Bijbelstudie over Efeziërs 5:22-33 (Bijbelstudie over Efeziërs 11)

In het tweede gedeelte van dit hoofdstuk en in het volgende wordt concreet aangegeven wat het is om wakker te worden en op te staan (5:14) en vervuld te worden met de Geest (5:18). De zogenoemde „huistafels" beginnen met het gezin, als de cel van de samenleving, vooral met de verhouding man/vrouw.

Eensgezindheid
In een havenstad als Efeze staan huwelijksrelaties onder druk. Waar niet? In een christelijke gemeente dient het radicaal anders toe te gaan dan in de wereld er om heen. Wanneer je uit genade bent zalig geworden (2:8) en Christus hebt leren kennen (4:20), zal dit ook doorwerken in het huwelijk. Als man (en ook als vrouw) heb je je ouderlijk huis te verlaten. (Schoon)ouders hebben zich niet met het nieuwe gezin te bemoeien, al blijft hun echte zorg. Er is een nieuwe situatie ontstaan, gegroeid is beter te zeggen, die vereist dat man en vrouw geheel aan elkaar gewijd kunnen leven. Dit moet en mag niet bedreigd worden van buitenaf, ook niet door vader en moeder.
Voor de verhouding binnen het huwelijk wijst Paulus op het elkaar aankleven, als lijm aan elkaar vastgehecht zitten, zó dat er nooit iets of iemand tussen kan komen en we onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Dit gaat volstrekt in tegen een tegenwoordige houding van „losse" vriendschap en min of meer „vrij" samenwonen. Die twee zijn geen duo, maar een eenheid: tot één vlees. Dit omvat ook de seksuele eenheid, maar betekent tegelijk veel meer. Werkelijk één in alles, hoe verschillend de karakters ook zijn. Een eenheid, waar geen speld tussen te krijgen is, een eenheid die het houdt, ook als „anderen" passeren. Deze eenheid beschermt naar binnen en naar buiten. In wezen is deze eenheid niet onder woorden te brengen. Het is een mysterie (Paulus gebruikt dit woord zeven keer in deze brief!), niet mysterieus, maar zo diep, dat het de eenheid tussen Christus en Zijn gemeente laat zien. Zoals Hij en Zijn gemeente onlosmakelijk verbonden zijn, zó zal de eenheid in het huwelijk een afschaduwing zijn van deze verhouding.

Onderworpenheid
De vraag is op welke manier dit in het huwelijk gerealiseerd dient te worden. De apostel is zelf alleenstaande, maar jaren aaneen werkte hij in Efeze en heeft daar veel ontmoet. Als dienaar van God gaat hij nu vermanen. Deze vermaning geldt eerst de getrouwde vrouw. Ze mag gelijkwaardig zijn, voluit, want in Christus is noch man noch vrouw. Man en vrouw moeten elkaar onderdanig zijn (vers 21). Dit geldt voor heel de gemeente. Niemand heerst, ieder is onderdanig, aan ieder. Maar, gaat het om de relatie binnen het huwelijk, dan is er geen gelijkheid, maar een duidelijk onderscheid in de plaats, die de Heere aanwijst, zoals in vers 22 wordt aangegeven. Vrouwen moeten onderdanig zijn aan hun mannen. Kom daar vandaag eens om! Is het niet beter dit om te draaien? Of moet gezegd: Paulus zei dat zèlf maar. Of: dat gold wellicht voor die tijd. Vanuit het Woord van God geldt (voor alle eeuwen) onverkort: weest uw mannen onderdanig. Ben je dan een knechtje van je man? Heel Gods Woord verzet zich daartegen. Er is geen ruimte voor een despoot!
Onderdanigheid is bijbels gezien je schikken in Gods ordening, uit respect voor God, en met liefde. Als aan de Heere, voegt de apostel er aan toe. Alsof de Heere in uw man voor u staat, wil hij zeggen. Daarin komt uit of je de Heere vreest. Zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zó vrouwen aan haar eigen mannen. Christus is het Hoofd! Hij leidt Zijn lichaam. Vrouwen dienen zich aan deze leiding te geven. Zij zijn niet de baas en spelen niet de baas, maar léven vanuit Christus. In alles, zo staat er bij. In het huwelijksformulier wordt terecht daarbij uitgelegd: in die dingen, die recht en billijk zijn. Want we mogen niet in strijd komen met het Woord van God. Een man kan dingen doen en eisen die niet in overeenstemming zijn met Gods wil. Dan behoeft een vrouw daaraan niet onderdanig te zijn. God meer gehoorzamen! Christus is de Behouder van het lichaam. Dát bepaalt de positie van de man en daarom is onderworpenheid daaraan een „heerlijke" zaak. Zo wordt een vrouw „behouden". Op deze manier spreken we eerder van plichten dan van rechten (van de vrouw). Het gaat om de nieuwe gehoorzaamheid: aan de Heere.

Offerbereidheid
Mannen kunnen niet maar hun gang gaan, zoals in de wereld al te vaak geschiedt. Als je Christus hebt leren kennen (4:20), buig je ook voor Zijn Woord in je huwelijk. Mannen worden er uitdrukkelijk toe opgeroepen om lief te hebben. Alleen hun eigen vrouw. Zij is de enige. Zo beschermt de Heere beiden en „voorkomt" Hij huwelijksellende. Iedere man zijn eigen vrouw, zonder enige uitzondering. En dan niet alleen lief dóen en lief zijn, maar liefhébben. Uiteraard is er erotiek en filantropie, maar Paulus gebruikt hier een woord voor liefde, dat volstrekt alleen van God geldt: alzo lief... (Joh. 3:16). Zó moet elke man zijn eigen vrouw liefhebben, ook wanneer het moeilijk is, ook wanneer zij moe is en ziek, in coma raakt of dement wordt en al die ellende meer. Dan komt het er op aan en dan komt het openbaar wat liefde is. Alleen maar géven. Om haar als Bruid te werven, kwam Hij ten hemel af. 't Was Hij Die door Zijn sterven aan haar het leven gaf, kan gezongen worden van de hemelse Bruidegom.
Elke man dient voor zijn eigen vrouw als Christus te zijn. Zoals Hij de dood inging voor Zijn bruid, zo heeft elke man tot het einde toe zó lief te hebben, zonder enige restrictie. Daarin komt openbaar of een man God vreest. Of de liefde van God in je is. Hosea moest de liefde van God uitbeelden in zijn huwelijk! Het gaat om deze finale offerbereidheid voor elke man, om trouw tot de dood (scheiding maakt). Wie kan dit? Alleen in en vanuit de liefde van Christus. Wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden, geldt ook hier.

Gespreksvragen
1. Wat bedoelt de apostel met vers 21 en wat met vers 22, wanneer hij spreekt over „onderdanigheid". Waarom mag niemand de baas zijn?
2. Op welke manier moet je je ouders verlaten, wanneer gaat dit in, hoe beleef je dit en hoe „verwerken" (schoon)ouders dit?
3. Hoe bereik je in je huwelijk tot één vlees zijn? Wat houdt dit in? Waarom gebruikt Paulus een woord waar „lijm" in zit?
4. Paulus spreekt van een mysterie. Is ons huwelijk een afspiegeling van de verhouding Christus en Zijn gemeente?
5. Op welke manier kunnen we als vrouwen gestalte geven aan de gevraagde onderworpenheid? Waar ligt de grens? Wat betekent het „als aan de Heere"?
6. Waarom is het voor ons als mannen zo moeilijk om lief te hebben zoals Christus. Zijn wij voor onze vrouwen „Christus", zodat zij Hem in ons zien? Geven we leiding, zijn wij een „Behouder" voor onze vrouw?

Van Amstel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen