Engelendienst op de Paasmorgen

Laat allereerst duidelijk zijn dat engelen bij vrijwel alle beslissende momenten in het leven van de Here Jezus betrokken waren. Toen de Heiland werd geboren waren ze in grote getale in de velden van Efratha om de Kerstboodschap te verkondigen en God lof toe te zingen. Na de verzoeking in de woestijn kwamen engelen om Jezus te dienen. In de hof van Gethsemané daalde een engel van God neer om de Here Jezus te versterken. En straks bij de Hemelvaart van Christus staan er op de olijfberg twee engelen die de discipelen op hun roeping wijzen. Ook op de jongste dag zullen de engelen present zijn. Een engel zal de komst van Jezus in heerlijkheid aankondigen en samen zullen ze Jezus omringen. De engelen zijn dus nauw betrokken bij het heil dat Jezus Christus verwerft en schenkt. Geen wonder dat ook op de Paasmorgen de engelen betrokken zijn bij het grote gebeuren van de opstanding van Christus.

Taak
Wat doen de engelen op het Paasfeest? Nu, dat is duidelijk. Ze hebben een taak te doen. De engelen zijn er niet allereerst voor het feest, maar voor het 'werk'. De vrouwen komen vrijwillig naar de graftuin; de engelen niet. De engelen zijn gezonden. Want engelen - zo zegt Hebr. 1:14 - zijn dienende geesten die uitgezonden worden ten dienste van hen, die het heil zullen beërven.
Hier worden dus minstens twee dingen gezegd. Het eerste is: engelen handelen nooit op eigen initiatief. Nee, ze worden gezonden. Gezonden door God. Engelen handelen dus alleen 'in opdracht'. Vervolgens: daarbij gaat het vooral om de dienst, die ze namens de Here hebben te volbrengen. Het gaat om hun taak. Hoe boeiend het ook is om over de verschijning van de engelen na te denken (witte gewaden als feestkleed van de overwinning), veel belangrijker is het om stil te staan bij de taak die de engelen verrichten.
Wat hebben die engelen van Godswege in de graftuin te doen?

En dan blijkt het te gaan om drie dingen: de engelen nemen de grafsteen weg, maken de steen tot 'preekstoel' en zeggen de vrouwen het heil aan.

Grafsteen wegnemen
Het eerste is: de engelen nemen de grote en verzegelde grafsteen weg. De soldaten die het graf van Jezus bewaken zijn zo verschrikt door de verschijning van de engel dat ze machteloos ter aarde vallen. Alle ruimte dus voor de engelen om hun eerste taak te volbrengen: het wegwentelen van de grafsteen.
Daar zitten - goed beschouwd - twee aspecten aan. Allereerst is het wegrollen van de grafsteen de 'officiële opening van de gevangenisdeur'. Op Goede Vrijdag was Christus officieel ter dood veroordeeld. En daarna begraven, waarbij het graf werd verzegeld en bewaakt. Dat wil zeggen: de deur van de gevangenis van het rijk van de dood ging officieel dicht. Op de Paasmorgen gaat die deur weer 'officieel' open. Het is de Here Zelf, die door een engel, de grafsteen laat wegnemen. Hij die volgens Op. 1:18 de sleutels van de dood en het dodenrijk heeft, gebruikt deze sleutels en laat engelen de deuren van de gevangenis openen. Zodat ieder weet: Christus is niet aan het rijk van de dood ontsnapt. Nee, Hij is in het rijk van de dood geweest om de dood te overwinnen. En toen Zijn taak volbracht was, stelde de Vader Zelf Hem weer 'in de vrijheid'.

Het tweede aspect aan de wegneming van de steen is: zo eren de engelen Jezus Christus als overwinnaar! Er is wel eens smalend gezegd dat de engelen op de Paasmorgen de Heiland een handje geholpen hebben. Maar dat is dwaasheid. Zou Hij, Die het dochtertje van Jaïrus, de jongeling in Naïn en Lazarus opwekte, niet Zijn eigen grafsteen kunnen wegnemen? Nee, Christus heeft geen hulpvaardige handen nodig. Daarom is de wegneming van de steen geen hulpverlening maar eerbetoon. Zoals een lakei in het paleis de deur voor de koning opent, zo opent een lakei van de hemelse hofhouding de deur voor de Koning der Koningen. Alsof de engel zeggen wil: alstublieft. Majesteit! Dwars door de dood, werd U verhoogd; Jezus regeert!

Op de grafsteen zitten
De tweede taak van de engel is: op de grafsteen gaan zitten. De weggewentelde steen wordt zo tot stoel gemaakt. Niet omdat de engel moet uitrusten. Maar om zo - zittend op de grafsteen - Christus' overwinning te proclameren.
Want een grafsteen onderstreept het definitieve en onherroepelijke van de dood. Niet van de dood in de engelenwereld. Want in die wereld wordt nooit een graf gedolven; engelen genieten het onvergankelijke leven. De steen symboliseert de macht van de dood in de wereld van de gevallen mens. De mens, geschapen om te leven, is als gevolg van de zonde aan de dood onderworpen. Het is de mens gezet om te steven, zegt de Schrift. En elke grafsteen onderstreept het onvermijdelijke en onherroepelijke daarvan.
Daarom heeft het zitten van de engel op de grafsteen iets triomfantelijks. Als twee jongens gevochten hebben, zit de overwinnaar soms juichend op de verliezer. Zo zit de engel als proclamatie van de overwinning op de 'verliezer', dat is: de wereld van de dood en het graf. Alsof de engel zeggen wil: 't is voorbij! 't Is over en uit! Want door de opstanding van Christus is de macht van de dood verbroken, principieel en fundamenteel. Het juk is af van dood en graf!

Nee, de dood is nog niet verdwenen. Ook na Pasen worden er graven gedolven. Maar de macht van de dood is wel gebroken. En daarom mag het levende geloof - zo zei iemand - op elke grafsteen nu al een engel zien zitten. Een engel die de victorie proclameert: de dood is voor Gods kinderen verslonden tot overwinning; een engel die ook heenwijst naar de jongste dag als alle graven worden geopend, de doden worden opgewekt en de verlosten met een vernieuwd lichaam Christus voor eeuwig mogen toebehoren.

Kinderen het heil aanzeggen
Tenslotte de derde taak van de engelen op de Paasmorgen. Dat is: de kinderen het heil aanzeggen. Uiteindelijk is het Paasfeest niet voor de engelen, maar voor de mensen bestemd. De engelen staan 'hoog' in Gods huishouding: ze zien het aangezicht van de Here dag en nacht en dienen hun Meester gewillig en trouw. Maar engelen zijn uiteindelijk niet meer dan 'knechten'. De mens daarentegen is 'kind'. Hoe diep gevallen, hoe ver van huis ook, de mens is geschapen als kind van God. En het gaat de Here om die kinderen en niet om de knechten.

Maar waar zijn op de Paasmorgen de kinderen? Ze zijn verslagen en in verwarring. En een aantal is op zoek. Nu, aan deze kinderen - concreet: de vrouwen die het graf bezoeken - mogen de knechten (de engelen) het heil aanzeggen. En dat doen ze ook. Door te wijzen op de plaats waar Christus heeft gelegen. Door te wijzen op de werkelijkheid: Christus is opgestaan! Maar ook: door de vrouwen te herinneren aan het woord van Jezus. En hen op te roepen tot geloof en gehoorzaamheid.
En zo wijzen engelen verwarde vrouwen de weg naar het leven. De knechten zeggen de kinderen het heil aan. Beschamend voor de vrouwen! Uit zichzelf hadden ze de weg naar het leven nooit gevonden. Het is aan 'Gods personeel' te danken dat ze uiteindelijk terecht komen bij de opgestane Heiland en Zijn beloftewoord. Vergelijk dat met een werkster die een zoon - ver van huis en op zoek - weer op het spoor van zijn ouders zet. Inderdaad, dat is beschamend voor de kinderen.
Maar meer dan de beschaming is het wonder dat de Here knechten (engelen) gebruikt om Paaspredikers te zijn. Om zo het heil aan te zeggen aan de kinderen; kinderen die uit zichzelf nooit tot dat heil zou komen. En zo geven engelen vast aan, wat na Pasen de taak zal zijn van die andere knechten, de dienaren van het evangelie: het heil aanzeggen aan wie door de zonde ver van huis is.

Engelen op de Paasmorgen. Ja, ze zijn er. Uitgezonden door God. Om Hem te dienen. Om het graf van Gods Zoon koninklijk te openen. Om vanaf een steen de victorie van Pasen te verkondigen. En om kinderen het heil aan te zeggen.

En zo reiken Kerst en Pasen elkaar de hand.

Hoor, de engelen zingen d'eer
van de opgestane Heer!
Vreed' op aarde, 't is vervuld:
God verzoent der mensen schuld.
Voegt u volken, in het koor,
dat weerklinkt de hemel door,
mensentong en englenstem,
looft de Vorst van Bethlehem!
Hoor, de engelen zingen d'eer
van de opgestane Heer!

G. van Roekel
(Ds. G. van Roekel is predikant van Huizen)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen