Ruth beroept zich op de losser (Ruth 3:1-15)

Naomi's voorstel
Ruth heeft een goede tijd gehad, die 7 weken, dat de graanoogst duurde. Elke dag ging ze naar het veld van Boaz. Steeds vond ze veel aren. Maar nu is de oogst voorbij. Ruth heeft voldoende voedsel verzameld voor Naomi en haarzelf voor de komende tijd. Maar daarmee heeft ze nog geen zekerheid voor de toekomst.
Dan zegt Naomi tot haar: Mijn dochter zou ik voor u geen rust zoeken, opdat het u welga? Daarmee bedoelt ze zekerheid voor de toekomst door een huwelijk (zie Ruth 1: 9). Ze zegt: Is Boaz, die nog familie van ons is, niet een geschikte partij?
Dan komt ze met een wonderlijk voorstel. Ruth moet bij Boaz op bezoek. Boaz gaat die avond gerst wannen. Wannen, dat is het zuiveren van het graan van kaf en strodeeltjes. Dat gebeurde meestal 's avonds omdat dan de wind opsteekt. Daarna gaat Boaz met zijn knechten feestvieren, omdat de oogst zo goed binnen gekomen is. Een feest uit dankbaarheid voor wat de HERE gaf Na dat feest blijft Boaz op de dorsvloer slapen om zijn graan te bewaken tegen diefstal. Naomi stelt Ruth voor om naar de dorsvloer te gaan. En zich neer te leggen aan de voeten van de slapende Boaz. En dan te wachten op de aanwijzingen die ze zal krijgen.

De losser
Als je dit oppervlakkig leest, denk je: Die Naomi is een echte koppelaarster, dat ze Boaz en Ruth zo bij elkaar probeert te brengen. Ze kiest een goed moment. Want het is feest, dus Boaz is in goede stemming. Bovendien heeft Boaz door zijn optreden zijn genegenheid voor Ruth laten zien. De graanoogst is voorbij. Ze zullen elkaar niet meer dagelijks ontmoeten. Ze smeedt werkelijk het ijzer als het heet is.
Maar zo ligt het niet. Het is geen gewone huwelijksaanzoek. Het houdt verband met het feit, dat Boaz één van de lossers is. Toen Israël in Kanaän kwam, kreeg elke familie een erfdeel. God wilde, dat het erfdeel altijd in de familie zou blijven. Als iemand zijn erfdeel van armoede moest verkopen, moest hij het weer terug kunnen krijgen doordat een welgesteld familielid het weer terug kocht (zie Lev. 25: 23- 28). Dat heette: lossing. En het familielid: de losser. In het Hebreeuws: Goël. God had Israël uit de slavernij in Egypte verlost. Deze wet moest ervoor zorgen, dat nooit meer een Israëliet slaaf zou worden. De losser nam het voor de verarmde op.
De tweede wet waar het Naomi om te doen is, is de wet op het leviraatshuwelijk (zie Deut. 25: 5-10). Als een man stierf zonder kinderen na te laten, moest zijn broer met de weduwe trouwen. De eerste zoon uit dat huwelijk kwam op naam van de overledene te staan. Zo had dit geslacht toekomst en was het erbij als de Messias kwam. Naomi spoort Ruth aan op Boaz een beroep te doen om losser te zijn. Om de grond, die aan Elimelech behoord had terug te kopen. En om door een huwelijk met haar het geslacht van Elimelech in stand te houden.

Ruth's keuze
Ruth volgt het advies van Naomi op. Volgens de wet moest de betrokken weduwe niet wachten tot de losser het initiatief nam. Zij moest zelf voor haar zaken opkomen en de losser op zijn verantwoordelijkheid wijzen en hem vragen om te lossen. Dit is een geloofsdaad van Ruth. Ze gaat niet naar Boaz om persoonlijk voordeel door een huwelijk met hem. Het gaat om het werk van God door middel van het losserschap. Het is voortgang op de geloofsweg nu ze die keuze gedaan heeft voor de HERE. Het is ook een geweldige geloofsdaad om 's nachts naar die dorsvloer te gaan. Ze stelt zich heel kwetsbaar op door als vrouw het initiatief te nemen. Het druist tegen haar eergevoel in om de zaak zo aan te pakken. Bovendien loopt ze het risico, dat Boaz haar zal afwijzen. Ze is immers een Moabietische. Een Moabiet mocht niet in de vergadering van HERE komen, zegt de wet van Mozes. Zelfs niet in het tiende geslacht. Boaz was een vrome Israëliet, die zich stipt aan Gods wetten hield.
Vanwege haar kwetsbare positie gaat ze 's nachts, zodat niemand haar ziet als ze wordt afgewezen. Maar ze gaat in vertrouwen. Ze doet haar weduwenkleed uit en zalft zich en doet bruidskleding aan. Want op grond van Gods wetten mag ze zich beschouwen als de a.s. vrouw van de losser. Wat een geloofsdaad!

Boaz antwoord
Op Naomi's advies gaat ze stilletjes naar de dorsvloer en legt zich neer aan het voeteneind van Boaz slaapplaats. Midden in de nacht schrikt Boaz wakker en merkt, dat er iemand is. Hij vraagt: Wie ben je? Dan zegt ze: Ik ben Ruth, uw dienstmaagd. Spreid uw vleugels uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser. Ze beroept zich op de geborgenheid en bescherming, die Boaz haar op grond van Gods wet moet schenken. Boaz reactie is verrassend. Gezegend moogt gij zijn door de HERE. Hij zegt, dat ze met de laatste liefdedaad de eerste nog heeft overtroffen. De eerste liefdedaad was de bereidheid om van het recht van de armen gebruik te maken door aren te lezen. Ze ging daarin de weg van de HERE. De tweede liefdedaad is, dat Boaz aanspreekt op zijn losser-zijn. Boaz zegt: Je bent geen jonge mannen nagelopen. Blijkbaar was Ruth een aantrekkelijke jonge vrouw, die alle kans had een andere man aan de haak te slaan. Boaz zegt: Je komt bij mij, omdat je de weg van God zoekt, pleitend op het losserschap. Hij belooft al het mogelijke voor haar te doen. Maar er is nog een andere losser, die voorrang heeft en die eerst gepolst moet worden. Boaz wil aangesproken worden op zijn losser-zijn. Zo wordt Ruth's geloofsweg gezegend.

Discussievragen
1. De wetten van lossing en leviraatshuwelijk golden alleen in het Oude Testament. Hebben die wetten ons nu nog wat te zeggen?
2. Ruth doet een beroep op Boaz als haar losser. Zo mogen wij ons beroepen op Jezus Christus als onze Verlosser. Welke lijnen ziet u vanuit het losserschap naar Christus?
3. Ruth stelt zich heel kwetsbaar op om de weg van de HERE te gaan. Zijn er ook situaties waarin van ons verlangd wordt ons kwetsbaar op te stellen om de weg van de HERE te gaan?
4. Ruth had als Moabietische geen enkel recht (zie Deut. 23: 3 + 4). Toch erkent Boaz haar recht. Waarom? Wat kunnen wij daaruit leren?
5. Boaz ziet Ruth's komst naar de dorsvloer als een geloofsdaad. Is dat ook af te lezen uit wat hij zegt en hoe hij met haar omgaat?

M.J. Oosting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen