„God zendt een geest van dwaling"

Ineens verspreidt het zich. Eerst weet men niet wat het is en waar het vandaan komt, maar langzamerhand komt men er achter dat het een virus is. 't Lijkt dan wel alsof het in de lucht zit. Je kunt er niets aan doen. Bijna iedereen raakt er door besmet.
Zo is het niet alleen met ziekten, doch ook met meningen, opvattingen. Zij verbreiden zich soms razendsnel, 't Zit in de lucht, zeggen we dan. Ineens wordt vrijwel iedereen wild van bv. het neo-marxisme.
Zoiets ziet Paulus gebeuren. Dat bedoelt hij wanneer hij aan de gemeente te Thessalonika gaat schrijven over de beïnvloeding door de leugen.
Er is een geest aan het komen. Voordat Christus wederkomt zal deze geest almeer invloed krijgen. Deze geest zal velen infekteren. Vandaag zien we dat het o.a. door de massa-communicatiemiddelen razendsnel kan gaan! Voorbeelden zijn er helaas te over.
Is dat een boze geest, die de mensen te pakken heeft? Als de mensen gaan dwalen, is dat dan iets van de duivel? Nou en of! De vader der leugenen wil niet anders. Hij zit ook niet stil.
Maar, zegt de apostel, nu moet u niet denken dat dit geschiedt zonder Gods wil. Al geschiedt iets tegen Gods wil, het is nog niet zonder Gods wil, om het met een woord van Augustinus te zeggen. God Zelf heeft er zelfs de hand in, zegt Paulus. Wanneer een dwaalgeest de mensen in beslag neemt, is God Zelf bezig in deze wereld. Hij zendt een geest van dwaling, want God stuurt de wereldgeschiedenis heen naar de grote dag van Zijn Zoon. Hij komt om de aarde te richten. Voordien zendt God een geest van dwaling. Dat kan de duivel met tegenhouden, dat kan de kerk niet tegenhouden, dat kan een intensief pastoraat in de gemeente niet tegenhouden. Als God werkt, wie zal het keren? Geen ding geschiedt er ooit gewisser, dan 't hoog bevel van 's HEREN mond. Al heeft (om een voorbeeld te gebruiken) de machinist de lokomotief niet gemaakt, hij bestuurt deze toch wel. Zó is het wanneer God Zelf een geest van dwaling zendt.
Dan gaat de mens dwalen. Dat is heel wat anders dan zoeken. Dwalen ga je wanneer je de weg kwijt bent en de weg ook niet meer weet, er niet meer uit kunt komen. Wanneer je de koers kwijt bent en geen visie meer hebt op het doel, verkeer je in wezen in een doolhof, die ook wel een dwaaltuin wordt genoemd. Dan is er de onzekerheid, de twijfel. Dan weet je niet meer waar je bent en waar je naar toe gaat. Dan ben je alleen maar „onderweg", zonder ergens naar toe te gaan.
Daarom lopen mensen vandaag warm voor dit en morgen voor dat, zonder ooit een weg te vinden. Het wordt een leven op de tast, doelloos. De mens die dwaalt is in wezen „Dé Weg" (Jezus Christus) kwijt.
God zendt een energie van dwaling, zegt Paulus. Aan de dwaling wordt dus kracht verleend. Het gaat dóór. Telkens komt er meer energie los. Zolang God de energie levert, gaat de dwaling door, alle vermaningen ten spijt.
Maar waarin komt deze dwaling dan uit? De apostel geeft het antwoord: de mensen geloven de leugen. Je kunt praten wat je wilt, preken hoe je wilt; met liefde lokken, met het oordeel dreigen, maar hoe je het ook keert of wendt, de leugen wordt feitelijk geloofd. De mensen gelóven de leugen.

Hoe dat komt? Omdat men de waarheid niet meer gelooft, zegt Paulus. Dat is ons vandaag wel erg duidelijk. Want juist nu vraagt men zich af: wat is waarheid? De bijbel zegt wel dit, maar de wetenschap zegt dat.
De bijbel zegt wel, maar. . . (en vul dan maar in wat vandaag allemaal gezegd wordt, zelfs in kringen waar men het absoluut niet zou verwachten). Zal God het toelaten?
God laat het niet alleen toe, maar Hij laat het gaan. Hij geeft de mensen over aan het goeddunken van hun eigen hart en doet de mens zo onder het oordeel komen. Zie maar naar de geschiedenis van Achab en de 400 valse profeten in 1 Kon. 22: 7-23. Wanneer de leugen zo is „georganiseerd" door Achab, geeft de HERE Achab over aan een geest van dwaling. Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God. Uw oordeel, HEER', kan niet dan vreselijk wezen!
Zo zal het gaan in de anti-christelijke tijd. De leugen zal meer ingang vinden dan de waarheid, omdat men niet meer wil geloven wat God zegt.
Als een mens het Woord van God niet meer gelooft, gelooft hij wat anders. Wanneer je de waarheid niet (meer) wilt geloven, ben je bezig je te verharden. En als je eenmaal jezelf verhardt, word je tenslotte door God verhard. Dat zien we duidelijk bij de farao van Egypte. Eerst verhardt hij zich, maar bij de laatste plagen verhardt God hem. Dan voltrekt het oordeel van God zich over hem. Dan is er geen houden meer aan. Dat kan ook met óns gebeuren!
Maar wil God dan niet dat alle mensen zalig worden? Nou en of. Maar dan staat er nog wat bij, nl. „en tot erkentenis der waarheid komen". Dat mogen we niet van elkaar losmaken. We kunnen en moeten zalig worden door het geloof (in de waarheid) alleen. Deze waarheid wordt ons verkondigd. In het bijbellezen en in de prediking komt de Here Jezus Zelf, Die dé Waarheid is, tot ons. Hij vraagt om geloof, om een hartelijke overgave aan Hem. En wat is daar nu op tegen? Als we de waarheid geloven, treft het oordeel van God ons beslist niet. Wie de Zoon gelooft, komt niet in het oordeel. Daar kunt u van op aan.
Maar, indien we de waarheid ongehoorzaam zijn, zegt Paulus in vers 12 . . . ja, dan rust ook op ons het vernietigend vonnis van God. Dan zendt God ons een geest van dwaling, dat we de leugen geloven en ons niet meer kunnen bekeren. Dan is het te laat.
Voor wie geldt dit oordeel? Paulus zegt: voor hen, die de waarheid niet geloofd hebben. En dat het niet alleen een zaak van het toestemmen van de waarheid is, blijkt uit het vervolg. Want dan hebben we een behagen in de ongerechtigheid.
Een kind van God, dat voor de waarheid buigt, krijgt er zo'n zin in om in gerechtigheid te leven. Gaat hongeren en dorsten naar gerechtigheid en krijgt last van ongerechtigheid. Niet alleen in de wereld, maar vooral in eigen leven. Dan is daar droefheid en berouw over.
Maar als je de waarheid niet gelooft, heb je er ook geen zin in om gehoorzaam te zijn. Dan ga je het liefst je eigen gang en heb je geen behagen in wat God wil. Bent u dat?
Dan gaat u verloren, zegt Paulus in vers 10. Als er bij u geen liefde tot de waarheid is, zal God DAAROM (het eerste woordje van vers 11 is hier wel erg belangrijk!) een energie van dwaling zenden. Dan is er geen houden meer aan. Dan geeft God u over. God verhardt niet zo maar.
Eigenlijk is het zo dat we ontvangen wat we begeren.
Wanneer we de waarheid begeren te geloven én wanneer we de leugen geloven.
Daarom gaat er een klemmend beroep van deze tekst op ons uit! Gelóóf de waarheid! De Waarheid, Jezus Christus, verdient onze liefde! Wat is God goed dat Hij niet wil dat wij verloren gaan. Maar als u dat niet gelooft. . . De dagen voorafgaande aan de komst van de Here Jezus worden steeds meer zichtbaar. Jezus komt. „En alsdan zullen persoonlijk voor deze grote Rechter verschijnen alle mensen". U moest er nu het laatste artikel van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis maar eens op na lezen.

Van Amstel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen