Boekbespreking

H. Hille - Tot een scherpe dorsslede gesteld, Uitgave van De Groot Goudriaan, Kampen 1998, 252 pagina's, gebonden.
Voor sommigen is het geen vraag wie ds. P.J. Dorsman was, voor anderen echter wel. Deze dienaar des Woords, die vooral vanwege zijn verblijf te Staphorst en met name vanwege zijn houding inzake polio grote bekendheid verkreeg, was een man die graag studeerde. Over zijn eigen geestelijk leven sprak hij spaarzaam. Zijn prediking was sterk waarschuwend van aard. Sterke nadruk legde hij op het gerechtvaardigd zijn en zo kwam hij met een nogal afsnijdende prediking, wat niet iedereen hem in dank afnam. Over deze predikant, die vooral in SGP-kringen grote bekendheid verkreeg en waardering genoot, heeft de heer Hille een boek geschreven, waarin hij op een heldere manier het leven en de arbeid van deze voorganger belicht. Hij is er in geslaagd ds. Dorsman dicht bij ons te brengen. Vooral dient hij ons met heel veel informatie over allerlei mensen met wie deze dominee in aanraking kwam, waarbij een aantal oud christelijke gereformeerden de revue passeren, zoals ds. Dorsman van huis uit ook bij hen behoorde.

Van Amstel

Elise G. van der Stouw, Hartje van glas. Marianne had een chromosoom teveel. Uitgeverij Plateau, Barneveld, ƒ 24,75.
Ada Schouten-Verrips, Wolken. Een meervoudig gehandicapt kind in het gezin. De Banier, Utrecht, ƒ 12,50.
Jannie Slingerland en G. Hette Abma, Vaders kind. Ons gehandicapte kind doet belijdenis. Boekencentrum, Zoetermeer, ƒ 18,50.
Wie een broeder of zuster in de gemeente tot steun wil zijn, moet eerst goed leren luisteren. Wie wil begrijpen wat het voor ouders betekent een gehandicapt kind te krijgen en op te voeden, moet zich in de ouders leren verplaatsen en een fijngevoelige antenne ontwikkelen voor de zorgen èn vreugden in gezinnen met een gehandicapt kind. Dat kan door met de ouders te praten of hen daadwerkelijk tot steun te zijn. Dat kan ook door een boek te lezen, waarin ouders van een gehandicapt kind zelf aan het woord komen. Hierbij kondigen we drie van zulke boeken aan.
Het eerste, van Elise van der Stouw, heb ik niet met droge ogen kunnen lezen. Het is het ontroerende 'verslag' van het korte leven van Marianne, een kind met het syndroom van Down. We leren haar door de ogen van haar (gelovige) moeder kennen. Al lezend raak je betrokken bij het gezin en dat is precies de kracht van dit boek. Het is gevoelig geschreven en nuchter tegelijk.
Het tweede boek, van Ada Schouten-Verrips, bestaat uit columns die eerder in het Reformatorisch Dagblad zijn gepubliceerd. De rode draad door de korte, trefzekere hoofdstukjes zijn de ervaringen van de ouders van David, een ernstig, meervoudig gehandicapt kind.
Het derde boek is geschreven door een moeder èn een predikant. Jannie Slingerland is de moeder van Maria, een meisje met een meervoudige handicap. Dominee Abma is hervormd predikant te Gouda en de pastor van de familie Slingerland. Samen beschrijven zij, ieder vanuit eigen gezichtspunt en ervaring, de weg van Maria naar de belijdenis van haar geloof in het midden van de gemeente. Voordat het zover was moesten heel wat gesloten deuren geopend worden. Een boek voor ouders die verlangen naar aanvaarding van hun gehandicapte kind in de gemeente. Een boek voor ambtsdragers die daarin op een verantwoorde wijze met ouders willen meeleven en meedenken. Een boek voor gemeenteleden die bereid zijn onbevangen te luisteren naar Maria's geloofsbelijdenis.

J.S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen