Gezamenlijk strijden

Samen strijden
Iedere gelovige heeft te strijden. Maar ook samen hebben deze gelovigen de strijd aan te binden. Want er zijn gezamenlijke vijanden, die je met elkaar te lijf moet gaan. De gemeente kan de overwinning voor ogen hebben, maar hier op aarde hebben te maken met een strijdende kerk.
Samen hebben we te strijden tegen allerlei dwalingen. Van alle kant worden aanvallen op de kerk gedaan om de Schrift los te laten of delen van het Woord van God te laten vallen. Met hoeveel afwijkingen van de gezonde leer heeft de kerk al niet te maken gehad. En was het maar verleden tijd. In een ander jasje komen dezelfde onschriftuurlijke dingen naar voren en steeds moet je ook als gemeente de hele wapenrusting aantrekken om stand te kunnen houden. De kerk, de gemeente van de levende God is een pijler van de waarheid, schrijft Paulus aan Timotheüs. Daarom moet je vasthoudend zijn.
We worden ertoe opgeroepen om te strijden voor het geloof de heiligen eens overgeleverd.
In het Oude Testament zien we een voortdurende strijd om als Gods eigen volk weerstand te bieden tegen allerlei gevaren. Soms trekt een heel leger op. Maar ook zien we dat de HEERE de overwinning geeft via een betrekkelijk klein leger als dat van Gideon. Opdat duidelijk wordt dat de overwinning van de HEERE komt. Zoals dit helder zichtbaar wordt in de strijd tegen de Amelekieten. Zolang de handen van Mozes omhoog gaan, gestut door Aäron en Hur, is Israël aan de winnende hand. De HEERE gaf de overwinning.
In het Nieuwe Testament klinkt de oproep om te strijden voor het gemeenschappelijk geloof. Strijden vóór de waarheid en strijden tegen de duivel en de wereld, zo worden we onderwezen.
Eigenlijk is de kerk nooit zonder strijd. En kan tegelijk gezongen worden:
Want God is ons ten schild in ’t strijdperk van dit leven
en onze Koning is van Isrels God gegeven.

Aaneengesloten
Het is een zegen wanneer hier en daar in de kerk voluit gestreden wordt, maar van levensbelang is het dat heel de kerk eenparig optrekt tegen haar vijanden.
Vandaar dat we in de brieven van Paulus ertoe worden aangezet om ook in dit opzicht discipline te betrachten. Discipel zijn en gedisciplineerd optrekken horen wezenlijk bijeen.
Wat dat betreft wordt de kracht van de kerk gebroken door allerlei afscheidingen, voorafgegaan door twisten, tweedracht en onenigheid. Als ieder voor zijn eigen ‘afdeling’ strijdt, gaat een heel leger te gronde!
Sámen hebben we de strijd te voeren. Daarom zegt de apostel dat we man aan man, schouder aan schouder moeten staan. Je kunt het je niet veroorloven om ieder een eigen gang te gaan. Je moet je voegen in het geheel. In het gelid lopen. In orde optrekken. Niet tegen iemand oplopen en ook niet uit de pas lopen. Deze beelden uit het militaire leven worden eenvoudig op het leven van de kerk toegepast. Je moet in de pas blijven. Het is ook niet geoorloofd achter te blijven en te deserteren. In Galaten 5 lezen we dat gelovigen samen door de Geest het spoor moeten houden en ook daar gaat het om het aaneengesloten optrekken.
Een tweede beeld wordt ons voorgehouden door te wijzen op een kudde. De schapen worden uiteengedreven door de ‘vijanden’. Vandaar dat het van uitermate groot belang is dat ze één kudde vormen, dicht bij elkaar blijven. De herder draagt er zorg voor dat geen schaap afdwaalt, maar heel de kudde bijeen is. Om samen verder te gaan, onder de hoede en de aanvoering van de herder.

Gave en opgave
De eenheid van de gemeente is een gave van God. De Heilige Geest, Die aan Christus verbindt, verbindt de gelovigen ook onderling. Iedere zondag belijden we in één adem: ik geloof één heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap van de heiligen. Deze twee horen wezenlijk bijeen.
Vandaar dat we ook bidden om de eenheid van de kerk. Als een grote gave van God. In het hogepriesterlijk gebed lezen we hoe de Zoon van God daarom heeft gebeden. En Hij bidt nog steeds! Dat houdt in dat wij ook voortdurend hebben te bidden om eensgezind te zijn, met name met het oog op de strijd die de kerk heeft te voeren. Juist in een tijd van individualisme!
Luther bad: Bewaar ons, Heere, bij Uw Woord. Tegelijkertijd heeft hij met al wat in hem is de strijd aangebonden om heel het Woord van God te bewaren, ook al kostte het hem onnoemelijk veel strijd.
De Heere geeft de overwinning aan Zijn gemeente door Zijn gebed en zorg. Daarbij schakelt Hij echter Zijn kerk geheel in door op te roepen tot de strijd. Tegen Zijn vijanden, tegen de vijanden van de waarheid, tegen de vijanden van Zijn kerk.
Eén Heere, één geloof en daarom één strijd.
Als een gave én als een opgave.
Jezus heeft gezegd: Ik heb voor u gebeden. Hij heeft ook gezegd: wie volharden zal tot het einde, zal zalig worden. Zo blijft de strijd er, terwijl we ervan overtuigd mogen zijn dat de overwinning zeker is!

Van Amstel
(ds. J. Van Amstel is predikant te Ede.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen