Bidden in het ziekenhuis

Aan dat beeld moest ik denken toen ik zelf in het ziekenhuis werd opgenomen. Je bent ziek, hebt een hartkwaal of een aantal andere mankementen en je moet geholpen worden. Dat zorgt voor de nodige spanning en emotie. Er zijn mensen in je omgeving die een huilbui krijgen bij het horen van het bericht dat ze geopereerd moeten worden. Dat is heel menselijk en heel begrijpelijk. Voor mij was het de vraag of ik zo'n boompje was met diepe wortels, geworteld in Christus, levend van het levende water dat Hij geeft. Dan ben je immers geen flinke vent, maar een afhankelijk mens.

Hij hoort mijn stem
Een ziekenhuisopname is immers heel ingrijpend, zeker als het erg plotseling gaat. Dan is het net alsof er een scherm naar beneden ratelt zoals in de stad bij de juwelier gebeurt tegen sluitingstijd. Het schermt klapt naar beneden en in de winkel is het donker.
Wat blijft dan over? Mensen zijn er in je omgeving; je voelt je verbonden met je medepatiënten, met je kamergenoten. Je krijgt steun van je familie, van de gemeente, van de verpleging, van je bekenden. En toch blijft er in jezelf niet zoveel houvast over. De wortels moeten vanuit de diepte hun water halen en je voeden vanuit het Woord. Wat is het een zegen de psalmen te kennen. Zelf troost mij steeds Psalm 116: de trouwe God hoort. Hij hoort mijn stem, mijn smekingen, mijn klagen. Hij neigt Zijn oor. Ik roep tot Hem al mijn dagen!

Balans opmaken
Ieder die in een ziekenhuis terechtkomt en een operatie moet ondergaan kent het moment van "balansen". Er breekt immers een periode aan van onzekerheid. Allerlei gewone werkzaamheden kunnen niet meer verricht worden. Het geeft je een gevoel van onmacht; soms zelfs een besef van nutteloosheid. Daar komt nog bij dat het voor mij heel moeilijk was om te leren omgaan met positieve en negatieve emoties. Je realiseert je dat je voor God moet verschijnen en verantwoording moet afleggen van je leven. Het gaat er immers om dat wij persoonlijk Christus kennen als onze Zaligmaker. Wie de balans van zijn leven gaat opmaken krijgt een negatief resultaat. Bij Hem is er vergeving te ontvangen en vrijspraak in het gericht. Zonder Hem liggen we onder Gods oordeel. Zou ons in dagen van ziekte misschien veel ontnomen worden opdat er plaats zou komen voor een afhankelijk leven met Hem?
Wat is het dan geweldig te ervaren dat God troost geeft temidden van de regenbuien en de stormen die over je heen komen. De wereld zegt: na regen komt zonneschijn. De Heere zegt: in de wolkbreuken en in de ellende geef Ik mijn regenboog. Hij laat licht vallen in de buien. Hij heeft beloofd om in mijn ellende mij bij te staan en Hij blijft trouw aan Zijn Woord.

Bidden
In de onrust die er in het ziekenhuis is, in je hart en op de ziekenzaal, is het niet eenvoudig de nodige rust te vinden om te bidden en Bijbel te lezen. Toch is het noodzakelijk Gods Aangezicht te zoeken in het gebed en geregeld de Bijbel te lezen. Woorden die u al jaren gelezen hebt, gaan nu op een bijzondere wijze spreken. Dan brengt dat ook tot het gebed: Heere, geef mij die vastheid in U. Laat ik zo'n boompje mogen zijn die zijn wortels uitslaat in de vaste grond van Uw Woord en verbond.
Als u of ik naar de operatiekamer moeten gaan, kan niemand van de onzen met ons meegaan. De Heere moet erbij zijn. Ik hoorde eens dat in het oude ziekenhuis van Harderwijk (Boerhaave) bij de toegang tot de operatiekamer Psalm 32:8 stond afgedrukt in grote letter: Mijn oog zal op u zijn. Wat biedt dat een troost aan een mens die geopereerd moet worden. Wat is het ook een geweldige gedachte dat u er in die omstandigheden zeker van mag zijn dat anderen u met hun gebed vergezellen. Wat kan dat steun geven. Wat gaat er een kracht uit van de voorbede van de gemeente. Schaam u er niet voor om aan een ander te vragen: wilt u voor mij bidden? Schaamt u er zich ook niet voor aan hem of haar die naar de operatiekamer moet te zeggen: ik zal voor je bidden.
Er kan zelfs een tijd komen dat u haast niet of helemaal niet kunt bidden. Dan blijft het gebed over: Heere, wilt U luisteren naar hen die voor mij bidden.

De Voorbidders
Het allergrootst is dat er van Christus staat in Rom. 8:34 (slot) "Die ook voor ons bidt" en van de Heilige Geest dat Hij bidt met onuitsprekelijke verzuchtingen in het hart van de gelovige (Rom. 8:26 en 27). Daar ligt het geheim van het gebed: het gebed is gericht tot God de Vader en kan alleen worden opgezonden op grond van het werk van de Zoon en krijgt kracht door het werk van de Heilige Geest. Wie van die voorbeden leeft staat sterk, hoe zwak zij/hij ook is.
Want het blijft waar: hoe donker ook de weg mag wezen, Hij ziet in gunst op wie Hem vrezen.

Zierikzee, ]. Oosterbroek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen