Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kerk-in-vakantietijd: (6)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kerk-in-vakantietijd: (6)

Grensoverschrijdende kerkgang

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nederlanders zijn een reislustig volk. Niet in het minst in vakantietijd. We zoeken rust en ontspanning in een andere streek van ons land. Soms grijpen we daarbij de mogelijkheid aan eens in een ander kerkverband te kerken. Je moet toch ook wel eens over kerkmuren kunnen heenkijken nietwaar? En dat doen we dus ook.

Anderen zoeken de rust verder van huis. Met gezwinde spoed worden honderden kilometers per auto afgelegd of brengt het vliegtuig ons in enkele uren naar ons rustoord. En zo rusten we een weinig. Op de zondag zoeken we een gelegenheid om naar het evangelie van de rust te luisteren. We nemen de lijst met buitenlandse diensten mee die we tegenkwamen in De Wekker, Visie of krant. En zo wordt het lied waarheid: Heer' wij zijn hier saamgekomen, mensen overal vandaan! Zowel geografisch als kerkelijk overal vandaan. En zo zingen we het: Komt laat ons samen Isrels Heer', de rotssteen van ons heil met eer met godgewijde zang ontmoeten.

De indrukken die mensen opdoen in zo'n dienst zijn niet zelden zeer positief. Zelf heb ik meerdere keren in het buitenland een dergelijke dienst geleid. Het was me een vreugde het te mogen doen. De kerkdeuren richting de Duitse pastorie bleven open. De plaatselijke predikant genoot van de massale psalmzang die hij zittend in z'n pastorietuin tot zich liet komen. Zoiets kende hij niet.

De diensten in het buitenland vragen niet zelden om improvisatietalent. Wat doe je als er geen organist zich heeft gemeld? Wie collecteert er in de dienst? Bezoekers worden gevraagd deze taken te vervullen en dat geeft iets spontaans en ongedwongens aan de dienst. Om nog maar te zwijgen van een openluchtdienst op een camping. Luisteren naar het Levende Woord van de Herscheppende God terwijl je geniet van Zijn scheppingswerk. Dat kan alleen in vakantietijd.

Daarnaast vragen de vakantiediensten om inschikkelijkheid en verdraagzaamheid. Iemand die in eigen kerkelijke gemeente gewend is dat men stijlvol gekleed ter kerke gaat, waarbij alle vrouwen met „gedekte hoofden" hun plaats innemen, deelt de kerkbank met een gast die een heel andere stijl gewend is. Anderzijds kan iemand die thuis een eigentijdse liturgie gewend is, in een dienst komen waar gedragen niet-ritmisch wordt gezongen. En dat blijkt meestal geen struikelblok, terwijl bovengenoemde verschillen in eigen gemeente redenen kunnen zijn waarom mensen voor een andere kerkelijke gemeente kiezen.
Hoe zou het toch komen dat we in vakantietijd soms inschikkelijker zijn dan in de rest van het jaar? Is het omdat er geen keuzemogelijkheid is? Je bent immers al blij als je nog een Nederlandstalige dienst kunt vinden. Zit hier misschien ook een psychologisch mechanisme achter? In het buitenland is iedere Nederlander die we ontmoeten er één van ons. We zwaaien in de auto naar elkaar. Werkt datzelfde mechanisme van verbondenheid misschien ook in een buitenlandse kerkdienst door? Interessante stof voor psychologen, me dunkt.

Meestal wordt een buitenlandse kerkdienst belegd in een kerkgebouw dat ter beschikking wordt gesteld door een plaatselijke kerkelijke gemeente. In de praktijk kan dat vaak gemakkelijk, omdat in het buitenland meestal per zondag één dienst wordt gehouden. Het is echter goed om te beseffen dat deze diensten staan of vallen met de gastvrijheid van die plaatselijke gemeenten. Stelt u zich voor dat wij in Nederland dit verzoek kregen. Zouden we bereid zijn om onze kerkdienst te vervroegen om een anderstalige dienst de ruimte te geven? Hebben we als kerkelijke gemeente in een vakantiestreek wel eens overwogen om een dienst te beleggen in Duitse of Engelse taal of daar ruimte voor te bieden? In ieder geval is het goed dat wij beseffen dat we in het buitenland te gast zijn. Zelf hanteer ik daarom de regel dat ik 's morgens de plaatselijke kerk bezoek en hun eigen dienst meemaak, terwijl dan 's avonds de Nederlandse dienst daar plaatsvindt. Het kan bovendien verrijkend zijn eens een buitenlandse dienst mee te maken. Meerdere keren keerde ik tot eigen verrassing met een schriftuurlijk-bevindelijke preek weer richting de vakantiewoning. Laten de Nederlandstalige diensten er niet voor zorgen dat we de plaatselijke kerk mijden. De taal zal in ieder geval voor de meesten van ons geen probleem meer zijn.

W.N. Middelkoop

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 augustus 1999

De Wekker | 16 Pagina's

Kerk-in-vakantietijd: (6)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 augustus 1999

De Wekker | 16 Pagina's