Rond Waarheid en Eenheid

Uit verschillende kerken van de Gereformeerde Gezindte kwam op 29 november van het vorige jaar een aantal predikanten bijeen in Amersfoort. Daar werd de grondslag gelegd voor een verbreding van de tot op dat ogenblik toe kerkelijk-Gereformeerde Vereniging Schrift en Getuigenis. Naar buiten trad deze nieuwe interkerkelijke vereniging met een intentieverklaring van de volgende inhoud:
Verontrust als wij zijn over de verlating van God en zijn Woord in de samenleving als geheel en in de kerkelijke wereld in het bijzonder, constateren wij met droefheid de verdeeldheid onder hen, die in alle ootmoed de Here gehoorzaam willen zijn. Hierdoor wordt hun profetisch getuigenis ernstig verzwakt.
Wij belijden dat de geestelijke eenheid der gelovigen in Christus gegeven is en zijn ervan overtuigd, dat deze op enigerlei wijze zichtbaar zal moeten worden. Naar onze overtuiging kan deze haar fundament alleen hebben in de Heilige Schrift als het onfeilbaar Woord van God terwijl de drie formulieren van Enigheid daarbij uitdrukking zijn van ons gemeenschappelijk belijden.
Wij zijn van oordeel dat de Vereniging „Schrift en getuigenis" gereconstrueerd op interkerkelijke basis, dienstbaar kan zijn aan het openbaar worden van de eenheid van de gereformeerde belijders in Nederland. Het ligt daarbij geenszins in onze bedoeling te treden in de bevoegdheden van kerkelijke vergaderingen. Veeleer zouden wij de vereniging nieuwe stijl uiteindelijk willen zien uitgroeien tot een brede basisbeweging, die een gunstig geestelijk klimaat kan scheppen voor kerkelijke contacten en een bijbels en confessioneel verantwoord samengaan.
Wij realiseren ons terdege dat er onder ons met name een belangrijk geschilpunt ligt ten aanzien van de vraag naar de grenzen van de kerk en de daarmede samenhangende kerkelijke tuchtuitoefening, en dat wij gehouden zullen zijn elkaar daarover t.z.t. op basis van Gods Woord aan te spreken. Niettemin zijn wij van mening dat dit laatste geen belemmering mag zijn voor een samenwerking zoals die ons thans voor ogen staat. Onze activiteiten van gemeenschappelijke bezinning en publicitaire arbeid zullen er op gericht moeten zijn voor dit samengaan een hartelijke betrokkenheid te wekken bij de plaatselijke kerken, informele groepen uit deze kerken en individuele kerkleden.
Wij roepen alle bijbelgetrouwe reformatorisch gezinden op om dit streven niet alleen in het gebed te gedenken, doch tevens om door woord en daad deze beweging te steunen - met name door zich bij onze vereniging aan te sluiten.
Met deze verklaring heeft de nieuw-opgezette vereniging haar bedoeling duidelijk gemaakt. Men wil in de geest van het vroegere Eenheid des Geloofs, een verzamelpunt zijn voor een nieuwe belangstelling van gereformeerde belijders onder en voor elkaar. Daarmee heeft de Vereniging Schrift en Getuigenis bewust afscheid genomen van een streven, dat voornamelijk gericht was op de situatie binnen de Gereformeerde Kerken. De toon en het optreden van de Vereniging is in het verleden menigmaal scherp en bitter geweest. En gezien de ontwikkelingen binnen de Gereformeerde Kerken was dit ook wel te verklaren, hetgeen nog niet altijd gelijk staat met goed te keuren. Maar aan dit verleden is nu een einde gekomen. Men richt zich op een ander doel. Een breder doel, zo kan men wel zeggen: het bijeenbrengen van gereformeerde belijders uit de kerken die we plegen aan te duiden met de term Gereformeerde Gezindte. Over die laatste term mag men denken zoals men wil. De term bevat genoeg ruimte daarvoor. Maar men vergete niet, dat zij stamt uit de wereld die zo vele gereformeerde belijders nog steeds lief is, en uit het taalgebruik van een man, die nog immer gewaardeerd wordt als een moedig, een dapper christenbelijder: Groen van Prinsterer.
Aan moed en dapperheid hebben we gebrek vandaag!
Niet aan leuzen. Niet aan wederzijdse veroordelingen. Niet aan het uitschrijven van een uitnemende weg die een ander, en een ander éérst moet bewandelen, voordat wij in beweging zullen komen. En daarom willen wij dit nieuwe initiatief begroeten als een middel, dat door God gebruikt kan worden, om mensen van diverse kerkelijke komaf, maar met een zelfde kerkelijke belijdenis, voorshands bijeen te brengen op die plaats waar het nodig en waar het mogelijk is.
Dat doel zij ons sympathiek, ook wanneer niet ieder vooraan kan staan. De ondergetekende zag zijn naam vermeld bij de beleidsorganen van de nieuwe vereniging: ten onrechte. Een misverstand is gauw gerezen, maar onder broeders nog sneller opgeruimd. De bedoeling van de nieuwe vereniging juichen we van harte toe.
Wanneer in komende tijden de Acte van Afscheiding van menigerlei zijde zal worden toegelicht in verband met de herdenking van 1834, is hier althans een gelegenheid om een commentaar te geven: metterdaad en in waarheid op de zinsnede, „en geven de hand aan elke op Gods Woord gegronde vergadering. . ."

W. van 't S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen