Was Jezus' opstanding ook nodig voor u?

Waarlijk opgestaan
„De Here is waarlijk opgewekt. Simon Petrus heeft Hem persoonlijk ontmoet". Deze juichkreet klonk de Emmaüsgangers tegen toen ze de ruimte binnenkwamen waar de discipelen bijeen waren.
Het is echt waar, dat Jezus is opgewekt. Het gerucht, dat de ronde doet is niet uit de lucht gegrepen. Het is onvoorstelbaar, dat het waar is. En toch... Hij leeft.
Die juichkreet van de discipelen klinkt elk jaar weer. De Heer is waarlijk opgestaan. Want vele christenen roepen elkaar deze woorden toe als ze Paasfeest vieren. Zo brengen ze onder woorden, dat Jezus' opstanding van geweldig grote betekenis is. Maar ook, dat het ontwijfelbaar zeker is.

Hoe opgestaan?
In onze tijd zijn er heel wat mensen, die met deze zekerheid niet uit de voeten kunnen. Ze onderschrijven van harte de juichkreet: De Heer is waarlijk opgestaan. Maar ze verbinden er wel de vraag aan: Hoe is Hij opgestaan? Ze geloven niet, dat Jezus lichamelijk is opgestaan. Het is immers onmogelijk dat Zijn dode lichaam weer levend is geworden. Die uitdrukking, dat Hij waarlijk opgestaan is, zo stellen ze, zegt iets over Jezus' bijzondere betekenis. De discipelen hebben een uitzonderlijke geestelijke ervaring gehad. Een ervaring, die je niet anders uit kunt drukken dan door te zeggen, dat Hij uit het graf verrezen is. Als mens is Hij dood gebleven, maar als de Christus leeft Hij onder ons voort.

Maakt het wat uit?
Er zullen heel wat mensen zijn, die denken: Maakt het nu wat uit hoe je in de opstanding gelooft? Is het echt nodig om vast te houden aan Jezus' lichamelijke opstanding? Daar staat of valt toch het geloof niet mee? Immers in het geloof gaat het erom, dat je een relatie met de Here Jezus Christus hebt. Jezus, die door het offer van Zijn leven heeft laten zien, hoe lief Hij ons had. Jezus die ons vraagt om ook onze naaste lief te hebben en als veranderde mensen te leven.
Als je door het geloof in Jezus geïnspireerd wordt, wat doet het er dan toe of je de opstanding letterlijk neemt of niet? Want de opstanding betekent toch, dat je weer nieuwe perspectieven ziet, of je het nu letterlijk of figuurlijk benadert?

Het maakt alles uit
Toch is het ter discussie stellen van Jezus' lichamelijke opstanding niet zo onschuldig als het lijkt. Paulus zegt in de eerste brief aan de Corinthiërs, dat wij de beklagenswaardigste van alle mensen zijn als Jezus niet echt uit de doden is opgewekt. Dan hebben we de grootste misrekening gemaakt, die denkbaar is.
Want Jezus' opstanding uit de doden is het fundament van het geloof. Het is het fundament van Gods genadewerk in Christus. Daar rust het hele geloofsgebouw op. Als je het fundament onder een gebouw weghaalt, stort het hele bouwwerk in. Zo is het ook met het geloof in de opstanding. Als we dat fundament weghalen, laten we Gods genadewerk in Christus ineenstorten. Want hoe kun je een relatie met de Here Jezus hebben als Hij niet de Levende is? Hoe kun je als een veranderd mens leven als Hij alleen maar in de gedachten voortleeft?

De vergeving
In 1 Cor. 15:17 zegt Paulus: „Indien Christus niet is opgewekt dan is uw geloof zonder vrucht; dan zijt gij nog in uw zonden". Als je ontkent, dat Jezus lichamelijk uit het graf is opgestaan dan zet je daarmee de verzoening van de zonden op het spel. Waarom is dat zo? Wel, die opstanding is vooral een daad van God de Vader. De Bijbel zegt meerdere keren, dat Jezus is opgestaan uit de doden. Maar de Bijbel zegt vaker, dat God de Vader Hem heeft opgewekt. God de Vader gaf Hem het leven terug. In de opwekking heeft God de Vader Zijn goedkeuring gegeven aan Jezus' verzoeningswerk. Als Jezus in het graf gebleven was, hadden wij de genade, die Hij aan het kruis verdiend heeft niet kunnen ontvangen. Jezus' opstanding is de garantie, dat God de Vader Zijn offer aan het kruis heeft geaccepteerd als betaling van onze schuld. Hoe wezenlijk is het geloof, dat Jezus lichamelijk opstond uit de doden. Alleen als je dat gelooft, mag je de zekerheid ontvangen, dat je zonden vergeven zijn.

De troost
Het ter discussie stellen van Jezus' lichamelijke opstanding heeft ook verdere consequenties. Paulus zegt in 1 Cor. 15:18 „dan zijn ook zij, die in Christus ontslapen zijn, verloren". Het ontkennen van Jezus' opstanding haalt niet alleen je eigen geloofszekerheid onderuit. Het heeft ook gevolgen voor hen die in het geloof ontslapen zijn. De gelovigen, die gestorven zijn in het vertrouwen, dat er voor hen genade was door Jezus' bloed. Want als Jezus niet lichamelijk uit de doden is opgestaan zijn ook hun zonden niet vergeven. Dan zijn ze niet in de hemelse heerlijkheid opgenomen.
Wat missen wij dan een troost. Immers wat kunnen wij getroost worden door het weten, dat onze geliefden, die gestorven zijn, bij de Here zijn. Wat kan dat een steun geven door de tranen heen. Maar die rijke troost zijn we kwijt als Jezus niet de Levensvorst is, die de dood overwon. Wat hebben we ook voor de troost, dat de ontslapen gelovigen bij de Here zijn, de zekerheid nodig, dat Jezus herrees uit het graf.

Het eeuwige leven
Met de apostolische geloofsbelijdenis spreken we uit: „Ik geloof in de wederopstanding des vleses". Als Jezus wederkomt zullen alle gestorven gelovigen opstaan met een verheerlijkt lichaam. En alle gelovigen, die dan nog op aarde leven, zullen in een ondeelbaar ogenblik veranderd worden en onsterfelijke lichamen krijgen. Zo mogen wij als nieuwe mensen met een verheerlijkt lichaam altijd bij de Here zijn. Maar ook dit geloofsvooruitzicht ligt vast in Jezus' opstanding. Jezus ontving door Zijn opstanding uit de doden een verheerlijkt lichaam. Daarin ligt de zekerheid, dat ook de gelovigen eens een verheerlijkt lichaam ontvangen zullen.
Maar als Jezus niet echt lichamelijk uit de doden is opgestaan heeft Hij dus ook geen verheerlijkt lichaam ontvangen. En als Hij het niet ontvangen heeft, zullen wij ook geen verheerlijkt lichaam ontvangen. Dan is er geen reden om te zingen: „Want nu de Heer is opgestaan, nu vangt het nieuwe leven aan". Ook voor het geloof in de eeuwige heerlijkheid is het feit van Jezus' lichamelijke opstanding van doorslaggevende betekenis.

Maar nu, Christus is opgewekt
Als Paulus in 1 Cor. 15 heeft laten zien welke consequenties het heeft als je Jezus' lichamelijke opstanding ontkent, zegt hij: „Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden". Het is een realiteit. Het is volkomen zeker. Er is geen enkele reden om de gedachte te voeden, dat Hij dood gebleven is. Je hoeft aan de bijbelse boodschap geen figuurlijke inhoud te geven, als zou Jezus zijn opgestaan in de gedachten van Zijn discipelen. Nee, zijn dode lichaam kreeg nieuwe levenskrachten. Hij stond op uit het graf.
Echter Hij is niet opgestaan als een op zichzelf staande figuur. Hij is opgestaan als eersteling van hen, die ontslapen zijn. Als eersteling van alle stervelingen. Opdat allen, die Zijn opstanding geloven, Hem zouden volgen. De eerstelingen, dat zijn de eerste aren van de nieuwe oogst. De eersteling is de garantie, dat de volle oogst eraan komt. Zo is Christus' lichamelijke opstanding de garantie, dat de gelovigen zijn heil kunnen ontvangen.
Vandaar, dat het zo'n wezenlijke vraag is: Was Jezus' opstanding ook nodig voor u? Als je hierop geen „ja" kunt zeggen, ben je een beklagenswaardig mens.

M.J. Oosting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen