Uitnodiging

Weleerwaarde en eerwaarde broeders.
Binnen ons comité leeft al enige tijd de gedachte dat het goed zou zijn om samen met de ambtsbroeders van die geloofsgemeenschappen waaraan wij ons kerkelijk en geestelijk verwant voelen en waarmee op plaatselijk niveau banden worden onderhouden, na te denken over de vraag

"Hoe stellen wij ons voor om in de toekomst Kerk van Christus te zijn?"

Er is meer dan één reden on die toekomst met zorg en in ernst onder ogen te zien. De essentie van het besluit om voor dit dagthema te kiezen, wordt verderop in deze uitnodiging nader aangegeven.
De conferentie zal bij leven en welzijn worden gehouden op

zaterdag 5 april 2003 in de Chr. Geref. Ichthuskerk, Grote Haag 154 te Amersfoort van 10.00 uur tot 15.30 uur

In drie korte inleidingen zullen de conferentiegangers gedachten voor de discussie worden aangereikt, te verzorgen door;
• Drs. J.M. Batteau, Gereformeerd (Vrijgemaakt) predikant te Scheveningen;
• Dr. A. van der Dussen, Nederlands Gereformeerd predikant te Eindhoven, tevens verbonden aan het instituut voor Theologische studiebegeleiding van de Nederlands Gereformeerde Kerken;
• Drs. M.C. Mulder, Christelijk Gereformeerd predikant te Goes.

Vanuit drie invalshoeken zal over het dagthema worden nagedacht.
1. Hoe zullen wij ons als Christus belijdende kerken (kunnen en moeten) verhouden tot andere wereldgodsdiensten, in het bijzonder de Islam, die in onze westerse en ook in onze Nederlandse samenleving een steeds grotere plaats zullen gaan innemen c.q. claimen. Statistieken wijzen uit dat de Islam over niet al te lange tijd in ons land de eerste/grootste godsdienst zal zijn. Het is evenzeer te verwachten dat bij volgende verkiezingen een Islamitisch georiënteerde politieke partij in het parlement zal komen. Op zichzelf is dat niet schokkend en eigenlijk ook wel gerechtvaardigd. Het plaatst ons wel voor heel indringende vragen. De vraag hoe het onze multi-religieuze en multi-culturele samenleving op termijn zal vergaan, is door burgemeester Cohen van Amsterdam beantwoord met de uitspraak dat zoeken naar wat bindt in alle in ons land vertegenwoordigde religies onontkoombaar is. Hij ziet in de religie een belangrijk bindmiddel. Zijn wij als reformatorische kerken voldoende toegerust en wordt met name onze kinderen op gerichte en evenwichtige wijze bijgebracht hoe in de toekomst vast te houden aan de uniciteit van het christelijk geloof (overigens zonder superioriteitsgevoel)?
Inleider: ds. J.M. Batteau

2. Hoe zien we als Kerken van Christus voor de toekomst onze positie in de samenleving in brede zin? We hebben altijd gemeend dat we die samenleving vanuit het Evangelie "het medicijn tegen alle kwalen" konden aanbieden, maar komen we daarmee vandaag nog wel overtuigend over? Bij zijn pleidooi voor de herwaardering van normen en waarden heeft premier Balkenende gezegd dat hij op dit vlak ook en vooral een bijdrage van de kerken verwacht. Als men, zoals het vanuit de politiek wordt bepleit, daarbij vooral gericht is op méér elegantie en wellevendheid in de omgangsvormen, op meer begrip voor de diversiteit in opvattingen en uitingsvormen daarvan (anders dan die van onszelf), heeft of hebben de kerken dan wel recht van spreken? Waarin komen we als kerken op de wereld overtuigend over? De moeiten over en rond het nu al zo lang zeurende SOW-proces en de eindeloze discussies over wat scheidt, bindt en weer ontbindt, binnen de kleine oecumene, we maken het Evangelie tegenover "hen die buiten zijn" toch volstrekt ongeloofwaardig? Zijn we niet dringend toe aan bezinning op de vraag hoe we naar de wereld toe eenduidig en overtuigend met de boodschap van het Evangelie kunnen en moeten overkomen? De theologische en geestelijke verwarring van onze tijd zijn dan nog niet genoemd. In onze westerse samenleving komen steeds indringender vragen op ons toe die onze orthodoxe zekerheden lijken te ondergraven. Hoe moeten we daarmee omgaan, eerlijk en en tegelijk vasthoudend aan het geloof dat ons is overgeleverd? Onzekerheid naar binnen geeft een onzeker getuigenis naar buiten.
Inleider: dr. A. van der Dussen

3. Als we aan de toekomst denken, waar staan we dan als kerken in betrekking tot de vervulling van Christus belofte dat Hij - hoe zich dat dan ook maar zal voltrekken - kan worden worden terugverwacht? Zou wat zich vandaag in de wereld voltrekt en zich toespitst erop kunnen wijzen, dat het einde van deze bedeling en de beloofde vernieuwing van hemel en aarde dichtbij zijn? Staan de woorden "eschatologische verwachting" nog wel in het vocabulaire van Christus Kerk?
Inleider: drs. M.C. Mulder

Hartelijk welkom in Amersfoort op 5 april aanstaande.

Namens het comité, D. Koole

N.B. Om misverstand uit te sluiten benadrukt het comité, dat het initiatief tot deze conferentie op geen enkele wijze is bedoeld als doorkruising of ondersteuning van het werk van deputaten Eenheid van onze kerken. Uit het dagthema en de toelichting daarop mag dit genoegzaam blijken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen