Het teken van Jezus’ komst

De ambtsdragersconferentie vond voor het eerst in de CGK te Nijkerk plaats en had als thema: ‘Het teken van Jezus’ komst’. Bijna 100 broeders en enkele zusters luisterden aandachtig naar de inleiding van ds. Visser van Broeksterwoude. Hij baseerde zijn inleiding op Matteüs 24. Voor alle broeders en zusters was er na de inleiding een samenvatting beschikbaar, waarop tevens de vragen en stellingen waren geschreven voor de groepsdiscussie na de inleiding.
Voorafgaande aan de inleiding meldt de dagvoorzitter, br. P. van Duijvenbode, in zijn openingswoorden de nieuwe locatie, de nieuwe opzet van de conferentie en noemt hij enkele personele wijzigingen in de redactie van Ambtelijk Contact en het comité, waarmee de vergadering instemt. U leest er in Ambtelijk Contact uitvoeriger over.

Groepsdiscussie
De deelnemers gaan in zes groepen uiteen en discussiëren over de vragen en stellingen van ds. Visser. Na de middagmaaltijd wordt de groepsdiscussie in plenair verband voortgezet. Daarbij krijgt de inleider de volgende vragen en opmerkingen te verwerken:
• Ontbreekt de liefde meer en meer onder ons, gezien het feit dat er zoveel verkeerd gaat? Moet daar niet eens een goed gesprek over komen?
• Het letten op de tekenen der tijden raakte wat ondergesneeuwd; ook de toespitsing op onze tijd ontbrak. Er zit toch progressie in datgene wat we door de tijden heen meemaken? En hoe moet onze houding zijn t.o.v. zogenaamde Maranatha-gemeenten? En wat is de plaats van Israël in dit alles?
• Moeten we als kerken niet meer naar buiten treden en moeten we als kerkenraden niet meer toerusting hiertoe geven?
• In de prediking wordt wel aandacht gegeven aan de wederkomst, maar het klankbord ontbreekt nog wel eens.
• (bijna in tegenstelling tot de vorige vraag:) Hoe komt het dat in onze (en andere) kerken nagenoeg niet gepreekt wordt over en in het pastoraat aandacht besteed wordt aan de toekomstverwachting van Christus’ kerk? Komt dat omdat er weinig concreets over gezegd kan worden?
• Vallen de vernieuwing van hemel en aarde samen met de wederkomst van de Heiland, of spreekt de Schrift daar anders over? En hoe kan de gemeente naar dit alles verlangend gemaakt worden (het leven is vaak nog zo zoet)?
• Kan het zijn dat wij mensen door God worden ingeschakeld, dat wij het moment van vernieuwing van hemel en aarde bespoedigen, doordat wij via natuurvergiftiging, uitbuiting van grondstoffen enz. de aarde dreigen te vernietigen? Alles raakt volgroeid en krijgt een toespitsing, ook de zonde…
• De tekenen der tijden: is het toch niet zo dat deze heftiger worden naarmate we verder doorschuiven in de tijd?

Reactie ds. Visser
In reactie geeft ds. Visser vooraf het volgende aan: wij kunnen er onmogelijk een eschatologie op na houden, waarbij wij precies zouden weten hoe het vanaf enig moment tot de wederkomst zal gaan. In de Schriften staat immers dat het zal zijn als in de dagen van Noach: de dingen gaan gewoon hun gang, en dan is het ineens zover. Het gaat om Jezus’ komst en Koninkrijk, en dan mogen wij daar uiteindelijk nog een plekje in hebben. Wij bezien het vaak andersom: de vragen draaien om onszélf in plaats van om het Koninkrijk van Christus.
Ds. Visser reageert verder uitvoerig op de ingebrachte vragen en opmerkingen. Op ondermeer de plaats van het volk Israël, de wetsverachting en over de vernieuwing van de hemel en de aarde en de wederkomst. Ook gaat hij in op de opmerking of er te weinig gepreekt wordt over dit thema. Als dat zo is dan is er volgens ds. Visser ook een verantwoordelijkheid bij de aanwezige ambtsdragers.
Als we teveel accent leggen op hen die nog niet tot bekering zijn gekomen en die we nog zo graag toegevoegd willen zien aan de kring van hen die behouden worden, kan de Heiland nooit terugkomen. Dat is dus een verkeerde insteek van de dingen waar het vandaag om gaat, hoe begrijpelijk dat ook is. Ook met het boek Openbaring kunnen we geen blauwdruk van de toekomst maken. Het komt er slechts op aan dat we gereed zijn voor het grote moment! Hier ‘beneden’ is het paradijs niet, en komt er ook niet op grond van onze menselijke inspanningen.
Maran-atha en daarom marana-tha!

Afsluiting
Na dit alles was het woord aan de predikant van de plaatselijke gemeente van Nijkerk, ds. H.D. Rietveld. Hij vraagt nog een keer aandacht voor de prediking over de wederkomst. Met name bij avondmaalsvieringen, bij bepaalde zondagen van de catechismus en de adventstijd zal de roep om de komst van Heiland toch klinken! En dat is van belang, want het is het instrument in Gods hand waardoor Hij het verlangen om die komst bij ons wekt en doet groeien. Zo leert de Geest meer en meer roepen om het aanbreken van de grote dag.
Na dit slotwoord dankt br. Van Duijvenbode voor de gastvrijheid, wenst ieder en goede reis naar huis en sluit de conferentie.

(br. Van Duijvenbode is bestuurslid van het Landelijk Comité ter voorbereiding van ouderlingen- en diakenenconferenties van de CGK)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen