'Ik ben de opstanding en het leven'

Als U er geweest was ...
Voor Maria en Martha is het onbegrijpelijk.
Hun broer Lazarus is ernstig ziek. En Jezus is in geen velden of wegen te bekennen.
Eerst had Martha gehoopt dat Jezus zou komen om Lazarus te genezen. Maar Hij was niet gekomen, Toen hoopte ze dat Jezus zou komen om Lazarus te begraven. Maar Hij kwam niet. En tegen de tijd dat Hij naar Bethanie kwam, was Lazarus al vier dagen begraven en vroeg Martha zich af wat voor vriend Jezus eigenlijk was, 'Heer, als U er geweest was', zegt ze tegen Hem, 'dan zou mijn broer niet gestorven zijn'.
Wat een pijn klinkt er door in deze woorden. En ook teleurstelling. De Enige die iets had kunnen doen, was niet gekomen. En Martha wil weten waarom. Haar zus stelt even later dezelfde vraag: 'Heer, als U er geweest was, dan was dit vreselijke niet gebeurt' (vers 32).

Misschien is dat ook wat wij willen weten. Misschien hebben we God indringend gebeden om Zijn hulp toen iemand uit onze familie- of vriendenkring ernstig ziek was. We hebben gesmeekt om Zijn ingrijpen. Maar daarna is het stil gebleven. Martha en Maria hadden van Jezus verwacht dat Hij zou helpen. Lazarus was toch Zijn vriend? Hij logeerde toch regelmatig bij hen? Als Hij zou horen dat er iets met Lazarus aan de hand was, dan zou Hij toch direct komen?
Maar Jezus kwam niet. Pas als de begrafenis achter de rug is, laat Hij wat van Zich horen. Martha voelt zich gekwetst.
'Als U er geweest was, dan was mijn broer nooit gestorven.' Hoe vaak zullen dergelijke woorden niet geklonken hebben? Waar is God?

Het is nooit te laat
Het is het eerste dat Martha tegen Jezus zegt, als Hij komt. Het zit haar hoog.
En dan zegt Jezus tegen haar: je broer zal opstaan. Dat klinkt heel bemoedigend. Martha denkt vermoedelijk bij die woorden aan de gebruikelijke condoleanties, waarbij de joden hun geloof uitspreken in de opstanding op de laatste dag. Martha vertrouwt erop dat dit ook voor Lazarus is weggelegd: 'Ik weet dat hij zal opstaan'.
Maar dat is niet wat Jezus bedoelt. Hij wil laten zien dat Hij er voor haar wil zijn. En voor ieder die in Hem gelooft: 'Ik ben de opstanding en het leven'. 'Jouw geloof, Martha, in de opstanding van de doden, jouw geloof in het eeuwige leven, is geen zaak van verre toekomst. Het is niet ver weg. Maar dichtbij. Je vindt het in Mij.'

En dan gaat Jezus laten zien wat Hij bedoelt. Dan laat Hij zien dat Hij de opstanding en het leven is. En dat het voor Hem nooit te laat is.
Opzettelijk was Hij te laat gekomen, om dat te laten zien. Want Hij had hun verzoek om te komen ontvangen. En het was niet zo, dat Hij niets om hen gaf Nee, Hij had twee dagen gewacht en kwam daardoor uiteindelijk te laat. Maar Hij wil laten zien dat het nooit te laat is. Dat in Hem de opstanding en het leven te vinden zijn. Dat Hij garant staat voor het nieuwe leven dat komt. En dat ieder die in Hem gelooft het mag ontvangen.

Een uitnodiging om te geloven in Jezus
Want wat gebeurt er?
Er staat dat Jezus allereerst verbolgen is. Hij is diep geraakt door wat er gebeurd is. Wat een ravage richt de dood aan. Vreselijk. Dat woord verbolgen zijn, wordt ook wel gebruikt voor paarden. Je zou kunnen zeggen: Jezus is briesend over de dood en wat de dood teweegbrengt.
In de tweede plaats lezen we dat Jezus weent. In een heel korte zin wordt ons dat verteld. Jezus ziet niet alleen de dood, maar ziet ook de mensen die erbij zijn. Diep ontroerd is Hij bij al het leed dat er is in deze wereld.

Maar er is meer. Jezus' verbolgenheid en zijn verdriet zijn niet het enige. Zijn woede is geen machteloze woede. Hij zegt niet: tegen de dood kunnen we geen van allen op. Hij zegt: Ik ben de opstanding en het leven. In Jezus kunnen we zien hoe Gods reactie is op de dood. Die is zo, dat de dood tenietgedaan zal worden.
En daarom voegt Jezus de daad bij het woord: 'Lazarus, kom naar buiten'. Het is doodstil. Niemand beweegt, behalve Lazarus. En de gestorvene komt uit het graf.

Dit gebeurde opdat wij zouden geloven, dat Jezus bij machte is de macht van de dood te verbreken. Want Jezus' woorden 'Ik ben de opstanding en het leven' zijn een uitnodiging aan ons om niet te blijven staan bij de dood, maar op te zien tot Hem. En Hem te geloven op zijn woord, dat Hij ons zal doen opstaan wanneer wij in Hem geloven. En wie zou Jezus niet geloven? Die altijd deed wat Hij zei?
Want nog geen uur lopen van het graf van Lazarus lag de hof van Arimatea. En op die plaats lag Jezus' eigen graf. Zelf zou Jezus ook gaan sterven. Drie dagen lag Hij in het graf Maar op de derde dag stond Hij op uit de dood. Zijn opstanding moedigt ons aan te geloven in Hem, bij wie het leven te krijgen is!

J. Bosch, Hoofddorp

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen