Na een "gebeds- en genezingsdienst"

Evangelist Jan Zijlstra begint in zekere zin een "fenomeen" te worden. Hij houdt iedere eerste zondag van de maand genezingsdiensten in Leiderdorp in de zogenaamde Levensstroom Gemeente. Daarnaast doet hij nog heel veel andere dingen. Onder andere trekt hij van tijd tot tijd het land in - en zelfs gaat hij naar het buitenland - om het Evangelie te prediken en genezingen in de Naam van en door de kracht van Jezus te verrichten. En het is onweerlegbaar dat er op dit punt opmerkelijke dingen zijn gebeurd en gebeuren. Nu ligt Leeuwarden niet ver van Drachten en dus wilde ik zo'n gebeurtenis een keer meemaken om te kunnen oordelen vanuit eigen aanschouwing en waarneming. Ruim vijf uur duurde de bijeenkomst die ik bijwoonde en hoewel mijn dochter en ik ons hadden voorgenomen om weer op tijd te vertrekken zijn we tot het laatst gebleven. Overigens met behoud van een gezonde, reformatorische, kritische zin. Ik zeg dit er maar ten overvloede bij.

Omgaan met ziekten
Het was niet alleen nieuwsgierigheid die mij voor een keer naar Jan Zijlstra deed gaan. De man is in het nieuws. Hij trekt duizenden mensen. Hij verkondigt ook het Evangelie. Ik heb het zelf uit zijn mond gehoord en met zijn prediking was weinig mis al lag wel alle nadruk op het Heer zijn van Jezus en kwam het Middelaarswerk van de Christus niet voldoende uit. Maar wat hij zei: ik kon er geen speld tussen krijgen. Maar de diepste reden van mijn bezoek aan een van zijn "diensten" was dat ik al vele jaren lang een bepaalde onmacht en onvrede ervaar met het omgaan met ziekten in onze kerken; beter gezegd: in onze ambtelijke dienst. We staan immers in dienst van de Here Jezus Christus. Ik zeg: onmacht en onvrede met betrekking tot ons omgaan met ziekten, niet: met zieken. Hoewel onze omgang met zieken altijd beter kan, durf ik wel te zeggen dat er veel aandacht en zorg is voor zieken in onze gemeenten. Is er op de een of andere wijze iets te leren voor het christelijke omgaan met ziekten van een man als Jan Zijlstra? Zijlstra - een begenadigd spreker, vol met humor en ook wel vol met "koopmansgeest"... - zit geheel in de "evangelische" hoek. Hij zegt overigens geen kwaad woord over de kerken. Ik moest wel glimlachen om zijn vraag aan de mensen: Van welk filiaal bent u? Hij wenste de voorgangers in de kerken alle zegen en wijsheid en kracht van God toe. Tenslotte komt hij van oorsprong uit een degelijk geslacht...
In het tweede deel van de "gebeds- en genezingsdienst" vormde zich een lange rij van mensen met allerlei ziekten, pijnen en kwalen. Ze moesten eerst tussen een rij van "pastores" door die de mensen in gebed opdroegen. Daarna moesten de mensen hun naam zeggen en in het kort waaraan ze leden. Afhankelijk van wat er aan de hand is, handelt Zijlstra met hen. Soms is hij kort, soms zie je hem heel duidelijk aarzelen en vraagt hij gebed van de hele zaal. Toen ik al die mensen zag staan met hoop op genezing van soms jarenlange ellende, verwijdde zich mijn blik. Ik werd met de ontferming van Jezus bewogen. De mensen trokken van heinde en verre naar Hem toe. En na de Pinksterdag zie je hetzelfde gebeuren rond de apostelen (zie b.v. Handelingen 5:12-16). En ik gevoelde pijn en een groot verlangen. Nu is uiteraard Jan Zijlstra Jezus niet om het wat plat te zeggen en hij wijst met kracht van zichzelf af en wil onder geen beding een gebedsgenezer genoemd worden. Maar ik zat wel op het puntje van de stoel toen mensen met zeer ernstige en levensbedreigende ziekten voor hem stonden. Ik dacht: Hoe voorkom je dat je nu misdadig te werk gaat?! U voelt de spanning. Een jonge vrouw, van wie de nieren niet meer werkten en gespoeld moest worden. Zijlstra legde haar krachtig de handen op en bad om de genezende kracht van Jezus voor haar nieren. Een jong meisje met ernstige diabetes nam hij naast zich en hij keerde zich naar de zaal en vroeg: Wat zou u willen als zij uw dochter was? Een vrouw met een blind oog kon inderdaad weer zien. Ik zou het niet geloofd hebben als ik het niet zelf heb gezien. Kon ze de volgende dag ook nog zien? Ik weet het niet. Voor mij staat vast dat al die honderden niet allen genezen zijn van hun kwalen. Maar dat er wonderen gebeuren, staat vast. Ik zag die avond een hevige strijd tussen de macht van Jezus en het verzet van demonen. Ik heb te weinig ruimte om dit allemaal te beschrijven. Zijlstra is radicaal. Hij spaart geen verslaafde en hij is onverbiddelijk tegenover alles wat met het occulte te maken heeft. Een jonge vrouw smeet na zich eerst verzet te hebben haar jas met occulte emblemen van het podium af en ze moest van Zijlstra al haar cd's thuis vernietigen en alles opruimen wat het contact met Jezus in de weg staat.

Alleen wondergeloof?
Een kernvraag is: Is dit alles te brengen onder de noemer van het wondergeloof? De slogan van Jan Zijlstra is: Ga richting Jezus. Ga richting het Wonder. Maar belangrijker dan dit alles te analyseren is de vraag: Kunnen wij toch niet op de een of andere wijze anders met ziekten in de gemeenten omgaan! Ik weet daarop niet het antwoord. Daarom is dit artikel niet rijp. Ik besef het. Maar het gaat ook over een zaak die niet zo maar te verhelderen is. Wij laten bepaalde gedeelten uit het Nieuwe Testament toch wat liggen. Ten aanzien van de zaken rond bijvoorbeeld de vrouw in het ambt willen wij - terecht! - strikt de Schriften volgen. Ik zou wensen dat we ook wat meer striktheid zouden vinden met het oog op de teksten die spreken over de macht van de Here Jezus over alle boze geesten en over alle ziekten. Ik heb in de loop van de jaren mensen jarenlang zien lijden aan allerlei kwalen. Ik heb in mijn Enschedese tijd drie mensen het zware lijden van de spierziekte A.L.S. zien meemaken en ik ben meermalen diep verslagen geweest en heb een grote onmacht ervaren. Ik heb mensen in het laatste stadium van multiple sclerose meegemaakt; mensen totaal verlamd gezien enzovoort. Wat een bewondering en ook intense dankbaarheid dat ze soms na en met hevige strijd toch tot aanvaarding kwamen en de overgave aan de weg van God met hen vonden.

Kunnen wij meer doen?
Ik wil heel beslist niet de kant op dat we in de Naam van Jezus en door de kracht van Jezus alle ziekten rechtstreeks moeten aanpakken en bestraffen. De aanpak van Jan Zijlstra is mij te algemeen, bijna te dwingend. Hij zegt dat het niet zo is, maar hij heeft mij niet overtuigd. Op zijn manier kunnen en mogen we in de kerken niet werken. Er is in de Schrift geen belofte voor genezing van elke ziekte. God heeft daartoe de macht, maar Hij kan ook een hogere bedoeling hebben met ziekten in ons leven. Tegelijk verzetten we ons tegen ziekten in de weg van de middelen. We gebruiken medicijnen, we gaan naar artsen. En we zijn dankbaar dat God ons dit alles geeft. Als we in de ruimte van het geloof ons leven mogen zien in het licht van Gods beloften dan weten we dat God alle dingen doet medewerken ten goede ook wanneer we dat goede op het moment niet ervaren maar met vormen van lijden te maken hebben. Maar dat er meer gedaan kan worden dan over het algemeen door ons gedaan wordt, lijkt me een gegeven dat we met elkaar nieuw onder ogen moeten zien en doordenken. Wat er meer gedaan kan worden, moeten we ons samen biddend afvragen. Gaat ons geloof in genezing verder dan wat artsen, behandelingen en medicijnen vermogen? Kunnen wij dat alles plaatsen onder de macht van de verhoogde Heiland?
Mogen wij zijn Naam op een sterkere wijze gebruiken dan we doen? Is er plaats voor handoplegging in de Naam van Jezus? Het gaat om het geloof in de Here Jezus Christus, gewerkt en gevoed door Woord en Geest. Het gaat naar het Koninkrijk. Maar daarvan zijn er toch tekenen nu? Inderdaad, tekenen in bekering en geloof in draagkracht en lijdensaanvaarding, maar toch ook in genezingen ter ere Gods? Kunnen wij aan de voorbeden van de gemeente concretere vormen geven in een gebedsdienst in kleinere kring bij zieken thuis? Zoals ik wel het Heilig Avondmaal heb gevierd in het huis van een broeder, die de week daarna naar de Here en Heiland ging. Mogen wij ziekten wel eens bestraffend toespreken in de Naam van Jezus?
We mogen mensen nimmer misleiden en teleurstellen door een verkeerd omgaan met en gebruik van de Naam van Jezus. Maar dat er kracht van Hem uitgaat is zeker. Dus: geen systeem van gebedsgenezing, geen genezingsdwang, geen verkeerde voorstelling van zaken geven, maar als gemeente met en rondom de zieken in ons midden, de Naam aanroepen en smeken om genade en kracht. Dat zal iedereen goed doen.

J. Jonkman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen