De voorbede (III)

De voorbede van Christus: 1 Johannes 2:1b
We schrijven over de voorbede van Christus voor de Zijnen. We bespraken teksten als Romeinen 8:34 en Hebreeen 7:25. Een derde tekst die de boodschap van de voorbede van Christus bevat is 1 Johannes 2:1b: „En als iemand gezondigd heeft, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige". Jezus Christus wordt hier de voorspraak bij de Vader genoemd. Het woord „parakleet" staat daarvoor in het Grieks (in de Vulgata, de Latijnse vertaling staat het woord advocaat). Opvallend is dat juist dit woord „parakleet" van Jezus Christus wordt gebruikt. Dit woord komt nog slechts op vier andere plaatsen in het Nieuwe Testament voor, in het Evangelie naar Johannes en wel in 14:16 en 26, 15:26 en 16:7. Maar in deze teksten staat het woord voor de persoon en het werk van de Heilige Geest! Die wordt de parakleet genoemd, vertaald meestal met het woord „Trooster". Wat de Heilige Geest op aarde doet in en voor de gelovigen, doet Christus voor hen in de hemel bij de Vader. Het woord Parakleet ziet op een heerlijke werkelijkheid van het Evangelie: zowel de Heilige Geest als Christus Zelf treden ondersteunend en bijstand gevend op voor de gelovigen. Het woord „parakleet" betekent in het Grieks buiten het Nieuwe Testament bijna steeds: advocaat, iemand die bijstand verleent, voorspraak. Het is iemand, die erbij geroepen wordt en dan voor een rechter of een andere autoriteit het woord doet ten behoeve van iemand anders. In het Oude Testament vinden we al zulk pleitend optreden ten behoeve van anderen, die gezondigd hebben. Abraham doet voorbede voor Sodom (Genesis 18), Mozes voor de Israëlieten na de zonde met het gouden kalf (Exodus 32 en 33), Samuel voor het volk Israël dat verdrukt wordt door de Filistijnen (1 Samuel 7:8,9), Jeremia voor het volk dat zwaar gezondigd heeft (Jeremia 14) en voor zijn vijanden (Jeremia 18:19,20) en Job voor zijn vrienden (42:8). Zo is nu Jezus Christus de Voorspraak bij de Vader voor allen die gezondigd hebben, op welke wijze ook. Hij pleit bij de Vader voor zondaren! Zijn voorbede heeft dus betrekking op het gezondigd hebben van de Zijnen. Hij komt bij de Vader voor hen tussenbeide. Hij mag en kan hun Advocaat zijn en dat is hun tot troost en blijdschap. Een goede advocaat is in deze wereld reeds van het grootste belang voor schuldige en aangeklaagde mensen, hoeveel te meer is het Voorspraak zijn van Jezus Christus dan van belang voor alen die gezondigd hebben en die daardoor des doods schuldig zijn geworden. Met nadruk wordt Jezus Christus de Rechtvaardige genoemd. Hij voldoet aan alle eisen, die God aan de mens heeft gesteld en Hij kan voor de rechterstoel van de rechtvaardige God treden. De voorbede van Christus is dus gericht op het verkrijgen van de vergeving van de zonden voor al de Zijnen. Hoe machtig als we gelovig mogen naderen tot deze Advocaat in de hemel, tot Wie we een gratis toegang hebben. Een toegang uit genade. Als wij gezondigd hebben, en wie kan zeggen dat hij of zij dat niet heeft gedaan, dan moeten wij naar Jezus Christus toe, ons zelf met onze zonden in Zijn handen leggen en leren vertrouwen op Zijn voorsprekende arbeid bij de Vader in de hemel. Hier ligt rijke troost in juist voor mensen, die zich als een zondaar hebben leren kennen en die daarmee zitten, die last hebben gekregen van hun zonden en die het oordeel hebben leren vrezen. U hebt een Advocaat, een Parakleet in de hemel. Het wordt tot uw troost gezegd. Maak gelovig gebruik van Zijn „diensten". U hoeft niets te betalen. Want het gaat om Gods rijke en vrije genade.

De belijdenis over de voorbede van Christus
In de Gereformeerde confessie wordt over deze voorbede van Christus in de hemel veel gesproken. Het is dus ook in de belijdenis een belangrijk thema. Ik noemde reeds zondag 12: de enige Hogepriester van de gelovigen pleit met Zijn voorbede steeds voor ons bij de Vader. In zondag 18 gaat het over de hemelvaart van Christus en wordt de betekenis van Zijn hemelvaart aangewezen. De eerste(!) betekenis van de hemelvaart van Christus voor ons is dat Hij in de hemel onze Pleitbezorger voor het aangezicht van Zijn Vader is.

Artikel 26 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis
Het uitvoerige artikel 26 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis is in zijn geheel aan de voorbede van Christus gewijd. Prachtige passages staan daarin. Dit artikel moeten wij kennen en ons eigen maken. Door onze enige Middelaar en Voorspraak Jezus Christus hebben wij toegang tot God. In de hemel en op de aarde is niemand te vinden die ons meer lief heeft dan Jezus Christus. Hij heeft Zijn leven voor ons gegeven, zelfs toen wij vijanden waren. Hij heeft alle macht die nodig is om reddend te kunnen handelen. Hij heeft daartoe ook alle bevoegdheid. Omdat Hij de eigen geliefde Zoon van God is, krijgt Hij altijd verhoring. Hij is een getrouw en barmhartig Hogepriester bij God geworden om de zonden van het volk te verzoenen. Hij heeft Zelf in de verzoekingen geleden. Wij hebben volle vrijmoedigheid om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus en we worden aangespoord om dan ook toe te treden in volle verzekerdheid van het geloof. Het heeft God behaagd om ons Zijn eigen Zoon tot een Voorspraak te geven. Een ander is nooit en nergens te vinden. En toen God Hem aan ons gaf, toen wist Hij wel dat wij zondaren waren. Op rijke en doorleefde wijze vat dit artikel al de Bijbelse gegevens over de voorbede van Christus samen. Het is een artikel dat troost geeft. Op de achtergrond staat het conflict met Rome met zijn vele heiligen en voorbidders, door wie de mensen in hopeloze verwarring en onzekerheid gebracht worden. Jezus Christus alleen! Maria kan aan onze verlossing door en in Christus niets toevoegen. We hebben haar niet nodig als voorspreekster. Zo wordt ze ook nergens in de Bijbel genoemd.

Dordtse Leerregels
In de Dordtse Leerregels wordt ook prachtig over de voorbede van Christus gesproken. In hoofdstuk V, artikel 8 wordt gezegd dat de gelovigen zonder twijfel van hun geloof zouden afvallen en verloren zouden gaan en in hun zonden zouden blijven liggen als het van hen zelf afhing! Een woord om grondig over na te denken. „Maar wanneer men op God ziet kan het in het geheel niet gebeuren daar Zijn raad niet veranderd. Zijn belofte niet gebroken, de roeping naar Zijn voornemen niet herroepen, de verdienste, voorbede en bewaring van Christus niet krachteloos gemaakt en de verzegeling door de Heilige Geest niet verijdeld of vernietigd kan worden". We lezen opnieuw hoe de voorbede van Christus en de bewaring van de Zijnen - bij en in het geloof - aan elkaar verbonden zijn. Er liggen schatten in onze belijdenis verborgen! Christus zorgt er voor dat de door Hem verworven verlossing ook uitgewerkt wordt in het leven van al de Zijnen. Ze krijgen metterdaad deel aan de verlossing. Zijn voorbede kan door niets krachteloos worden gemaakt, zelfs niet door de zonden van de Zijnen. Er is zelfs een verband tussen de verkiezing van God en de voorbede van Christus.
Genoeg om tot onze troost bezig te zijn met de voorbede van Christus en er ook gelovig gebruik van te maken. Dat houdt vooral in: door Hem tot God gaan, juist met uw zonden en schuld! Steeds opnieuw en steeds nieuw. Wat doen wij met de voorbede van Christus?

Ter overweging:
1. Wat houdt de Voorspraak van Christus bij de Vader in en waarop is die gericht?
2. Wat betekent het dat Christus in 1 Johannes 2:1 de Rechtvaardige wordt genoemd?
3. Lees voor u zelf nog eens aandachtig artikel 26 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis en als u dat samen doet bespreek passages daaruit.
4. Kunnen wij uit ons zelf volharden bij het geloven?
5. Kunnen ware gelovigen nog verloren gaan? Hoe moeten wij daar praktisch mee omgaan?

J. Jonkman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen