De andere Trooster

De ándere Trooster komt op het gebed van Christus. Er is niet alleen verband tussen de verheerlijking van Christus aan de rechterhand van zijn Vader en Pinksteren maar er is vooral een band tussen wat Christus als Priester doet en de uitstorting van de Geest.
Wanneer wij nadenken over het verband tussen Christus en de Geest dient dus dit priesterlijke mee bedacht te worden.
In het oude testament was het de hogepriester die gezalfd werd. En de heilige zalfolie vloeide neer langs de baard en langs de zoom van zijn klederen. Zo staat het in de psalm en die psalm wordt op het Pinksterfeest vervuld. Christus heeft de Geest niet met mate ontvangen maar in al zijn goddelijke volheid. En Christus doet in de overstelpende rijkdom van deze zalving zijn kerk delen.
Er is - wij mogen dit niet voorbijzien- een koninklijke beschikking in de uitstorting van de Geest. Christus is verhoogd aan de rechterhand. Hij is Koning geworden. En die macht oefent Hij om zijn koninkrijk te doen komen.
Er is niet minder een profetische bediening vanuit de hemel, die ook op het Pinksterfeest een heerlijke werkelijkheid wordt voor zijn kerk. Dat er op aarde profeten en profetessen zijn is te danken aan deze hoogste Profeet.
Maar er is vooral een grote Hogepriester over het huis Gods. De Geest komt op het gebed van Christus. Ik zal de Vader bidden.
Eerst heeft Christus als priester het offer gebracht voor de zijnen.
Zijn plaatsbekleding heeft de schuld verzoend en de zonde weggenomen.
Maar als vrucht daarvan kan nu de priester tot de Vader gaan. En tot de Vader bidden. Wij mogen deze Vadernaam niet opvatten in de trinitarische zin allereerst. Want in die zin zijn de Zoon en de Vader één. Wij hebben de Vadernaam hier op te vatten in de heilshistorische zin. De Vader is de verzoende Vader. En wanneer Christus de Geest van déze Vader afbidt voor de zijnen, dan betekent dit dat de Geest ons die Vadernaam leert spellen.
Ik zal de Vader bidden . . .
Versta dat toch goed. De Heilige Geest is vrucht van het gebed van de Here Jezus Christus. En de Heilige Geest is gave van de Vader van onze Here Jezus Christus, die terwille van zijn Zoon onze God en Vader wil zijn. En wanneer dit dan de vrucht van het Pinksterwerk is van de grote Hogepriester onzer belijdenis; wanneer aldus al de zijnen zijn zalving deelachtig worden, vraag uzelf dan twee dingen. Vraag uzelf allereerst: weet ik wat bidden is?
Immers het is ondenkbaar, dat de Geest vrucht van gebed zou zijn, zonder dat Hij u het geheim van het gebed liet verstaan. Hoe zou zijn wezen met zijn werk in strijd komen!
Waar de Geest komt op het gebed van Christus, daar openbaart Hij zich ook als de Geest der genade en der gebeden. Daar maakt Hij niet alleen tot koningen en tot profeten, maar daar herschept Hij vooral tot priesters die weten wat bidden is.
Wanneer het leven van de Pinksterkerk getekend moet worden zal het gebed dan ook het eerste kenmerk wezen.
En het tweede is, dat de Geest als de Trooster ons tot de Vader brengt. Door die Geest roepen wij Abba, trouwe Vader. En die Geest getuigt met onze Geest, dat wij kinderen van God zijn. Hier moet duidelijk worden, dat het werk van de Heilige Geest komt van de Vader en eveneens leidt tot de Vader. Op goede gronden leer Hij ons wat en wie de Vader is.
Hij doet dit als Trooster, d.w.z. als degene die de rechten van Christus vertegenwoordigt.
Wij rekenen vaak vanuit de andere kant: vanuit onze vermeende rechten. De Geest let op de rechten van Christus. En Hij is zo de Trooster, de ándere Trooster.
Dat betekent dat Christus zelf de eerste Trooster is, en dat de Geest niet wat anders doet dan wat Christus gedaan heeft. Neen, er is tussen de verwerving en de toepassing van het heil niet een wezenlijk verschil. Het gaat om hetzelfde werk.
Maar de Geest doet het anders. Dat betekent geen vermindering van het werk van Christus, maar een vermeerdering. De Geest doet wat Christus deed op een andere wijze.
Maar inhoudelijk is er geen verschil. Daarom troost de Geest ook met niemand anders dan met Christus zelf. En waar Hij dit doet geschiedt het grondig.
Hier wordt duidelijk hoe groot deze gave is en hoe rijk ook: opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid.
Hier opent zich het perspectief van het eeuwige Pinksteren: God alles en in allen, tot in eeuwigheid.
Laat Gods kerk en Gods kind uit dit heil leven in een hartelijk gebed en in een wezenlijke kennis van de Vader.

W. van 't Spijker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen