Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Geest van Kracht, Liefde en Bezonnenheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Geest van Kracht, Liefde en Bezonnenheid

Pinkstertoerusting voor ambtsdragers en gemeente

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bevestiging ambtsdragers
In deze weken worden nieuw gekozen ambtsdragers bevestigd. Ze worden met de reeds bevestigde broeders geroepen tot een mooie taak. Ze hebben gaven van de Heilige Geest ontvangen. Gaven om daarmee de hele gemeente te dienen. Die gaven moeten aangewakkerd worden. Het aangewakkerd worden van gaven vindt plaats door in de praktijk met de gaven te werken. Aan elke gave beantwoordt een dienst! Gaven sterven als ze niet gebruikt en toegepast worden.

De Heilige Geest
Het is in alle tijden moeilijk geweest om een krachtige ambtsdrager en een krachtig christen te zijn. Daarmee bedoelen we dat ons ambtswerk en ons christen zijn geladen is met kracht. Er zou van ons ambtswerk en van het gemeente zijn niets terechtkomen als we het moesten doen zonder de Heilige Geest. Pinksteren is onmisbaar voor het kunnen dienen in het ambt en voor het belijdend gemeente zijn in de wereld. Steeds weer moeten we in het geloof overdenken hoe groot en geweldig de gave van de Heilige Geest is. Het gebed om de Heilige Geest en het geleid worden door Hem in al ons doen en laten is al de jaren door nodig. God geeft Zijn Heilige Geest alleen aan hen die Hem zonder ophouden daarom smeken. Maar dan geeft de Heere Zijn Geest ook! En de Geest rust ons toe met gaven om anderen te dienen en door dat dienen er zelf rijker en sterker van te worden.

Over 2 Timotheüs 1:7
Paulus schrijft aan Timotheüs in 2 Timotheüs 1:7: „Want God heeft ons niet gegeven een geest der vreesachtigheid, maar der kracht en der liefde en der gematigdheid". De apostel wijst Timotheüs op de bron van alle dienstwerk in de gemeenten. Het werk is naar Gods wil en naar Gods opdracht. Maar de Heere bekwaamt op een bijzondere wijze. Hij geeft Zijn Geest. En de Heilige Geest wordt hier genoemd de Geest van kracht. Mijns inziens spreekt Paulus in deze tekst over de Heilige Geest en niet over onze geest of een bepaalde mentaliteit al werkt de Heilige Geest wel een nieuwe mentaliteit in ons uit.
De Heilige Geest is niet de Geest van vreesachtigheid. Niet de Geest van lafhartigheid zoals de vertaling van het NBG het zegt. Timotheüs was nog jong en stond voor een grote taak. Zo kunnen ook ambtsdragers zich voelen, misschien vooral wel jonge mannen, die voor het eerst de taak van het ambt in de gemeente op hun schouders gelegd krijgen. Je kunt er tegen op zien, terwijl je het wel graag wilt doen, omdat je de Here Jezus Christus en Zijn gemeente hebt lief gekregen. Paulus beschuldigt Timotheüs niet van lafheid; zeker niet. Maar we krijgen uit de brieven aan Timotheüs een indruk dat Timotheüs soms aan de te bescheiden kant was. Dat hij daarom het gevaar liep niet krachtig genoeg op te treden in situaties waarin dat nu juist wel gevraagd wordt. Je hoeft je in de dienst van Christus niet te laten leiden door al te grote bescheidenheid zodat die bescheidenheid je belemmert om krachtig op te treden in de Naam van de Here Jezus Christus. Je hoeft niet bang te zijn!

Vroeg of laat krijgen predikanten of andere ambtsdragers wel eens te maken met een zekere vrees voor de mensen. Soms zo maar vrees voor de gemeenteleden: in je wijk of waar ook maar. Kracht is dat je de dingen aan kunt, dat je je niet meer laat leiden en beheersen door een stukje vreesachtigheid, die je verlamt zodat je de vreugde in het ambt verliest.
Deze kracht is echter niet een kracht, die overal maar overheen walst en die mensen imponeert. Je kunt mensen op een bepaalde wijze ook wel overbluffen en daardoor dicht slaan. Zo werkt de kracht niet. Paulus zegt dat de Geest van kracht tegelijk is de Geest van liefde en bezonnenheid. De kracht is geen fanatisme, niet een doorzetten van je eigen wil en inzicht, maar de kracht laat zich leiden en vullen door de liefde. Liefde is altijd het kernwoord in het Evangelie. De liefde is altijd opbouwend van aard. Liefde bouwt altijd op. Daaraan is de liefde te herkennen. Ze bouwt. Ze zoekt het positieve. Ze is uit op de ontplooiing en de bloei van de
gemeenteleden. De liefde zoekt het goede. Dat is niet gemakkelijk om te onderkennen wat nu goed is voor ons in bepaalde situaties. De mensen zijn zo verschillend. Als je als ouderling en diaken werkt in een wijk, ontdek je hoe verschillend de mensen zijn. Wat een verscheidenheid. Wat een verschil ook in achtergronden, karakter, aanleg, geestelijk leven. Hoe kun je daar verantwoord mee omgaan? Je kunt niet op ieder hetzelfde standaardrecept toepassen. Welnu, de Geest van kracht is de Geest van de liefde én van de gematigdheid. Gematigdheid is hier bezonnenheid.
Het woord voor bezonnenheid of gematigdheid dat hier staat, komt maar één keer voor in het Nieuwe Testament. Bezonnenheid: dat betekent hier voorzichtige wijsheid, nuchterheid. Het gaat om de matiging in je optreden en beoordeling, om geestelijke nuchterheid. Er zit beheerstheid in je optreden. Je laat je zo niet gaan. Je probeert het goede evenwicht te bewaren.
Dit alles klinkt mooi en ideaal en je denkt: kon ik dat allemaal maar. Het Evangelie in de tekst is, dat God juist deze Geest geeft. Hier heb je Pinksteren in de praktijk van het ambtswerk en het gemeente zijn. Voor het ambt moeten we ons voortdurend bekwamen, maar boven alles hebben we deze Geest van kracht, liefde en bezonnenheid nodig. Wie werkelijk leeft met en uit het Woord van God, zal merken hoe deze Geest in hem en haar gaat werken. Dan groeien de kracht, de liefde en bezonnenheid in je. Je krijgt plezier in het werk. Je gaat het wonder van het ambt en van de gemeente ontdekken.

De Heilige Geest maakt ons krachtig zodat we ons niet schamen voor het getuigenis van de Here Jezus Christus. Ook dat is een punt dat Paulus met wijsheid aan de orde stelt. Iedere christen krijgt er wel eens te maken dat hij zich tegenover andere mensen schaamt voor het getuigenis dat Jezus de Here is. Wat zal die ander daar wel van denken? Hoe kijkt die tegen mij aan? Er zijn mensen die niet aan evangelisatieactiviteiten durven meedoen omdat ze bang zijn door de buren of kennissen herkend te worden. Welnu, dat is de geest van lafhartigheid. Je schaamt je dus. Je vindt belangrijker hoe mensen tegen je aankijken dan dat je durft uit te komen voor het getuigenis dat Jezus de Here is, in hemel en op aarde. Er was in de tijd van Paulus en Timotheüs moed voor nodig om Jezus als de gekruisigde Here te belijden. Er waren immers zovele heren en goden. En zou nu juist een gekruisigd mens dè Here zijn? En als iemand aan Timotheüs zou vragen: waar heb je dat getuigenis vandaan? Wie is je leermeester? Dan moest Timotheüs wijzen op een gevangen man. Iemand die in de gevangenis zit, zou de leermeester zijn van zo'n Evangelie? Het komt in de oren van de buitenwacht ongeloofwaardig over. Paulus noemt zichzelf de gevangene van Christus. Hij onderging de gevangenschap als dienst aan de Here en in Zijn gemeenschap. Er ligt dus voor het geloof in de boeien van Paulus geen schande, maar juist eer; geen vertwijfeling, maar juist inzicht: de dienaar moet het lot van zijn Here delen. Daartoe moet Timotheüs bereid zijn. Bereid om voor het Evangelie te lijden. Paulus maakt het niet mooier dan het is. Het belijden en volgen van Jezus Christus brengt van tijd tot lijden mee in de wereld. Wij in Nederland worden niet vervolgd. Toch zullen ook wij tegenstand ontmoeten, afwijzing, onbegrip, spot misschien.
Wij denken aan de vele christenen in de wereld, die moeten lijden om het geloof. Het lijden in de dienst van Christus heeft ook tot doel om het geloof te sterken, om bevestigd en gelouterd te worden. Juist in het lijden kan de kracht van Christus ten volle in ons openbaar komen. Er zijn duizenden getuigenissen van christenen, die juist in een tijd van lijden zo geweldig gesterkt werden in het geloof. Die geestelijk juist toen hoogtepunten beleefden. Paulus heeft dat zelf meegemaakt. Hij kon verlangen naar de geweldige kracht van Christus, die dan over hem kwam. Paulus spoort Timotheüs aan om bereid te zijn voor het Evangelie te lijden in de kracht van God. Voor wat God van Zijn dienaren vraagt, staat ook Zijn kracht beschikbaar.

J. Jonkman

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1997

De Wekker | 20 Pagina's

De Geest van Kracht, Liefde en Bezonnenheid

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1997

De Wekker | 20 Pagina's