Ik voor u

In het formulier om het heilig avondmaal te bedienen komen we een passage tegen, die op een onnavolgbare manier uitdrukt waarin ons heil volstrekt vast ligt. En iedere keer weer, als deze woorden worden uitgesproken in de samenkomst van de gemeente, gaan ze een nog diepere klank krijgen. Het zijn de klassieke woorden: Ik voor u.

De tweede Adam
God plaatste de eerste Adam in de hof van Eden. Daar was hij op z'n plaats. Echter, hij bleef niet op zijn door God aangewezen plaats. De mens dacht het beter te weten. Toen Adam 'weg' was, riep God hem ter verantwoording. Adam vluchtte voor God en verborg zich voor Hem. Is dat nu de mens naar Gods beeld?
De tweede Adam ging naar de hof van Gethsemané, vrijwillig. Daar nam Hij plaats. Zoals Hij altijd op Zijn plaats voor God was geweest. Hij wist wat de Vader wilde. Toen Hij op Zijn plaats was en de méns hem ter verantwoording riep, vluchtte Hij niet en verborg Zich ook niet. Noch voor Zijn Vader, noch voor de mensen.
Adam is door God geschapen als koning, maar waar bleef het koninklijke optreden? Werd hij niet slaaf door zich over te geven aan de vader der leugens?
Adam is door God geschapen als profeet, om God te kennen. Maar wat kwam ervan terecht, toen hij luisterde naar de vader der leugens?
Adam is door God geschapen als priester om naar hartelust God te dienen en daarin ook dienstbaar te zijn voor zijn naaste. Binnen de kortste keren wordt hij een dienstknecht van de zonde en is hij meteen alles kwijt wat hem sierde. Waar is Gods dienaar?
Als Jezus niet gekomen was als de tweede Adam zou ieder kind van Adam verloren zijn, verloren gebleven zijn. Dan heb je niets meer te verwachten.
Maar Hij kwam. Hij bleef op Zijn plaats toen de mensen Hem in de hof zochten. Toen God Hem zocht om op de plaats van Adam te gaan staan en te blijven staan. Wanneer Hij de bende. die op Hem afkomt vraagt: wie zoeken jullie en zij antwoorden: Jezus van Nazareth, komt Hij hen tegemoet: hier ben Ik. En als ze van schrik achterover slaan en met spanning overeind komen en Hij opnieuw vraagt wie ze zoeken, zegt Hij desgevraagd: Ik heb het jullie toch al gezegd dat Ik het ben. Ik ben de tweede Adam. U moet Mij hebben. Ik geef Mij over voor allen die Mij toebehoren. Ik laat Mij binden als een gevangene, om hen vrij te laten. Ik geef Mij tot in de dood, opdat zij voor eeuwig leven. Ik voor hen. Nu geef Ik Mij welbewust voor hen over
Ik ben de door God bedoelde profeet, priester en koning. Ik luister naar Zijn stem. Ik ben gekomen om te dienen en Ik kom in koninklijke majesteit op u af Ik voor hen, die mij zo lief zijn, dat Ik voor hen Mijn leven geef.

De goede Herder
In de hof betoont Jezus dat Hij de goede Herder is. Indien jullie dan Mij zoeken, zo zegt Hij, laat deze schapen dan ongemoeid. Zij horen bij Mij en daarom zouden ze ook gearresteerd kunnen worden. Maar Ik sta voor hen in en Ik ga voor hen staan. Als jullie Mij zoeken, laat hen gaan.
Je zou denken dat de schapen dan rustig gáán of achter de goede Herder blijven lopen, omdat Hij voor hen een pleidooi gehouden heeft en zij vrijuit gaan. Maar wat zien we? Zij slaan op de vlucht, want zij verstaan de woorden van hun goede Herder zo slecht. De bende heeft deze woorden beter begrepen. Wat is een schaap! Als de goede Herder Zijn schapen niet vasthoudt, komt er niets van hen terecht. Maar hij heeft hen verzekerd: niemand zal één van Mijn schapen uit Mijn hand roven. Daar zorg Ik voor En hier betoont Hij het wie Hij is. Hij laat Zich vastbinden, om voor hen de vrije aftocht te garanderen. Ik voor u! Ik ook nu voor u! Ik altijd voor u!
Wanneer je zó de goede Herder leert kennen, ga je Hem van harte liefhebben. Juist wanneer Hij tussenbeide treedt en het helemaal opneemt voor Zijn bange schapen, die bij het minste gevaar op de vlucht slaan. En Hem alléén laten. Judas blijft er bij staan! Maar hij staat aan de verkeerde kant, aan de kant van de vijanden. Voor Hem geeft Jezus Zich niet. Judas, hoe kun je nu blijven staan. Zou je niet op het allerlaatste moment tot inkeer komen en schuld belijden, nu je de grote liefde van de goede Herder voor Zijn schapen ziet?
Tot Petrus had de Heiland al gezegd: Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet zou bezwijken. Petrus, zie je nu niet hoe waar Zijn woord is en dat je je leven te danken hebt aan deze goede Herder, Die je nu al vasthoudt, terwijl jij Hem nu al loslaat?
Ziet, hoe grote liefde ons de Vader gegeven heeft, roept de apostel Johannes uit. Hij heeft er iets van gezien. Maar niet minder heeft hij ontdekt de grote liefde van zijn Heere Jezus. Daarom kan hij later schrijven: wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

Troost
Voor discipelen van Jezus, toen en nu, ligt de enige troost in wie Hij is en wal hij doet. Juist in het lijdensevangelie zien wij de grote liefde waarmee Jezus de Zijnen heeft liefgehad. Een liefde tot de dood. Voor Zijn schapen, die Hem zo maar alleen kunnen laten, geeft Hij Zichzelf Hij ziet wie zij zijn en toch: Ik voor u. Ik geef Mij voor u. Ik weet wie u bent en toch...
Telkens wanneer het avondmaal wordt gevierd, komen deze woorden naar ons toe als een unieke samenvatting van het evangelie. Want discipelen van Jezus leven niet van hun liefde voor de Heiland, maar van Zijn onvoorstelbare liefde voor hen. Ze leven van Zijn trouw.
Hij van God verlaten, opdat wij nooit meer door God verlaten zouden worden. Hij heeft onze overtredingen op Zich genomen en deze weggedragen. Het handschrift van onze zonden heeft Hij op het kruis overgenomen. Opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft. Waarom? Ik voor u! Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde!

Van Amstel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen