Gods belofte wordt vervuld

De kleding gescheurd en zich bedekt met een zak, zie, dat was Hiskia, de koning van het tweestammenrijk Juda. Alle koninklijke glans en heerlijkheid was weg. De oorzaak was Rabsaké, de generaal van Sanherib. Hij belegerde Jeruzalem, en hij had onderaan de muren staan te spotten met Hiskia en met de God van Hiskia.
In die nood heeft Jesaja mogen profeteren dat Hiskia in zijn oude luister hersteld zou worden. Echter in dat profetisch woord is meer. In het vervolg hoort u Jesaja spreken: „en geen inwoner zal zeggen: Ik ben ziek, want het volk, dat daarin woont, zal vergeving van ongerechtigheden hebben", 't Gaat hier over het messiaanse rijk, het koninkrijk der hemelen. Dus we hebben niet alleen te denken aan Hiskia. Het profetische woord spreekt ook van de Messias. Hij wordt beloofd. Hij zal komen. De Koning van de wereld. De Koning inzonderheid van Zijn volk. „Verheug u zeer, gij dochter Sions, juich, gij dochter Jeruzalems; zie, uw Koning zal komen".
Hij zal gezien worden in Zijn schoonheid. Dat is allereerst Bethlehem. O zeker - toen zonder gedaante en heerlijkheid, zonder koninklijke luister, in dienstknechtsgestalte. En toch de Koning in Zijn schoonheid. Hij is immers God en mens? Hij is waarachtig God én waarachtig en rechtvaardig mens. Zo is Hij veel schoner dan wie ook van de mensenkinderen. Schoon is Hij in Zijn drieërlei ambt. Schoon is Hij in heel de staat van Zijn vernedering, in Zijn lijden en sterven. Als Hij is in Getsemané, op Gabbatha en op Golgotha. Als Hij Zijn bloed stort om Zijn Sion, Zijn bruid los te kopen. Schoon is Hij als Borg, als Middelaar, als Verlosser en Zaligmaker, als de fontein van alle genade. Schoon is Hij in de staat van Zijn verhoging. Als Hij opstaat uit de dood, als Hij ten hemel vaart, als Hij zit aan de rechterhand van Zijn Vader. „Wat glans, wat majesteit hebt Gij die Vorst bereid". Schoon is Hij in Zijn werk in de hemel, als de pleitende Borg, als de biddende Hogepriester, als de Bedienaar van het hemels heiligdom. Hij zal gezien worden in Zijn schoonheid. Die woorden bedoelen uiteindelijk Zijn wederkomst. Hij komt op de wolken des hemels om te oordelen de levenden en de doden. Hij, de Koning in Zijn schoonheid. Niet meer in knechtsgestalte, maar in koninklijke majesteit en luister. Tenvolle de Koning in Zijn schoonheid.
Toeft het tweede nog, het eerste is vervuld geworden. Velen hebben gezien. De herders en Simeon en zovele anderen. En ze zijn in aanbiddende verwondering neergeknield bij het aanschouwen van de Koning in Zijn schoonheid. Ze hebben hun liederen gezongen, verheerlijkende en prijzende God over alles wat zij gehoord en gezien hadden. Ook Johannes de Doper zingt zijn lied: „en het Woord is vlees geworden, en het heeft onder ons gewoond en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd". De belofte van de Heere: „uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid" is aan hen vervuld. Zij hebben de Koning in Zijn schoonheid gezien.
Evenwel - en daar moet u wel op letten - zij hebben niet slechts met de natuurlijke, met de lichamelijke ogen gezien. Met deze ogen zagen ze slechts een klein kind, hulpeloos en teer, en dan nog wel in een stal, en in een krib, in armoedige omstandigheden, en helemaal niet de Koning in Zijn schoonheid. Ze hebben met andere ogen gezien, met geestelijke ogen. Om dat zien gaat het hier.
We gaan ons voorbereiden op de herdenking van het eerste heilsfeit. Hoe komt het nu eigenlijk dat velen kerstfeest vieren voor wie het toch geen kerstfeest is? Slechts een hol, een leeg feest, een feest zonder inhoud. Dat zit in onze geestelijke blindheid. We zien niet in het Kind van Bethlehem de Koning in Zijn schoonheid. We stellen als kerkmens ons als het ware het Kind van Bethlehem wel voor ogen, maar we zien niet.
De Heilige Geest moet de ogen ervoor openen. Dan eerst, maar dan ook goed, wordt het kerstfeest. Dan gaat in vervulling de belofte: uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. Dat zien is een zaligmakend zien. Daar in de kribbe ligt Hij, Die bekwaam is om aan de eis van Gods heilig recht te voldoen, om de last van Gods toorn te dragen en weg te dragen. Door dit zien is er vergeving der zonde, verzoening en vrede. Dit zien is een zien van het wonder van Gods alvermogen, een zien ook van Gods barmhartigheid. Dit zien geeft dan ook aanbidding, verwondering, en een verheerlijken en prijzen van God. Dit zien doet Gode lofzingen. Omdat het alles is uit God en door God.
Welk een inhoud heeft de belofte: uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. En die belofte heeft dan ook betrekking op de wederkomst. Uw ogen zullen Hem zien in al Zijn luister en majesteit. Dat wil zeggen: dan tenvolle als Verlosser en Zaligmaker.
Alzo een ontzaglijk rijke toezegging.
Voor wie is die belofte nu? Wat is het adres ervan?
De beloften van het Evangelie komen tot allen zonder onderscheid, en dat met bevel van geloof en bekering. Echter deze belofte is niet algemeen, heeft een bepaald adres.
Eerst moet gezegd worden: allen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. Zelfs ook degenen die Hem doorstoken hebben. Maar niet voor allen zal dat zien zaligmakend zijn. Dat zien zal voor hen die blind zijn gebleven ten verderve zijn. Zij zullen de Koning zien in Zijn grote toorn. En tot de bergen en de steenrotsen zeggen: valt op ons, en verbergt ons van het aangezicht Desgene Die op de troon zit, en van de toorn des Lams. Huiveringwekkend! Dan is het heden der genade voorbij; dan is het eeuwig te laat. O onbekeerde mens, roep toch tot die Koning, aan Wie gegeven is alle macht in de hemel en op de aarde. Die blinden geeft het liefelijk licht van Zijn vertroostend aangezicht, 't Is toch voor die almachtige Koning niet te wonderlijk om uw blinde ogen te openen, om u te doen opstaan uit de doodstaat, om u aan Zijn voeten te brengen als smekeling, om Hem aan te grijpen en te zeggen: Heere, ik laat u niet los tenzij Gij mij zegent!
Uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. Uw ogen. Wie worden hier bedoeld? Wel - dat zijn de ware Sionieten. Wie zijn dat? Nu dat zijn zij bij wie de ogen geopend worden voor eigen vuilheid, afstotelijkheid, verdorvenheid. Hoe vuiler en afstotelijker en verdorvener u u zelf leert kennen en zien, hoe schoner Hij wordt. Leert u dat u geen cent hebt om aan Gods gerechtigheid te voldoen, dat u elke dag de schuld groter maakt? Leert u: ik doe niet alleen zonde, maar ik ben zonde, in mij is een vuile bron van wanbedrijven? Misschien walgt u wel van uzelf. Misschien is zaligworden een onmogelijkheid voor u geworden, omdat u leert: ik ben de grootste en de voornaamste der zondaren. O hoort toch - de barmhartige God komt nu juist tot zulken met die belofte: uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. Dat is om te pleiten, om biddend te verwachten, op Zijn onfeilbaar Woord.
Vroeger was het geen koninginnedag, geen feest als we de koningin niet hadden gezien. Het wordt geen kerstfeest, geen echt kerstfeest als we de Koning in Zijn schoonheid niet zien. Het zien van de Koning maakt kerstfeest waarlijk tot feest!
Straks valt het middel om te zien: het geloof weg. Dan zien we van aangezicht tot aangezicht. De volkomen vervulling van de belofte. Hem zien in al Zijn schoonheid.
Die belofte is tegelijkertijd een uitspraak. Vast en zeker. Het zal geschieden. De Heere Zelf is er de waarborg van.

Sch. (Scheveningen)/P.v.Z.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen