De FRC: kerk tussen klem en knoop

De redactie van De Wekker gaf mij de gelegenheid om iets te schrijven over het reilen en zeilen van de Free Reformed Churches of North America. U weet dat dit kerkverband een zusterkerkverband is van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland. Laatstgenoemde kerken zijn wel eens getypeerd als kerk tussen ‘klem en knoop’. Welnu, dit mag ook gelden voor het veel kleinere kerkverband van de Free Reformed Churches in Noord Amerika.

Kerkverband
Wij tellen ongeveer 4500 leden verspreid over 20 gemeenten met 18 dienstdoende predikanten, waarvan 2 in missionair verband werken in Guatamala. Daarnaast zijn er 2 emerituspredikanten. Er is ook nog een ‘theological instructor’ die full time werkt aan de Puritan Reformed Theological Seminary in Grand Rapids in de V.S., waar onze studenten opgeleid worden. Dit alles vindt uiteraard plaats zonder enige overheidssteun.
Daarbij moet nog gerekend worden dat vele van onze ouders hun kinderen sturen naar het Christelijk onderwijs, dat geen overheidssubsidie kent. In de Canadese provincie Ontario betekent dit al gauw een bedrag van ongeveer $ 10.000 per jaar per gezin. Dat alleen al kan neerkomen op ongeveer 20 tot 30% van het gezinsbudget na aftrek van belastingen en sociale lasten. De offervaardigheid is dan ook groot. Dit betekent dat over het algemeen de kerkelijke betrokkenheid groot is en het probleem van randkerkelijkheid en kerkverzuim betrekkelijk laag.
We zijn echter kerk ‘tussen klem en knoop’. Ook hier wordt duidelijk de invloed van de evangelische beweging gevoeld. Er is een zekere aantrekkingskracht van baptistische kerken. Daarnaast zijn de discussies rondom verbond en verkiezing nog steeds actueel met name in de contacten die er zijn met andere kerkverbanden. De invloed van de wereld neemt toe. Op onze recent gehouden jaarlijkse synode zijn er nog nooit zoveel tuchtgevallen naar voren gekomen. Immoraliteit en wereldgelijkvormigheid dringen zich op. Het postmoderne denken is merkbaar onder de jeugd. Hedonisme en existentialisme nemen toe. De grootste uitdaging is wel om het gereformeerde erfgoed door te geven aan het opgroeiende geslacht.
Als kerken bevorderen wij het uitgeven van vertalingen van Christelijke Gereformeerde geschriften. Zo zijn er vertalingen uitgegeven van artikelen van W. Kremer, J. Hovius en W. van ’t Spijker. Met name zijn we als kerken blij met de binnenkort te verschijnen engelse vertaling van de “Beknopte Gereformeerde Dogmatiek” van Van Genderen en Velema. Een bundel met preken van overleden Free Reformed predikanten die allen de Christelijke Gereformeerde Kerken gediend hebben, wordt momenteel gedrukt. Het betreft hier de predikanten G. Bilkes, J. Hamstra, J. Tamminga, W.F. Laman, J. Overduin, C. Noordegraaf, en J. de Waal.

Synode
Onze synodale vergaderingen werken anders dan die van de C.G.K. In Nederland worden de rapporten van deputaatschappen ter beoordeling gegeven aan commissies, die dan met voorstellen komen ter synode. In de FRC worden de deputatenrapporten gelijk voorgelegd aan de synode en in stemming gebracht.
Een markant punt van onze synode is dat de acta worden geschreven en vaak ook vastgesteld tijdens dezelfde synode. Daartoe wordt het moderamen aangevuld met een permanente assistent, die de belangrijkste punten van een discussie distilleert en samen met de ingekomen stukken en voorstellen in de computer brengt. Deze werkwijze functioneert bijzonder goed.
Op onze laatste synode kwam naar voren, dat er een uitbreiding van het aantal gemeenten is, maar er zijn ook enkele gemeenten die zo klein geworden zijn, dat het de vraag is of er nog sprake is van een wettig geïnstitueerde gemeente. In twee gemeenten is het aantal ambtsdragers gedaald tot 2 leden. In zulke gevallen stelt onze synode een zekere tijdsduur waarbinnen verandering moet plaatsgevonden hebben en anders wordt het een station van een andere gemeente. Ook gebeurt het dat een ouderling uit een naburige gemeente ondersteuning geeft aan zo’n kleine gemeente.
Onze synode stelt er belang in om een goede en hoogwaardige opleiding tot predikant te waarborgen. Dit kost inzet van predikanten om naast het normale gemeentewerk bepaalde onderdelen van theologische vakgebieden te doceren.

Evangelisatie en zending
Er is een zekere gedrevenheid om het evangelie uit te dragen. Dat blijkt met name uit het radio-evangelisatiewerk. Verschillende predikanten zijn daarmee bezig. Delen van Noord Amerika, Afrika en Azië worden bereikt door kortegolfuitzendingen.
Plaatselijk blijkt deze gedrevenheid uit het feit dat gemeenten intensieve evangelisatieactiviteiten ondernemen. Jongeren en ouderen uit de gemeente komen samen in verzorgingstehuizen voor zo’n drie kwartier zingen, meditatie, schriftlezing en gebed. Daarnaast breidt het zendingswerk zich uit. Behalve het werk in Guatamala, waar o.a. ds. Everts werkt, wordt onderzoek gedaan om werk in India te beginnen. Dit zou dan gemeenteopbouwwerk zijn alsmede het verzorgen van opleidingen tot predikanten.
We zijn als FRC dankbaar voor het vele goede dat God ons onverdiend geeft. Geve de Heere ons allen trouw aan Zijn Woord en de belijdenis om ook in deze tijd de schatten van Zijn genade voor zondaren door te geven tot eer van Zijn Naam.

G.R. Procee
(Drs. G.R. Procee is predikant van de Free Reformed Churches of North America te Hamilton, Ontario, Canada.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen