De Schepping (I)

Het grote werk van God
De schepping is een van de grote werken van God. Wie zich verdiept in wat de Bijbel over de schepping zegt, komt onder de indruk van de prediking dat God de SCHEPPER is. Het eerste artikel van het Apostolicum luidt: „Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde". God wordt als Vader gekend en aangeroepen in waarachtig geloof.
Gods werken zijn toegankelijk voor het geloof. De Vader is de Almachtige. De almacht van God wordt verbonden met de schepping van hemel en aarde. Scheppen is het werk van de almachtige God. Juist in het feit, dat God de Schepper is, komt Zijn almacht uit. Almacht is niet een vaag begrip. Het woord almacht krijgt een concrete invulling in het spreken van de Bijbel over de schepping. De schepping is het werk van de almachtige, onvergankelijke, onvergelijkelijke en eeuwige God. Hier is dadelijk al te verwijzen naar Jesaja 40:12-31. Vers 18: „Bij wien dan zult gij God vergelijken, of wat gelijkenis zult gij op Hem toepassen?" Zo ook in vers 25.
In vers 26: „Heft uw ogen op omhoog, en ziet. Wie deze dingen geschapen heeft; Die in getal hun heir voortbrengt, Die ze alle bij name roept, vanwege de grootheid Zijner krachten; en omdat Hij sterk van vermogen is, wordt er niet een gemist".
In vers 28: „Weet gij het niet? Hebt gij niet gehoord, dat de eeuwige God, de HEERE, de Schepper van de einden der aarde, noch moede noch mat wordt? Er is geen doorgronding van Zijn verstand".

Góds eigen werk
De gehele Schrift getuigt, en in het Oude en in het Nieuwe Testament, dat God de Schepper is. Scheppen is niet het werk van mensen. Scheppen is het eigen werk van God. Wij zijn aan deze uitspraken gewend geraakt. Ze zijn vlak voor ons geworden. De diepte en rijkdom in het spreken van de Bijbel over de schepping dreigen ons te ontgaan.
Van het werkwoord, dat de Bijbel in specifieke zin voor „scheppen" gebruikt - in het hebreeuws: bara' en in het Grieks: ktizoo - is God steeds het onderwerp. Dat zegt alles van het bijzondere en het geweldige van Gods scheppend werk. Hetzelfde geldt trouwens van de herschepping!
De verandering van de zondaar in een nieuwe schepping is eveneens geheel en al Gods werk. Vergelijk Efeziërs 2:10: „Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus tot goede werken, welke God voorbereid heeft, opdat wij in dezelve zouden wandelen". En Galaten 2:15: „Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is".

Het werkwoord „scheppen"
Aan het begin van de grote werken van God staat de schepping.
De Bijbel opent ermee. „In den beginne schiep God de hemel en de aarde". Genesis 1:1. Wat betekent het werkwoord „scheppen"? Scheppen ziet op het goddelijke maken. God is de Maker van al wat is. Hoe heeft God de schepping van hemel en aarde en van alles wat daarin is, tot stand gebracht? Op die vraag zullen wij niet het laatste antwoord kunnen geven.
Het hoe van het ontstaan van wat God gemaakt heeft, is voor de mens verborgen. Het eigenlijke ontstaan van alles wat is gaat terug in de onmetelijke kracht en wijsheid van God. Het is verborgen voor ons in Gods verstand, dat ondoorgrondelijk is.

Scheppen door het Woord
Toch is van het hoe van de schepping wel iets te zeggen. Zelfs iets heel belangrijks. De Schepper heeft geen materiaal voorhanden gehad waaruit Hij de schepping heeft voortgebracht. Met andere woorden: aan het zijn van de schepping gaat niets vooraf. Er is geen vorm van zijn geweest waaruit God het zijn, dat wij nu kennen, heeft doen ontstaan.
De Schrift spreekt van de schepping door het WOORD. Daarop valt alle nadruk. Door het spreken van God zijn de hemelen en de aarde voortgebracht. In Genesis 1 lezen we telkens: „En God zeide". Deze woorden staan er niet zo maar als een inleiding tot het scheppingswerk van God tijdens de zes scheppingsdagen. God schept door Zijn Woord. Door het spreken van God ontstaat het zijn. Psalm 33:6 zegt: „Door het Woord des HEEREN zijn de hemelen gemaakt, en door de Geest Zijns monds al hun heir". En in vers 9: „Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er". In Romeinen 4:17 zegt Paulus, dat God de doden levend maakt en roept de dingen, die niet zijn, alsof zij waren.
En mogelijk wel dé tekst in dit verband is Hebreeën 11:3: „Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het Woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden". Wie deze tekst in het geloof verstaat, heeft het geloofsgeheim, en dan ook de geloofswerkelijkheid van de schepping voor eens en altijd verstaan. Het is een verstaan: „door het geloof verstaan wij"! Het is niet het begrijpen van de wetenschap, die aan haar object en aan haar materie is gebonden. Het is het verstaan van het geloof.
Het geloof verstaat dat de wereld door het Woord van God is ontstaan. Want het geloof is zelf door het Woord van God voortgebracht. Er is een vergelijking te maken tussen het ontstaan van de wereld en het ontstaan van het geloof in de mens. Beide komen voort uit het Woord van God.
Beide zijn werken van God. Zo verstaat het geloof dat de zichtbare dingen niet ontstaan zijn uit de zichtbare. Materie komt niet voort uit materie, wanneer we spreken over de schepping door het Woord. Op grond o.a. van deze tekst mag men spreken van een „creatio ex nihilo": dat wil zeggen: een schepping uit het niets. Hebreeën 11:3 is mijns inziens dé tekst die tegen de evolutie als verklaringsmodel van het zijn kan worden ingebracht.
Te wijzen is nog op de bekende tekst Johannes 1:3: „Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is". Door het Woord heeft God alles gemaakt. Johannes 1 laat verrassend zien, dat het Woord een Naam heeft, een Persoon is: Jezus Christus, Gods eniggeboren Zoon. De schepping is niet zonder Christus tot stand gekomen, maar het voert te ver om in dit artikel daar verder op in te gaan.

De goede schepping
Van de schepping wordt gezegd, dat ze goed was (Genesis 1:10,12,18,21,25; en in vers 31 zelfs: „het was zeer goed"). Omdat alles wat God door Zijn Woord scheppend tot stand had gebracht, goed was, kon God rusten op de zevende dag van al Zijn werk. Genesis 2:2 en 3. Rusten is genieten van wat door het werken is af gemaakt en tot het doel is gekomen. (Maar het thema van de rust is een apart bijbels thema.)
Alles wat door Gods Woord tot stand komt, is goed. Het is volmaakt. Dat geldt van de schepping en van de herschepping. Daarom moeten al Gods werken God loven en prijzen. Gods werken prijzen hun Maker. Psalm 19:2: „De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk". Psalm 103:22: „Looft de HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij".
Psalm 104 is te noemen. Deze „scheppingspsalm" bezingt de wijsheid van de Schepper. Al Gods werken blinken uit door wijsheid. God is wijs en daarom zijn al Zijn werken vol wijsheid. Ze zijn goed. „Goed" betekent: doelmatig, geschikt om te functioneren waartoe het bestemd is. De schepping zit op een machtige wijze in elkaar! Wie in geloof toeziet, merkt overal de wijsheid van de Schepper op. God ontvangt lof van Zijn werken. Uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Alles wat adem heeft, love de HEERE. De Lofzangen uit het boek Openbaring spreken over Gods schepping, b.v. Openbaring 4:11: „Gij, HEERE, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid, en de eer, en de kracht; want Gij hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil zijn zij, en zijn zij geschapen".

Gods wil
Ik noem doelbewust deze laatste tekst, omdat daaruit blijkt dat achter de schepping de WIL van God staat. God heeft het zijn gewild, als instrument van Zijn lof. De schepping bepaalt ons bij Gods wil. Achter al wat is staat een wil. Wij zijn gewild. Wij zijn er niet zo maar. Wij zijn maar niet „in de wereld geworpen". Wij zijn door God tot God geschapen.
Augustinus sprak het bekende woord: „Gij hebt ons tot U geschapen, en onrustig is ons hart in ons, totdat het rust vindt in U". Het geloof vindt rust, vreugde én doel in deze wil van God. Omdat God ons gewild heeft, moeten wij onszelf willen. De volle, bijbelse zelfaanvaarding rust in het gewild zijn van ons door God. Deze zelfaanvaarding is noodzakelijk, wil er van ware zelfverloochening in liefde sprake kunnen zijn. Maar hier raken we weer andere bijbelse thema's.
Wij moeten nu ingaan op de vraag hoe het staat met de schepping na de „zondeval". Kunnen we nog spreken van de heelheid van de schepping?
Moderne vragen komen met kracht op ons af. Uiteraard zullen wij niet het antwoord hebben op allerlei vragen, althans niet het laatste antwoord. Maar er is vanuit de Bijbel stellig een en ander te zeggen, dat ons betrouwbare leiding geeft en richting wijst bij het nadenken over de moderne vragen van milieu en lijdende schepping, en de antwoorden, die op de vragen gegeven kunnen worden.
Maar hierover in volgende artikelen D.V.

J. Jonkman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen