Blij met het achtste kind

Eind januari verwachten Jelle en Margreet Nutma hun achtste aanwinst in het domineesgezin. En ze zien ernaar uit, zegt Margreet. "Elke zwangerschap is weer heel bijzonder een geschenk uit Gods hand. In het begin denk je wel: o help, de mensen zien me al aankomen. Want als je vertelt dat je opnieuw zwanger bent, valt het vaak eerst even stil". Diezelfde ervaring heeft haar echtgenoot Jelle: "In onze cultuur houdt het bij drie kinderen wel zo'n beetje op. Je voldoet dus niet aan de gangbare norm in de samenleving. Bij allochtonen zie je vaak nog wel grote gezinnen, maar voor de rest zijn het uitzonderingen. En je merkt dat het best pittig is om er openlijk voor uit te komen dat een achtste kind even gewenst is als een eerste kind".
Bij de laatste zwangerschappen ontmoette Margreet mensen in haar omgeving die met goedbedoelde adviezen komen. "Zo van: je weel toch dat de pil er is". Ook Jelle kreeg laatst nog de opmerking dat zo'n groot gezin tegenwoordig niet meer nodig is. Als mensen merken dat je echt blij bent - zelfs met de achtste - dan klinkt er vaak veel waardering en respect door". "Al meteen na ons trouwen hebben we de keuze gemaakt om het krijgen van kinderen in Gods handen te laten liggen. Hoe kun je zelf bepalen wat de meest geschikte tijd is om kinderen te krijgen? Wij kunnen geen negen maanden vooruit kijken. God wel".

Pastoor
Dat roept de vraag op: hoe maak je gezinsvorming bespreekbaar? Kerkelijke voorgangers wonden er vroeger geen doekjes om. Meneer pastoor kwam na verloop van tijd bij pasgetrouwde stellen langs om te informeren of er al kinderen op komst waren. Gezinsvorming is vandaag de dag nog altijd een onderwerp waar niet makkelijk een gesprek over gevoerd wordt; ook in christelijke kringen.
Op de vraag of ds. Nutma - net als de pastoor - bij gemeenteleden informeert naar mogelijke kinderen die op komst zijn, klinkt een daverende lach. "Met stellen die gaan trouwen bespreek ik het huwelijksformulier. Dan komt het gesprek als vanzelf bij vragen over gezinsvorming en seksualiteit. In de pastorale praktijk is het lastiger om daarover te beginnen. Het is geen onderwerp dat je makkelijk aansnijdt, maar ik zoek altijd wel openingen om erover te beginnen als ik denk dat er behoefte aan is om erover te praten".
In zo'n gesprek hoef je elkaar niet de maat te nemen, benadrukt Margreet. "Ik zelf moet er niet aan denken om elke dag een pil te slikken. Maar je kunt niemand verplichten om wel of geen voorbehoedmiddelen te gebruiken. De keuze die wij hierin gemaakt hebben hoort bij ons verlangen om in volle overgave aan God te leven".

Spitsuur
Bij familie Nutma huppelen twee peuters rond de keukentafel. De andere vijf kinderen zijn naar school. Als ze thuiskomen is het even spitsuur, want dan heeft elk van de kinderen zijn eigen bezigheden. De ene moet naar voetbaltraining, de ander fluitles en noem maar op. "Op het prikbord hangt een schema waar van dag tot dag op staat wat alle kinderen in hun agenda hebben. Want ook de kinderagenda is goed gevuld tegenwoordig", glimlacht Margreet. "Het leiden van een groot gezin kan niet zonder een redelijk vast ritme".

Consultatiebureau-arts
Margreet is behalve huisvrouw ook arts op een consultatiebureau. Daar werkt ze twee dagen in de week. Het werken buitenshuis doet haar goed om de zinnen te verzetten. "Je bent dan even bezig met totaal andere dingen. Daarmee krijg ik weer nieuwe energie voor mijn gezin". De combinatie van werk en gezin is voor Jelle en Margreet Nutma vanaf het begin van hun huwelijk nooit een punt van discussie geweest. "Toen we net de pastorie in gingen en we ons tweede kind hadden, liep ik thuis huishoudelijke bezigheden te doen en bad ik: Heer, is dit nou alles? In diezelfde week kreeg ik een baan aangeboden als arts en ik zag dat ook als een gegeven mogelijkheid van God om gezin en werk te combineren".

Bekkeninstabiliteit
Rond de geboorte van hun vierde kind ging het mis. Bij Margreet werd bekkeninstabiliteit vastgesteld. Een jaar lang was ze min of meer gevloerd. "Ik kon niets meer: niet teveel traplopen, geen huishoudelijk werk, niet wandelen met de kinderen. Dat was een zware tijd voor ons als gezin". Tegelijk was het een leerzame tijd voor haar leven met God, zegt Margreet openhartig. "Het bracht mij dichtbij God. De kinderwens was er nog steeds, maar het werd ons natuurlijk van alle kanten ontraden. Ook was er een diep verlangen naar genezing. Hiervoor is veel gebeden. God liet mij op een bijzondere wijze zien dat ik dwars tegen alle adviezen in - die ik ook als arts wel kende - op Hem moest vertrouwen". Margreet pakt de Bijbel erbij en bladert naar Spreuken. "Kijk hier staat het: Vertrouw op de Here met je hele hart en steun niet op je eigen inzichten. ... en het zal medicijn wezen voor je vlees en verkwikking voor je gebeente". Ze straalt als ze de tekst leest. "Het was moeilijk om die sprong te wagen. Maar toen ik het deed en me overgaf aan God, genas Hij mij van de ene op de andere dag. Achteraf bleek ik al zwanger te zijn van ons vijfde kind. Het feit dat we zo'n groot gezin hebben, is mede te danken aan die wonderlijke genezing".

Ontspanning
"Vertrouwen op God en beseffen dat Hij je leven wil leiden, betekent voor ons ook dat je het krijgen van kinderen in Zijn handen legt. Dan kun je er ook op rekenen dat God genoeg kracht geeft voor het aantal kinderen dat Hij je geeft".
Leven in vertrouwen op God; dat is wat het gezin Nutma elke dag opnieuw wil leren. Jelle: "Dat betekent ook dat je ontspannen omgaat met de kinderen. Onze kinderen zijn een geschenk van God. We mogen ze opvoeden, maar ten diepste behoren ze Hem toe. Hij zorgt voor hen. Als opvoeder geeft je dat ontspanning en het geeft de kinderen de ruimte om zich te ontwikkelen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen