Waypoint: Meer dan een normale kringloopwinkel

Het ogenschijnlijk altijd slaperige vissersdorp Urk schrok in het jaar 2003 hard wakker: een twintigtal jongeren werd opgepakt vanwege drugsgebruik en drugshandel. De landelijke media namen de zaak hoog op, vanaf de ‘wal’ klonken geluiden van leedvermaak met het vanouds zo vrome dorp en Urk verkeerde in staat van verwarring. Wat enkele insiders al enige jaren zagen aankomen, wist nu heel de bevolking: onder de eigen jeugd was een vaste groep van drugsgebruikers.
In het najaar van 2003 boog een tiental mensen zich over de escalerende situatie en Stichting Waypoint Urk, onderdeel van de stichting Tot Heil des Volks, was een feit.

Weduwe
De doelstelling van deze christelijke stichting luidt: hulpverlening aan in hoofdzaak jonge mensen die verslaafd zijn of dreigen te raken aan met name alcohol of drugs, en degenen die op enigerlei wijze bij hen betrokken zijn. Het werkterrein omvat Urk en omgeving.
Onderdeel van Waypoint Urk is sinds twee jaar de kringloopwinkel Ebed Melech. Femmie Keuter, lid van de Christelijke Gereformeerde kerk op Urk: “Deze winkel was al jaren een droom van mij. Ik dacht altijd aan een winkeltje waarin ik wat kon doen voor andere mensen. Twaalf jaar geleden verloor ik mijn man. Het eerste jaar als weduwe was zwaar, ik had weinig levenskracht meer. Daarna herwon ik mijn oude zelf. Ik heb altijd wel graag wat voor andere mensen willen doen, en ik kon ook altijd veel aan. Toen heb ik gebeden: “Here, wat wilt gij dat ik doen zal?” En de Here zorgt dan altijd wel voor iets wat bij je past. Wat je aankan. Ik ben toen actief geworden in de stichting Vrouwen voor Vrouwen. Dat heb ik zo’n tien jaar gedaan.”
“In die tijd haalde Krijn de Jong mij over ook actief te worden bij De Tweede Mijl, een inloophuis voor dak- en thuislozen. (Deze stichting is later ook onderdeel geworden van Tot Heil des Volks, JL) Dat deed ik één dagdeel in de week, maar ik vond dat emotioneel erg zwaar. Je ziet veel ellende en je ziet eigenlijk geen verandering bij cliënten.”

Winkel
“Naast dat werk deed ik al jaren dingen voor Stichting Ethiopië die hier op Urk ook een tweedehandskledingwinkel heeft. Daar werden ook vaak andere spullen aangeleverd die we weg moesten gooien. Toen begon in mijn hoofd het idee te rijpen een kringloopwinkel te starten. Krijn de Jong is ook oprichter van Waypoint en zo kwamen we tijdens een praatje op het idee om voor Waypoint die kringloopwinkel te starten. Zo komt er geld binnen en bieden we werk. Tijdens de maandelijkse bidstond voor Stichting Waypoint bad ik voor mijn winkeltje. En toen leidde God het ook heel wonderlijk. Twee en een half jaar geleden rond Kerst had ik de plannen, vijf maanden later in mei 2006 werd de winkel geopend.
We noemden de winkel ‘Ebed Melech’. Dat was de man die de profeet Jeremia met oude, aan elkaar geknoopte stukken kleding uit een put omhoogtrok. En dat is wat we ook met onze winkel willen: met onze tweedehands spullen mensen uit de put omhoogtrekken.

Taakstraf
Wij zeggen altijd: we zijn meer dan een gewone kringloopwinkel. Naast de verkoop helpen we leerlingen aan een stageplaats en kunnen jongeren met een taakstraf die bij ons uitvoeren. Die jongeren zien we graag hier, zo leer je hun leefwereld kennen. Daarnaast kunnen cliënten van de christelijke stichting voor dak- en thuislozen Rehoboth uit het naburige Emmeloord hier terecht voor hun re-integratieproject. Na de zomer willen we een betaalde kracht aantrekken, een officiële werkbegeleider van verslaafden. Hulp, opvang en preventie is werk dat je niet ziet, maar je moet je wel realiseren dat er wel een groep van zo’n driehonderd verslaafde jongeren op Urk zijn die potentiële klanten van ons zijn.”

Gastvrouw
’s Ochtends begint of ik of André de Vries, mijn compagnon zogezegd, om acht uur. Dan scheppen we orde in de chaos. Om tien uur drinken we koffie en lezen we uit de Bijbel met alle aanwezigen. Daarna verdelen we het werk, er zijn altijd een man of zeven aanwezig. André haalt spullen op bij mensen die ons gebeld hebben en begeleidt de mensen met een taakstraf en de cliënten van Rehoboth. Ik coördineer de ordening, de sortering, het prijzen en het schoonmaken. ’s Middags van twee tot zes is de winkel geopend. Dan ben ik ook gastvrouw, want we willen de winkel gezellig hebben en we geven de klanten een gratis kop koffie.
We hebben het druk genoeg, het is echt werk van acht tot zes. Er gebeurt van alles. Laatst heb ik een heel huis ingericht waarin tijdelijk Polen kwamen te wonen. Voor 750 euro was het huis gemeubileerd. Ook de thuislozen die via Rehoboth weer een huisje kunnen krijgen, helpen we aan goedkoop meubilair. Zendelingen die spullen nodig hebben, leveren we gratis.

Plannetje
Toen ik weduwe werd, vond ik mezelf een tijd lang heel zielig. Tot ik die arme vrouwen in Afrika zag die echt niks meer hebben. Ik vind het mooi om wat voor een ander te kunnen doen. Zelf hoef ik niet veel te hebben om van te leven. Ik ben trots op Waypoint Urk en op al het werk wat al die vrijwilligers doen. Ik hoop dat Waypoint over enkele jaren een volwaardige hulpverleningsinstantie is die verslaafden niet alleen begeleidt, maar ook opvangt. En stiekem droom ik al van een nieuw plannetje: iets leuks voor de jeugd om op zaterdagavond heen te kunnen gaan, eetcafeetje ofzo.

Zie ook www.waypoint-urk.nl

• Age Koffeman*, 27 jaar, 60 uur dienstverlening
Waarvoor doe je nu een taakstraf?
Voor een mishandeling, drie jaar geleden. Een uitsmijter gooide een kapot glas naar mij waarop ik reageerde door bij hem twee voortanden kapot te slaan. Ik heb drie dagen gezeten en de tandartskosten betaald. Twee jaar later kreeg ik een oproep om een taakstraf te volbrengen. Die heb ik nu bijna volbracht. Twee dagen per week vervul ik mijn straf, de andere drie werk ik in de vis.

Vind je het erg om te doen?
Ik vind het eigenlijk prima werk om te doen. Wel vind ik het jammer dat ik straf heb voor iets waaraan die uitsmijter mijns inziens ook schuldig was. Hoewel ik mijn schuld niet ontken. Het was iets voor mijn huwelijk. Nu ben ik al drie jaar getrouwd, flink rustiger geworden en ben ik vader. Het kost je veel geld en tijd, en dat is jammer, ook voor je gezin.

Wat leer je ervan?
Je leert er met mensen omgaan, je gaat bijvoorbeeld om met daklozen. Verder vind ik het fijn om even over de Bijbel te praten ’s ochtends. Mijn vrouw gaat wel naar de kerk maar ik durf zelf niet te gaan. Dan denkt iedereen “wat doet hij hier?” Maar ik ben wel met geloof bezig, en dan vind ik het fijn erover te praten. De eerste paar keren durfde ik dat niet, nu wel.

Wat vind je van Waypoint?
Dat vind ik wel een goede stichting met fijne mensen.

• Hendrik Ras, 27 jaar, 180 uur dienstverlening
Waarvoor deed je een taakstraf?
Ik heb zwaar letsel veroorzaakt bij een ongeluk. Ik had drank op. Verder heb ik een man die mijn vrouw aanreed in elkaar geslagen, ook onder invloed. Dat was bij elkaar zo’n vijf jaar geleden. Onlangs heb ik de taakstraf volbracht.

Vind je het erg om te doen?
Nee. Ik heb een maand in de winkel geholpen. Je doet allerlei taken. Je rijdt rond met spullen, je helpt met sorteren, je leert het reilen en zeilen kennen. De mensen van Waypoint zijn vriendelijk. Je voelt je gelijk opgenomen in de groep.

Wat leer je ervan?
Nou, in de afgelopen jaren ben ik zelf wel wat kalmer geworden. Ik ben nu getrouwd en bijna vader. Eigenlijk komt zo’n straf een beetje ‘na de tijd’, hoewel ik hem wel verdiend heb hoor. Nee, nu zou ik dat niet meer zo gauw doen, teveel drinken. Ik heb daar wel van geleerd. Ook van de tijd dat ik zestien maanden zonder rijbewijs moest leven.

*namen zijn gefingeerd i.v.m. privacy.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen