Vragen naar de weg

De vraag
Je staat ergens in den vreemde. Het leek allemaal zo gemakkelijk te vinden, maar dat valt tegen.
Gelukkig, er lopen genoeg mensen rond, die het wel weten. Kunt u me de weg wijzen?
Verstandige vraag. Want je hebt ook mensen, die met die vraag zo lang mogelijk wachten. Liever rijden ze eerst kilometers om voordat ze laten merken, dat ze het niet weten ...

Kunt ú me de weg wijzen?
Jacob (in de tekst heet hij Israël) stelt die vraag aan de Heere. Hij is op reis gegaan. Met alles wat hij had. Op uitnodiging van zijn zoon Jozef gaat hij in Egypte wonen. Op die reis komt hij op de grens tussen Kanaän en Egypte, in de plaats Berseba. Daar - zo staat er - offert Jacob.
Jacob vraagt met dat offer om een ontmoeting met de Heere. En wie dit gedeelte goed leest, hoort in dat offer die brandende vraag opgesloten: wilt U me de weg wijzen?

De weg? Jacob weet toch wel, dat die door de woestijn loopt? Jawel, maar juist daarom. De weg daar doorheen is geen gemakkelijke weg, maar een weg vol gevaar. Vol met kuilen en gaten. Met hitte en koude. Een levensechte weg, herkent u dat? Hoe zul je daarop veilig gaan? Jacob wil het maar in Gods handen leggen.
Maar, er is nog iets dat hem misschien nog wel zwaarder weegt, Jacob vreest, zo lezen we. Waarom? Verlaat hij niet het land dat God hem beloofd had? Ik ga wel, maar is dit ook Góds weg? Hoe bijzonder, juist van deze man die zo vaak zijn eigen weg gekozen heeft en alleen door Gods onverdiende genade is vastgehouden!

De bestemming
Wilt U mij de weg wijzen?
Onze vakantieroute kunnen we uitstippelen, zelfs van kilometer tot kilometer Maar de reis van ons leven? U weet het niet. En waar komt die uit? Dat moeten we wel weten. De Bijbel kent immers maar twee eindbestemmingen. Psalm 1 noemt ze: de weg van de rechtvaardige en de weg van de goddeloze.

De Bijbel laat er ook geen onduidelijkheid over bestaan, welke weg wij mensen uit onszelf kiezen. Onze eigen weg. Hebt u dat zelf ook door Gods genade ontdekt? En dat, wie die weg kiest, zal vergaan? De Heere wil ons trekken en leiden op de goede weg, de weg van de rechtvaardige. Ja. Hij wijst ons die weg en wil ons daarop bewaren. Wilt u me de weg wijzen?

Hoe kan ik veilig door het leven gaan? Waar vind ik geborgenheid en bescherming? Waar vind ik troost? Prachtige vragen! Brandende levensvragen ook! Maar laat vooral die andere vraag op ons hart gebonden zijn: Heere, laat me op mijn levensweg toch blijven binnen de grenzen van Uw wil.

Gods antwoord
Welk antwoord geeft de Heere Jacob? Vertelt Hij hoe de weg zal verlopen? Welke kruispunten hij zal tegenkomen? Welke bochten, welke kuilen? Nee. Heel eenvoudig en heel machtig zegt God.' "Ik ben God, de God van uw vader, vrees niet naar Egypte te trekken." Wilt u mij de weg wijzen? Ja, zegt de Heere, ook tegen u. Ik ken die weg. Ik baan de weg. En veilig ga je aan Mijn hand alleen. Veilig ga je binnen de grenzen (de "vangrails") van Mijn geboden. Met de trouw van mijn Naam wil ik je leiden door Mijn Geest en Woord. Door de woestijn van het leven. Tot aan de goede eindbestemming. Brengen binnen Mijn koninkrijk. Al moet dat door kuilen. Al moet dat door moeiten. Al moet dat door de dood. Want waar je ook langs moet, daar is Christus eerder geweest. Christus die de Weg is, de Waarheid en het Leven.

Wilt u me de weg wijzen?
Wie in de vakantie wil avonturieren moet dat natuurlijk gewoon doen. Maar op je levensweg is dat spelen met je leven. Waar we ook gaan en hoe we ook reizen, wie op Gods kompas gaat, reist veilig. Laten we dat ook in onze vakantietijd niet vergeten. Gezegende vakantietijd gewenst.

B. Reinders
(Drs. B. Reinders is predikant in Zwaagwesteinde)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen