De opname van de gemeente (1)

In een drietal artikelen wil ik iets over de opname van de gemeente zeggen. In dit eerste artikel zal het gaan over 1 Thess. 4:17, gelezen in het verband van de verzen 13-18, en van de beide brieven aan de Thessalonicenzen; het tweede artikel gaat over 1 Kor. 15:23 (en 24a, terwijl ook de verzen 51 en 52 erbij betrokken worden). Het derde artikel zal gaan over Joh. 14:1-3.

De leer van de opname van de gemeente
Paulus bedoelt met de opname van de gemeente dat Christus bij zijn komst zijn gemeente meeneemt om altijd bij Hem te zijn. Daarover is tussen bijbelgetrouwe uitleggers geen verschil van mening. Maar sommigen gaan bij de uitleg een hele stap verder. Zij menen een nadere concretisering van die opname te kunnen geven, vanuit 1 Thess. 4:13-18 en in combinatie met andere Schriftgedeelten, o.a. 1 Kor. 15:23v, 51v en Joh. 14:1-3. Ik bedoel de dispensationalisten onder de chiliasten. Ik zal u niet vermoeien met een weergave van hun leer. Ten aanzien van de wederkomst houdt die in dat zij geloven dat die in fasen geschiedt. De opname van de gemeente is naar hun mening de eerste fase. Die gebeurtenis staat voor de deur en zal zeer spoedig en onopgemerkt door de gelovigen gebeuren. Zij zullen alleen merken dat velen (de gelovigen) plotseling verdwenen zijn. In de tweede fase komt Christus dan met de gelovigen terug. Dat gebeurt met het oog op Israël, en op de andere volkeren. Dan zullen ook de dingen geschieden die volgens 2 Thess. 2 aan Christus' komst voorafgaan.
Deze opvatting van de wederkomst raakt steeds meer verbreid, ook in onze kerken. Steeds vaker gebeurt het dat gemeenteleden aan hun predikant vragen waarom hij hierover ook niet zó denkt en preekt. Eens werd in een samenkomst de opmerking gemaakt dat in onze kerken nooit over de opname van de gemeente, in 1 Thess. 4, wordt gepreekt. Op dit punt zou in de Chr. Ger. Kerken de Schrift een gesloten boek blijven, terwijl we, levend in de eindtijd, onderwijs hierover zo nodig hebben.
Deze opmerking was een prikkel om me met 1 Thess. (4:13-18) intens te gaan bezighouden. Ik ontdekte dat er over dit gedeelte in onze kerken wel degelijk wordt gepreekt. Het gebeurt alleen niet in deze zin dat de opname de eerste fase van de wederkomst is. Wat krijgen we dan te horen als op dit punt de Schrift opengaat? Ik heb van Paulus - hier - niet de leer van de opname van de gemeente gehoord, zoals hierboven kort weergegeven. Mijns inziens kun je dat er alleen maar uithalen als je dit gedeelte leest door de bril van de opnameleer.

De toekomstprediking in de brieven aan de Thessalonicenzen
De aanhangers van de opnameleer hebben wel goed gezien dat Paulus in 1 Thess. 4:13-18 heel anders over Christus' wederkomst lijkt te spreken dan in 2 Thess. 2:1-12. In 1 Thess. 4 geeft Paulus de indruk dat Christus heel spoedig en ongemerkt komt, in 2 Thess. 2 dat het nog een poos duurt en dat er duidelijk herkenbare gebeurtenissen aan voorafgaan. Mede op grond van deze twee hoofdstukken komen zij daarom tot de conclusie dat de wederkomst twee fasen moet kennen. Naar mijn gedachte is dat een verkeerde conclusie. Deze twee hoofdstukken vormen veel meer een eenheid dan op het eerste gezicht lijkt. Dat blijkt als we 2 Thess. 1 en 1 Thess. 5:1-11 erbij betrekken. In 1 Thess. 5 lijkt Paulus ook al andere accenten te leggen dan in 1 Thess. 4. Daar legt hij er alle nadruk op dat wij niet weten wanneer Christus komt. Daaruit blijkt dat we in 1 Thess. 4 ermee moeten oppassen om alle, beter gezegd een verkeerd, accent erop te leggen dat Hij spoedig komt. Christus is niet spoedig gekomen, in de zin van onze betekenis van het woord. Nochtans geloven we dat Hij spoedig komt. Dat heeft Hij zelf meer dan eens gezegd. Er is nog maar een schrede tot de voltooiing van zijn heilswerk, zijn komst. Daarom kan vanaf zijn opstanding en hemelvaart worden gezegd dat Hij spoedig komt. Als Hij komt, zal dat voor de ongelovigen zijn als de komst van een dief in de nacht. Terwijl zij in vrede en rust leven, zal een plotseling verderf (de toorn Gods) hun overkomen. Maar voor wie geloven, komt Hij niet als een dief. Zij verwachten Hem en zullen bij zijn komst de volle zaligheid ontvangen. Zij zullen samen leven met Hem (1 Thess. 5:10).
Dat is de geweldige toekomstprediking in de brieven aan de Thess. Zo staat het m.a.w. ook in 2 Thess. 2:1. Die tekst spreekt over de komst van onze Here Jezus Christus en onze vereniging met Hem. En zo zegt 1 Thess. 4:17 het ook: Zo zullen wij altijd met de Here wezen. Dat gebeurt als Christus komt en Hij al de zijnen opneemt of wegvoert de Here tegemoet.

De opname is het werk van de Here
Veel uitleggers menen dat de woorden „de Here tegemoet" betekenen dat de gelovigen de Here zullen inhalen, zoals de burgers van een stad een hooggeplaatst persoon plechtig inhalen. Dat zou betekenen dat Christus en de zijnen elkaar in de lucht ontmoeten om daarna naar de aarde (terug) te gaan. De uitdrukking bij Paulus is echter niet geheel dezelfde als die voor het inhalen van hooggeplaatsten wordt gebruikt. Bovendien gaat het initiatief van de gebeurtenis die Paulus beschrijft geheel van Christus uit. Toch is het de vraag of daaruit de conclusie kan worden getrokken dat Christus met de zijnen naar de hemel gaat om daar tijdelijk te vertoeven om daarna met hen terug te komen. Onwaarschijnlijk is de gedachte van anderen dat Christus met de zijnen in de lucht zal blijven. Op de vraag waar Christus en de gelovigen zijn laat Paulus het antwoord en de gelovigen in de lucht hangen. Het gaat hem namelijk niet om de verblijfplaats, maar om het zijn met de Here. Daarop ligt alle nadruk.

Het doel van de opname
Als de Here komt, zullen àlle gelovigen door God met Jezus worden weder gebracht. Net als bij de hemelvaart van Jezus zullen zij op de wolken worden weggevoerd en met de Here worden verenigd om altijd met Hem te zijn. Paulus onderstreept dat zo uitvoerig omdat in Thessalonica de vrees bestond dat de gelovigen die voor de wederkomst gestorven zijn op de een of andere manier een achterstand zouden hebben. Paulus zegt dat de gelovigen die leven bij Christus' komst in geen geval de ontslapenen zullen voorgaan. Zij zullen geen enkel voorrecht hebben boven de anderen. Integendeel, zij die in Christus zijn ontslapen zullen eerst opstaan. Daarna zullen allen samen worden weggevoerd. Om altijd met de Here te wezen. Dat zal de opname van de gemeente zijn. Paulus schrijft 1 Thess. 4:13-18 niet als een onderdeel van een (chiliastische) leer der laatste dingen, maar als een boodschap van troost voor gelovigen in verdriet en rouw. Het bevat een rijke boodschap voor alle gelovigen. De Here neemt ons op in zijn heerlijkheid. Zo mogen we Paulus verstaan als op dit punt voor ons de Schrift opengaat. Zo geloof ik de opname van de gemeente. Zo mogen alle gelovigen die opname verwachten. Tot ze samen zullen worden opgenomen door de Here. Om voor altijd samen met Hem te leven.

D. Visser

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen