Christelijke feestdagen

De christelijke feestdagen komen weer in discussie in verband met een in Juni ingediend voorstel tot wijziging van de Winkelsluitingswet. Wat zijn de christelijke feestdagen? De Zondagen laten we even buiten beschouwing. Daarvoor is een afzonderlijke wet, de Zondagswet. Maar over de vraag welke andere dagen christelijke feestdagen zijn, spreekt geen enkele wet zich uit. Wel worden b.v. in de Algemene termijnenwet de algemeen erkende feestdagen opgesomd: Nieuwjaarsdag, Tweede Paasdag, Hemelvaartsdag, Tweede Pinksterdag, de beide Kerstdagen, Koninginnedag en 5 Mei. Voor de toepassing van deze wet wordt de Goede Vrijdag met de opgesomde dagen gelijk gesteld, maar daarmee is het nog geen algemeen erkende feestdag geworden.
En in de Winkelsluitingswet vinden we dezelfde dagen, maar daarin krijgt Goede Vrijdag dezelfde functie als de avond voor Kerst en 4 Mei, d.w.z. dan moeten de winkels na 19.00 uur gesloten zijn.

Tot de algemeen erkende christelijke feestdagen kan men dus rekenen de beide Kerstdagen, Tweede Paasdag, Hemelvaartsdag en Tweede Pinksterdag. Het is jammer, dat Goede Vrijdag nooit tot algemeen erkende christelijke feestdag is verheven. Wel wordt er dan 's avonds alom gekerkt, maar overdag is het een gewone werkdag. Voor protestanten zou men daaraan ook nog de Hervormingsdag kunnen toevoegen en de bid- en dankdagen voor gewas en arbeid, zij het dat de data regionaal verschillen. De Rooms-Katholieken zouden er natuurlijk de in veel Zuid-Europese landen gevierde Maria Hemelvaartsdag (15 augustus) en Allerheiligen (1 November) aan toegevoegd willen zien, maar we moeten nu eenmaal met de vijf bovengenoemde christelijke feestdagen volstaan. Daarbij zij opgemerkt, dat b.v. in Engeland, Ierland en Italië de Hemelvaartsdag in het geheel niet wordt gevierd, de Tweede Paas- en Pinksterdag niet wordt gevierd in Spanje en de Tweede Kerstdag niet in België, Frankrijk en Spanje. Daarentegen viert men in Zeeland, b.v. op Walcheren, hier en daar zelfs een derde Paas- en Pinksterdag.

De vraag is, in hoeverre de vijf christelijke feestdagen nog op veel kerkelijke belangstelling kunnen rekenen. Het hoogste gehalte heeft Eerste Kerstdag, daarentegen is de kerkelijke beleving van de Hemelvaartsdag sterk teruggelopen, evenals die van de drie tweede feestdagen. Zij worden veelal gebruikt voor sociale ontmoetingen en voor (kerkelijke) conferenties en bijeenkomsten.

Aan die vijf dagen zal in de komende tijd wel worden getornd. Tweede Paas- en Pinksterdag komen door het wegvallen van de schoolvakanties daaromheen steeds meer onder vuur te staan.
Hemelvaartsdag zal het iets langer uithouden, omdat de daarop volgende Vrijdag veelal als ATV-dag wordt opgenomen en men dan vier dagen vakantie heeft. Tweede Kerstdag zal het ook wel uithouden, omdat men met het opnemen van enkele ATV-dagen vanaf 24 December t/m de vrije Nieuwjaarsdag met vakantie kan.

Maar dat zijn maatschappelijke argumenten, die nu nog meer aandacht gaan krijgen als een nieuwe Winkelsluitingswet tot stand komt. Tot nu toe bood die wet de gemeenteraden de mogelijkheid toe te staan, dat winkels op maximaal acht feestdagen (waaronder de Zondagen, de vijf christelijke feestdagen, Nieuwjaarsdag en Koninginnedag) geopend mochten zijn. Het nieuwe wetsontwerp wil de gemeenteraden de bevoegdheid geven, op alle Zon- en feestdagen de winkels geopend te laten zijn. En dan kunnen geleidelijk de vijf christelijke feestdagen verdwijnen, misschien met uitzondering van de nationaal gevierde Eerste Kerstdag. Gelukkig blijkt de middenstand een fel tegenstander van dit voornemen te zijn, want de met zijn gezin werkende melkboer, bakker en slager gaan dan ten onder aan de grootwinkelbedrijven, die door een wisselend personeelsbestand aan gesloten dagen geen behoefte hebben.

Daarom is het een goede zaak, als de kerken zich blijven inzetten niet alleen voor de Zondagen, maar ook voor de vijf christelijke feestdagen, ja zelfs voor verheffing van Goede Vrijdag tot een christelijke feestdag. En het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (C.I.O.) doet er alles aan om de Overheid duidelijk te maken, dat aan de Zondagen en de Christelijke feestdagen niet moet worden getornd. Die dagen zijn immers kerkelijk van grote betekenis, omdat zij in de beleving van het kerkelijk jaar een grote rol spelen, ook in familieverband. Deze dagen geven uitdrukking aan in de samenleving diep ingeslopen waarde en tradities, die ook beleefd (kunnen) worden door degenen die zich gaandeweg van de oorsprong van die dagen niet meer bewust zijn, maar aan die dagen toch wel behoefte hebben. En de kerken zullen dan ook meer aandacht aan het traditionele dan aan het godsdienstige belang van b.v. de tweede feestdagen moeten schenken.

Verplanke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen