen toegang zijn tot God en geen dienen voor Zijn aangezicht!

Wie met God te doen krijgt, wordt „bekommerd, vanwege zijn zonden" en kent zich diep ongelukkig en wordt een heilbegerige zoeker naar vrede met God.
Helaas zijn velen daarvan afkerig en beschouwen dat als „ziekelijk" en „ouderwets". Men is z.g.n. gezond in het geloof en men houdt rustig de voorwerpelijke beloften van het Evangelie voor de deelachtigmaking daarvan, dat is: het teken en zegel voor de betekenende zaak zelf.
Zo zijn er ook, die zich rekenen bij de heilbegerigen, omdat zij wel eens indrukken van dood en eeuwigheid hebben gehad en ernstige ogenblikken in hun leven. Zulke indrukken zijn op zichzelf wel voorrechten, maar kunnen zonder meer alleen overtuigingen zijn van het geweten. Maar nu moeten die overtuigingen „overbuiging" worden, d.w.z. tot een droefheid naar God en een hartelijk berouw over de zonde.
Zonder zaligmakende ontdekking is er geen plaats voor Jezus als de enige en volkomen Zaligmaker.
Voor wie zich echter arm en schuldig leert kennen, wordt het Evangelie een blijde boodschap! Toegepast aan 't hart, wordt Christus noodzakelijk, gepast en beminnelijk, ja, door het geloof zò gekend. Jezus losgekocht van het aardse, tijdelijke heiligdom, omdat Hij de grote Hogepriester is van het hèmels heiligdom!
Het is HET OFFER der verzoening, opdat onreinen verzoening met God zouden vinden en door de kracht van Zijn offerande de Heere dienen „in geest en waarheid!"

„Het vrome zaad van die op God betrouwden
zal door Zijn kracht.
Hem dienen, voor Hem leven!"

Elb. [Elburg], ds. H.v.L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen