Je kunt aan de slag!

Als je in „De Wekker" neust, ook als er geen jeugdrubriek in staat, kun je artikelen tegenkomen, die ook voor jonge mensen van belang zijn. In de laatste nummers hebben er een paar gestaan van prof. W.H. Velema onder de titel: „De zorg van de kerk voor de jeugd". In deze artikelen onderstreept hij nog eens, wat wij al jaren via de jeugdrubriek proberen, maar dan in omgekeerde volgorde. We trachten jonge mensen aan te sporen tot actief meedenken en meedoen op het brede terrein van ons kerkelijk leven. In het allereerste artikel - jaren geleden - hebben we geschreven, dat we mensen zochten, die kritisch-solidair wilden zijn. Dat wil zeggen, dat je positief meedenkt en spreekt (kritisch), maar dat je ook mee blijft doen, daadwerkelijk en dat je de handen uit de mouwen wilt steken, als je gevraagd wordt om voor de plaatselijke gemeente iets te doen (solidair). Prof. Velema schrijft a.h.w. voor de kerkeraadsleden, maar als je de moeite neemt om mee te lezen, dan zie je hoe het zou kunnen: kerk en jeugd, met elkaar aan de slag en met elkaar in gesprek.
In het laatste artikel pleit de schrijver voor de ruimte die er moet zijn voor jongeren om zich te ontplooien binnen de gemeente. Hij schrijft: „Dat geldt alle facetten van het gemeentelijke leven; ook het samen praten over de preek, of het doen van suggesties voor teksten of onderwerpen waarover gepreekt zal worden. Weten de jongeren, dat er ook op hen gerekend wordt bij allerlei activiteiten van dienstbetoon?".

Ja, weten jullie dat eigenlijk? Vast wel. Het is maar de vraag hoe je dat een beetje in praktijk brengt. Daarom wil ik in dit artikel iets vertellen, hoe wij in Hoogeveen daarmee bezig zijn. We zijn er eerlijk gezegd best een beetje trots op, dat het goed loopt en dat er in onze plaatselijke krant een artikel verschenen is, waar boven staat: „Stageproject Chr. Geref. Kerk". Een paar jaar geleden hoorden wij in Hoogeveen dat er in Amersfoort een geslaagde proef was genomen met jong-belijdende leden. Want het is bijna altijd zo, dat mensen, die belijdenis hebben gedaan min of meer in een gat vallen. Je gaat meestal niet meer naar catechisatie, maar ook ontgroei je aan de jeugdvereniging. Voor andere activiteiten in de kerk ben je te jong (commissie, kerkeraad etc.) en zo komen er mensen, die heel enthousiast begonnen aan hun „mondige periode" meteen al tussen wal en schip. Te oud voor het één, te jong voor het ander en te onervaren voor weer wat anders. Amersfoort had daar een uitstekende oplossing voor bedacht, die wij (er zaten gelukkig geen auteursrechten op!) in Hoogeveen, met onze eigen variant hebben overgenomen. Het ging zo:
De kerkeraad nodigde uit alle geledingen van de gemeente mensen uit voor een vergadering: iemand van de zendingscommissie, een zuster van de vrouwendienst, een leidster van de kindernevendienst, een diaken, een clubleider en afgevaardigden van verschillende commissies. Op die avond hebben we het stageproject besproken en er bleek zoveel bereidheid bij alle betrokkenen, dat we op een volgende vergadering al spijkers met koppen konden slaan. Aan de belijdeniscatechisanten werd gevraagd voor welke „tak van dienst" belangstelling bestond. Gelukkig bleek dat nogal gevarieerd te zijn, zodat er waren die gingen meedraaien met de kindernevendienst, maar er ging ook een jongen met technische belangstelling naar de Commissie van beheer, enz. enz.
Natuurlijk - er zullen er geweest zijn, die achteraf liever iets anders hadden willen doen, maar de meesten hadden het op hun stageplaats geweldig naar hun zin.
Zo ontving de kerkeraad van onze zendingscommissie het verzoek, om benoeming van de stagiaire tot lid van de commissie! Daar hadden ze het blijkbaar mee getroffen!
Een van de broeders ouderlingen nam op zich dit hele project te leiden en begeleiden en het gaat zo voorspoedig, dat hij ook na zijn „aftreden" dit werk voor de kerkeraad is blijven doen. Als je het hem vraagt zegt hij: „Veel jongeren willen graag actief zijn in de kerkelijke gemeente, maar weten de weg niet. Dit project helpt hen over de drempel heen en maakt hen enthousiast." Er is voor hen die op dit ogenblik op belijdeniscatechisatie zitten een snuffel-stage - tenminste, dat komt in de loop van dit jaar - zodat ze na hun belijdenis binnen de gemeente aan het werk kunnen, daar waar zij het liefst zich willen inzetten.
Ook met het andere facet, dat prof. Velema noemde is een begin gemaakt. We hebben onlangs een dienst gehad, die ook voorbereid werd door de „werkgroep-kerkjeugd" (waaronder de jeugdouderlingen) en enkele jongeren zelf. Compleet met een zeer enthousiast jeugdkoor uit Zwolle. Ik verzeker je dat (ook) daar goed gezongen en geluisterd werd.
Prof. Velema heeft zich in zijn artikelen speciaal gericht op de leidinggevende mensen in de gemeente. Hij zei: kerkeraad, luister heel goed naar de jongeren. Niet om hen in alles gelijk te geven (soms in heel weinig), maar om samen met hen iets op te bouwen. Wij van de jeugdrubriek roepen op onze beurt jullie jongeren op, om samen met de oudere leden van de gemeente (en dus ook met de kerkeraad) bezig te zijn in de dienst van de Here God.
Aan het slot van zijn artikelen-serie vraagt prof. Velema om toch vooral het gebed voor de jeugd niet te vergeten. „De jeugd moet weten, dat ze een vaste plaats heeft in de voorbede van de kerk. Dat hoort mede tot de pastorale zorg van de kerk voor de jeugd." Ik zou er aan toe willen voegen: jonge mensen, steek niet alleen de handen uit de mouwen voor de dienst van God, maar vouw op jouw beurt je handen in gebed voor gemeente en kerkeraad. Heus, dat hebben zij en jullie hard nodig.
En dan nu maar aan de slag, waar je kunt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen