Kwartet

Overheid en voordeur
Je zou er langzamerhand wat tabak van krijgen. Waarvan? Nee, niet zo zeer van het feit dat een tevreden roker tegenwoordig een onruststoker geworden is. Veel meer van de mogelijkheid dat de overheid straks meekijkt wat er op mijn bord ligt en – niet te vergeten – op mijn ‘tussen-doortjes’ loert. Dat gaat verder dan het ‘fatsoen moet je doen’. Met mes en vork eten dus (indien mogelijk). Maar zo langzamerhand is zich de laatste jaren toch een merkwaardig verschijnsel aan het ontwikkelen. De overheid doet meer dan alleen kaders stellen en gaat zich zo geleidelijk aan steeds meer bemoeien met keuzes in de opvoeding en voeding. Nu lijkt dat een gezonde zaak. Toch meen ik dat er nogal wat kanttekeningen gemaakt kunnen worden bij dit overheidsmenu. Allereerst is het zo selectief dat het de vraag van Jezus in herinnering roept: ‘Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding?’ Nu lijkt het erop dat in ons land deze laatste woorden wel heel letterlijk genomen worden. Zelfs in het publieke leven wordt de kleding maximaal beperkt, en dat is soms erg minimaal. Wordt het geen tijd voor een hogere belasting op ...? De eerste woorden lijkt de overheid niet te kennen: ‘Is het leven niet meer dan het voedsel …?’ Ook selectief: Is het zo gezond voor hart- en bloedvaten dat een minister van Gezondheid een EK-wedstrijd bijwoont? Is het niet een vorm van grove vervuiling wanneer beweerd wordt dat meer experimenten met embryo’s de volksgezondheid ten goede komt? De tweede kanttekening betreft het feit dat ons christelijk volksdeel het van déze overheid wel toe lijkt te juichen dat ze maatregelen neemt die ons privéleven raken. Maar als de volgende regeringsperiode de overheid weer van kleur verschiet?

Overheid en kerkdeur
Dan zullen we kleur moeten bekennen. We dienen inderdaad te waken voor allerlei doemscenario’s. Toch roept Gods Woord ons toe om wakker te blijven. Naar mijn stellige overtuiging kan in een samenleving waarin steeds meer samenhang in gezin en kerk gaat ontbreken de overheid gemakkelijk dictatoriale trekken krijgen. Wanneer de overheid nu mee gaat kijken achter onze voordeur dan zal het ons niet moeten verbazen wanneer een volgende overheid van mening is dat ook achter de kerkdeur – of is daarachter geen publieke ruimte? – meegeluisterd moet worden wat er ‘gegeten’ wordt. Stel je voor dat zoals in andere gebieden op deze wereld de overheid het menu in de kerk gaat bepalen. Krijgen we dan belastbare preken? Laat het in ieder geval dan BTW zijn: Belasting Toegevoegde Waarde. Nergens wordt immers meer waarde toegevoegd aan een mensenleven dan daar waar het levende Woord mensen tot het eeuwige leven brengt. Misschien dient onze huidige overheid toch eens een keer na te denken over: overheid en Koninkrijk der hemelen. Dat zal werkelijk de geestelijke gezondheid ten goede komen.

M.J. Kater

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen